I can't resist -hyunlix daddyking

7

..

"siz çıkın"

koruma endişeli bakışlarını koltukta minik elleriyle karnına bastırarak uzandığı yerde büzülen felix'e çevirip hyunjin'in ona sinirle bakmasıyla kafasını eğip seo jun la birlikte arkalarından kapıyı kapatarak çıkmışlardı evden

"kalk"

"kalkamam karn-"

"sana kalk dedim!"

minik olan yerinde titreyip zorla da olsa ayağa kalktı. kafasını eğip dizlerini bir birine bastırıyor ve ellerini de ağrıya karnına bastırmadan duramıyordu

"ne diye sözümü dinlemiyorsun? sana kurallardan bahsettim değil mi? ceza alırsın dedim?"

"n-ne yaptım ki?"

büyük olan kaşlarını havalandırıp ellerini beline getirmiş ve alt dudağını emerek yüzünü onun eğdiği yüzüne doğru eğdi

"sana üzerini giy dedim, dedirttim tınlamadın? kapına kadar senin için kıyafet de aldırıp bıraktırdım takmadın? şimdi ise karşımda böyle mi duruyorsun?!"

"b-bağırma korkuyo-"

"bunu sana mı soracağım!"

büyük olan masanın üzerindeki seramik bibloyu alıp sinirle yere fırlattı. küçük çocuk ise kafası eğik bir şekilde dudaklarını bir birine bastırıyor ve sessizce gözünden akan yaşların düşmesine izin veriyordu titreyen vücuduyla bir kez daha araladı dudaklarını

"ö-özür dilerim"

"sana özür dile demedim!"

karşısında her bağırışında tir tir titreyen ve bir adım daha geri giden küçük bir çocuk vardı. fakat o an ki siniriyle onun hasta durumunu dahi kavrayamıyordu. sinirli olduğunda gözü döner ve karşısındaki kim veya ne olursa olsun sadece zarar verirdi. ve şu an kendisini çok zor tutuyordu.

"anlaşılan ceza almadan bir haltı anlamayacaksın sen yürü"

minik çocuğun üst kolunu tutup çekiştirmeye başladı, resmen sürükleyerek üst kattaki karanlık bir odaya çıkarmıştı

"h-hyunjin l-lütfen l-lütfen yapma c-cidden giyecektim ki üstümü c-ciddiyim seni u-umursamamazlık ya-"

"kapa çeneni!"

onu sürüklemesine izin vermişti küçük beden. gücü yetmiyordu ki karşısında ondan kim bilir kaç yaş büyük olan adama nasıl güç yetirebilirdi ki zaten bu küçük çocuğun iki katıydı resmen.

üst kattaki koridorun sonuna geldi ve cebinden anahtar çıkartıp odanın kapısını açtı kap karanlık bom boş sadece bir kaç kolinin olduğu bir odaydı, kiler gibi bir yerdi. minik olan ağlamaktan kızaran gözlerini hyunjin'e çevirdi ve bir birine bastırdığı dudaklarını büzüp kafasını olumsuz anlamda salladı hyunjin ise kavradığı koluyla bir hiçmişçesine savurmuştu onu o leş odaya.

"küçüksün diye bu seferlik ağır bir ceza vermeyeceğim ama eğer bir kez daha kuralları çiğnersen hiç bir siki takmam anladın mı?"

felix ellerini daha da fazla ağrıyan karnına bastırıp yerinde iki büklüm duruyordu karşısında

"sana anladın mı dedim?!"

"b-beni buraya mı k-kilitleyeceksin..?"

hyunjin umursamaz bir şekilde gözlerini devirip kapı koluna uzandı, tam hızla çekeceğinde felix gözlerini kocaman açıp ağrıyan karnına bastırdığı ellerini büyük olanın kapıyı kavrayan koluna sarmıştı