Chapter 2

115 10 11
                                    

Chapter 2

Jake's Pov"


Bilisan mo Manong," sabi ko kay Manong nang makita ko si Chie na papasok sa gate. 

"Nagmamadali." Sabi ni Manong ng pilosopo. Hindi na lang ako nagsalita. Pagdating namin doon, nagmamadali akong lumabas; Hindi ako nakapag paalam kay Manong dahil sa sobrang bagal.

Lumingon-lingon ako habang naglalakad pero hindi ko makita si Chie nung lumingon ako sa gilid. Naiinis ako na may kausap na ibang lalaki si Chie. Nagmadali akong pumunta sa kanila nung nakita ako nung lalaki, bigla siyang umalis. Hinarap ko si Chie, binato ko sa kanya yung laptop ko. 

"Bahala ka diyan, ingatan mo iyan." Tumalikod ako sa kanya. Palihim kong pinagmamasdan si Chie. Siya ay nahihirapan. Alam kong may hawak siyang tatlong libro. Gusto ko lang siyang makita ito lang ang paraan para mapansin niya ako kahit nahihirapan siya. Palihim akong napangiti nang hindi ko na makita si Chie. Napasandal ako sa puno. At least. 'm tired of the girls who stick to me every day. Nakatanggap ako ng text galing kay John. 

“Hoy! Saan ka na? Andito na kami gago ka kahit kailan late kang gago ka." Tangina John na ito walang matino itetext. Anong laging late! Maaga akong pumasok, tinatamad lang akong pumasok sa room. Kinuha ko ang sombrero ko at yumuko habang naglalakad para hindi nila ako mapansin hanggang sa makarating ako sa room namin. Tumingin muna ako kay Chie, at lumapit ako sa kanya.

 "Did you keep my laptop? Alam mo ba ang halaga ni–?"

"I know," she told me. 

"Mabuti naman, alam mo. Paki paymayan mo ako. Ang init." Hindi nagsalita si Chie. Kinuha niya ang notebook niya sa harapan niya habang pinapaypayan. 

"Hanep! Kami rin," sigaw ni Roy. 

"Mga tanga, ako lang ang may karapatang utusan siya. Layuan mo siya." Napatigil ako nang utusan ko si Chie. Dumating na si Prof. 

"Isulat mo." Sabay bigay ko sa kaniya ng notebook ko. Naiinis ako sa kaniya. Kahit anong utos ko sa kaniya, ginawa pa rin niya ang manahimik. Sinunod niya ang bawat utos ko? Ganoon pa rin ang ginawa ko sa lahat ng subjects; siya ang penman ko. Pagkatapos ng lahat ng subjects, tinignan ko siya. Aalis na ba siya? Hinawakan ko ang kamay niya. This was the first time I held his hand.

“Sasama ka sa akin. Sinong magdadala ng laptop ko?" Hindi pa rin siya nagsasalita; pipi ba siya? 

"Tara na! " sigaw ni Raygie. Kainis talaga itong isang ito. 

"Mauna ka na! Susunod kami." Tinignan lang nila ako ng masama tapos umalis na iyong mga loko. Nilagay ni Chie iyong libro niya sa bag niya. Nakita ko kung paano nagpupumiglas si Chie? Tatlong libro ba iyong dala niya? Medyo maliit pa ‘yong bag niya habang maingat na dinadala ni Chie ‘yong akin laptop. Pagdating namin sa canteen, ang daming order ng mga loko. 

"Let's eat?" sigaw ni Raygie. Umupo ako sa tabi ni Raygie habang si Chie naman ay nakatayo sa likod ko. 

"Oh! Hindi ka pa rin nakaupo? Pagsisilbihan ka pa ba? 

"May baon ako baka puwede na akong umalis," mahinahong sabi ni Chie. 

Sayang ang dami naming in order." sabay hila sa kaniya ni Raygie. Magkatabi ang dalawa. Gusto kong hampasin kaibigan ko. Nawalan na ako ng gana. Sabay na tayo. 

"Sinong magbabayad nito," sigaw ni Roy. 

"Chie, babayaran mo ‘yan." Napatingin sa akin si Chie. Hindi na siya nagsalita.  Tinawag niya iyong cashier mga 7000 lahat ng gastos. Nilabas niya iyong wallet niya at binilang. Feeling ko kulang ‘yong pera niya, nakatingin lang siya sa’kin. Hinintay ko siyang magsalita, pero biglang nilabas ni Raygie ‘yong wallet niya at binilang ang laman ng pera. 

My Fiance is a bullyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon