I can't resist -hyunlix daddyking

10

..

"sinirlendiğimde gözümün önünde kim olursa olsun onu tanımam yani seni odaya kapatmam senin iyiliğine. yine de bunu istiyor musun?"

"hıhım sadece söz ver"

"peki söz ama istediğimi yapacağım yani canın daha fazlada acıyabilir"

"nasıl?"

aşağıdan gelen kapı kapanma sesine doğru çevirdi büyük olan gözlerini ve sırıtıp kalktı yataktan. odanın kapısına doğru ellerini cebine koyup adımlarken araladı dudaklarını

"o an yapmak istediğime bağlı hadi gel yemek vakti"

"ama ya korkutmasana!"

yerinden kalkıp arkasından gittiğinde kapıyı açmak için uzattığı eli durmuştu. arkasını dönüp küçük çocuğa bakacağında felix onun koltuk altından geçip kapıyı tutan elini tutup açmıştı kapıyı ve kocaman gülümsemişti ses tonu yüksek çıktığını fark ettiği için de içten içe korku duyuyordu. seslice yutkunup araladı küçük dudaklarını

"üzgünüm hala bağırmadan konuşmaya alışamadım sanırım bir daha yapmam"

"öyle olsun bakalım hatanın farkında olman güzel"

minik olan açılan kapıdan geçip hızla indi merdivenleri. mutfaktan gelen yemek kokularıyla kocaman gülümsemişti

"kurt gibi aç hissediyorum hmmm"

kafasını iki yana sallayıp eğmişti. sırıtarak önündeki mutfağa adımladı ve yemeklerin önünde kocaman açılmış gözlerle bekleyen çocuğun yanına gidip arkadan belini kavradı ince parmaklarıyla. kendisini çekip eğilmiş ve yüzünü de omzuna koyup ona doğru bakıyordu

"cidden o kadar aç mısın bakalım"

"hıhım çokkkk açım"

"hmm o zaman lezzetli şeyler yedirmeliyim"

"evet mesela hmm cipsi!"

büyük olan gözlerini devirdiğinde küçük çocuk dudaklarını büzdü

"yiyemem dimi?"

"karnın ağrımıyor mu senin?"

"doğru biraz ağrıyor.."

"otur bakalım yemekleri getiriyorum alman gereken ilaç varsa onu al sende"

kafasını küçük çocuğun boynundan çekip yemek tabaklarına yemekleri koymaya başlamıştı. küçük olan ise masadaki yerini alıp ilaçlara bakıyordu fakat yazılardan hiçbir şey anlamadığı için sadece yüzünü ekşitmekle kalıyordu.

"bunlar da ne böyle? nece yazmışlar bunları biz kore de değil miyiz? doktorlarında yazısı hiç okunmuyor canım"

"hmm bakayım"

önüne bir tabak dolusu sebze çorbasını bırakıp elindeki ilaç kutularını almıştı

"bunu şimdi içeceksin buda yemekten sonra. bu ilaçlar bitene kadar sabah ve akşam tüketeceksin yemekten önce ve sonra olarak"

"off iğrenç ilaç hiç sevmem ben hem ne diye bana hap vermiyor ki ben bebek miyim de bana şurup veriyor?"

"daha 16 yaşında bir bebek olduğun için olabilir mi? şimdi çok konuşmada iç şunu"

ilacı kutusundan çıkartıp uzatmıştı ilaç şişesini küçük çocuğa felix ise gözlerini devirmişti ona karşı

"şişeyi mi dikeyim?"

"ağzına mı vereyim?"

"evet?"

büyük olan sırıtıp kaşlarını havalandırmış ve dilini dudaklarında gezdiriyordu. felix ise neyin komik olduğunu anlamaya çalışıyordu