My Fiance is a bully

Chapter 3

Chapter 3

Chie's Pov

Hingal na hingal ako ng huminto ako sa harap ng campus. Nakakabaliw kasi pinakialaman ng kapatid ko ang alarm clock ko, at halos malate ako sa ginawa niya. 

"Nag-jogging ka ba?" Nagawa pang magbiro ni Kuya Guard; nakangiti pa rin ito sa akin. Ngumiti din ako kay Kuya Guard. Magkasing edad lang yata kami ni Kuya Guard. Minsan ko na siyang nakausap tungkol sa buhay ni Kuya Guard. Kailangan niyang huminto sa pag-aaral alang-alang sa kung ano ang nakapag-pampasigla sa kaniya dahil isang taon na lang matatapos ang kaniyang kuya. Hangang-hanga ako sa kaniya. Napakabait niya at inuuna niya ang kapakanan ng iba. 

"Sige Kuya Guard, papasok na ako." 

"Mag-ingat ka palagi," sabi ni Kuya Guard, at tumango lang ako. Nagmadali akong maglakad nang may mga estudyanteng sumalubong sa akin. Ibinato ng iba sa akin ang mga papel na nilukot nila. Hinayaan ko na lang sila sa gusto nilang gawin. Naririnig ko iyong iba na sumisigaw na

Landi mo. Nagpatuloy ako sa paglalakad nang napadaan ako sa hagdan na pasukan ng department namin, kasama ang tatlong babae na humarang sa akin. Napatigil ako sa pagtitig sa kanila ng seryoso. Nung lumapit sa’kin iyong may dalang Hello Kitty bag, inaalala ko kung saan ko siya nakita? Parang pamilyar ang mukha niya. Nagulat na lang ako nang sampalin niya ako sa magkabilang gilid, at natumba ako nang umatras ako gamit ang isang bato. Akala ko nakaupo ako sa lupa. Pinagtatawanan pa nila ako. Sobra na sila, at wala akong ginawa sa kanila. 

"Yan ang nababagay sa mga malalandi," aniya na naka-floor wax pa sa lipstick. 

"Anong gagawin natin, Joana, sa kaniya?" Napatingin ako sa sinabi nila Joana. Siya ang kasintahan ni Jake, si Joana. Naalala ko kung paano niya niloko si Jake at pinaiyak. Tumayo ako sa kaniya. Hindi ko sila aatrasan. Kung ano ang ginawa sa akin ni Joana, ginawa ko rin sa kaniya. Binigyan ko siya ng isang pares ng sampal habang tinutulak ko ang dating F7, at nakita nila kung paano nahulog si Joana. Todo arte si Joana nang makita si Jake. Bigla akong natakot; iba ang tingin nila sa akin. 

"Nakipag-kaibigan lang ako sa kaniya. Tinulak niya ako. Ganito ba ang mga estudyante mo?" Iniulat ni Joana ang lahat. Si Loka-Loka ang pinakamahusay na artista. Nagulat na lang ako ng bigla akong hilahin ni Jake. Sinundan ko siya. Napatingin ako kay Joana. Ngumisi pa si Loka-Loka. Sa tuwing hawak ni Jake ang kamay ko, nasasaktan ako. Tiniis ko ang bawat sakit nang mapansin niya ako; nandito kami sa office niya. Tahimik lang ako kapag nasa harap ko si Jake; hindi ako makapagsalita. 

"Linisin mo ang opisina ko. Hindi ka aalis hangga't walang dumi, naiintindihan ba natin?" tumango lang ako. Kahit buong umaga kaming may pasok, hindi ako pumasok. Umalis siya. Kumuha lang ako ng walis tambo. Nilinis ko ang bawat sulok para wala siyang masabi. Pagkatapos nun, sa table niya, naglinis ako at nag-ayos. Nakakalat kasi iyong files, tinabi ko na lang, kung hahanapin niya. Inayos ko iyong case ng ballpen. May iba't-ibang kulay na pinaghalo sa iba't-ibang posisyon. Inayos ko ulit ito sa isang kulay. Last na nilinis ako ang C.R. Nilinis ko hanggang sa napagod ako. Bumangon na ako at bumalik sa opisina dahil sa sobrang pagod ay hindi ko napigilang umupo. Dahil may upuan para sa mga bisita, umupo ako doon at pumikit ng nararamdaman kong may nakatingin sa akin. Iminulat ko ang aking mga mata ng daan-daang beses. Nagulat ako ng nakatayo si Jake sa harapan ko, seryosong nakatingin sa akin. 

“Halika na!” Ano ang sasabihin ko? 

"Ano--kasi." Hindi ko maipaliwanag; Nauutal ako sa tuwing kaharap ko siya. 

"Nagugutom ako. Ayusin mo." Napatingin ako sa mesa. Maingat kong binuksan, at may spaghetti, soft drinks, ice cream, at burger, pero nagtaka ako kung bakit dalawa ang binili niya. Mag-isa siyang kakain, o di kaya'y kasama niya ang girlfriend niya. Ako naman isa-isang kinuha at maingat na nilagay sa kaniyang puwesto, at sa tabi niya ay ang isa pang binili niya.