YENİ HAYAT

~GEÇMİŞ~

Medya : ASİL MİREL ARSLAN

Düşünceleriniz buraya...

YAZAR'DAN

Elçin yaşadığı olayı yavaş yavaş atlatırken sarıldığı bedenden ayrıldı. Onu kurtaran oğlana minnetle baktı. O olmasaydı neler yaşayacaktım diye geçirdi içinden.

"Biraz daha iyi misin?" Karşısında şefkatle konuşan oğlana sadece kafasını sallayabildi.

Aynı zamanda Mirel karşısındaki kızı biraz daha kendine getirebildiği için mutluydu.

"Bana yardım et." Mirel ne olduğunu anlamasada zaten kızın halinden yardıma ihtiyacı olduğunu biliyordu. fakat onu burdan bu kadar adamın içinden elini kolunu sallayarak da çıkaramazdı.

"Sana yardım edeceğim. Ama şimdi hiçbir şey yapamam yukarıda bir sürü adam var daha biz çıkamadan ikimizi de yakalarlar." Elçin zaten bunu biliyordu. Ne kadar kabul etmek istemese de sarı piç büyük bir adamdı ve onu esir almıştı.

"Sadece bana telefonunu verir misin o bile yeter." Oğlan hiç tereddüt etmeden cebindeki telefonu Elçine verdi ve kapıyı gözetlemek için ayağıya kalktı.

Elçin vakit kaybetmeden Ateş Sargın'ın numarasını tuşlamaya başladı en azından onları kurtarmalıydı....

Bu sırada keltoynağın ağzını ve yüzünü yer değiştirme operasyonu yapan Sargınlar ögrenebilecekleri bir bilginin bu adamdan çıkacaklarını biliyorlardı.

"SÖYLE OROSPU ÇOCUĞU KARDEŞIM NEREDE?" diye kükredi Ateş SARGIN.

Keltoynak (Yazar asla adını unutmadı sjdhsjwjw) iğrenç bir gülümseme ile ağzındaki kanı yere tükürdü

"Demek Musa sonunda kaçırmış kızı." Sessizce mırıldandığım sansa da Aras onu duymuştu.

"MUSA KİM LAN ŞEREFSİZ MUSA KİM ?" Aras keltoynağın boğazını sıkarken odada yankılanan telefon sesi ile herkes odadan çıkıp odağını Ateş'e verdi.

"Ne var lan!"

"Abi" dedi elçin. Heycanlıydı. Sonunda abilerini kurtaracak bir yol bulmuştu.

Ateş şaşkınlıkla telefonu hoparlöre verdi.

"Abicim! Elçin! Güzelim iyi misin neredesin ?" Elçinin gözleri dolmuştu. Fakat abileri gelene kadar onlara bir şey belli etmek istemiyordu.

"Aman Ateş bey ne olabilir ki benim gibi mükemmel bir şahsiyete. Kaçırılmış olabilirim ama adamlar beni geri bırakmak için sizi arıyor sanırım." Elçin ne kadar abisine bir şey çaktırmak istemese de vücudunun ağrısı ile inlemişti. Muhtemelen debelenmeleri yüzünden bütün yaraları tekrardan kanıyordu.

Bütün sargınlar Elçinin sesi ile rahatlarken inlemesini duyunca yine tedirgin oldular.

"Abicim bize nerede olduğunu söyle gelip alalım seni." Elçin derin bir nefes aldı nerede olduğunu bilmiyordu. Yolda gördüğü kadarıyla tarif etmeye çalıştı. Tabiki de onlara yerini söylemeyip onları kurtarmak adı altında kendini yakacağı saçmalıktan yapmayacaktı.

Fakat o sırada elinden çekilen telefon ile neye uğradığını şaşırdı. Korkmuştu fakat bu onu kurtaran çocuktu.

"Bekle ben konum atayım" Elçin bir an onu unuttuğunu fark etti.

Fakat Mirel başından beri oradaydı ve Elçinin güçlü olma çabalarını izleyip ona hayran kalıyordu.

O sırada Sargınlar arkadan gelen erkek sesi ile kaşlarını çattı. Hepsi iyi şeyler olmadığının farkındayı.