YENİ HAYAT

~HAYAL KIRIKLIĞI~

Silah patlamıştı göt korkusu felan derken yavaşça ellerimle vücudumu taradım. Ne bir sızı ne bir kan hissetmeyince yavaşça gözlerimi açtım.

Açmaz olsaydım.

"BABAAAAAA" Uzay'ın bağırması ile girdiğim şoktan çıktım. Musa bana ateş etmişti ve nerden geldiğini asla bilmediğim Mehmet Bey benim tam önümde karnından vurulmuş bir şekilde yerde yatıyordu.

Olduğum yerde donup kaldım.

Uzay ağlayarak ambulansı aramamız gerektiğini bağırıyordu ve Yiğit onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Ne yapacağımı bilmediğim için etrafımı görmek için kafamı çevirdim. Tahmin ettiğim gibi kalabalık yine buraya toplanmıştı ve kalabalığın arasında gördüğüm Musa yere tükürüp kaçmaya başladı.

"Kaçıyor yakalamamız lazım!!"  İlk verdiğim tepki Musa'nın peşine koşmak için adım atmak oldu. Taki biri beni kollarıyla sıkıca kavrayana kadar.

"Elçin dur bi koşsanda yakalayamazsın. Hem yakalasan ne yapacaksın sakin ol." Kuzey abinin sesi ile ona döndüm. Korktuğum için tir tir titrediğimin farkında bile değildim.

Kafama dank eden gercek ile kzuey abinin kollarından çıktım "Benim, Babam vuruldu öldü mü ?" Korku ile Uzayların yanına adım atmaya başladım. Mehmet Bey kafası Uzayın kucağında yerde kanlar içinde gözleri hafif Aralık bana bakıyordu.

Ne yapacağımı bilmediğimden yanına diz çöktüm.

"Kı-kızım, ben sizii alm-almaya gelmiştim," nefes almaya çalışıp uzun bir süre durdu "  aff-fet beni ! " son sözleri bunlar olunca yanağımdan akan yaş ile ağladığımı fark ettim.

Şuan ağlamam yangını körükleyecegi için kendimi sıkmaya başladım.

"Ben özür dilerim böyle olsun istemedim," sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

17 yılımı mahveden adam geriye kalan hayatımı kurtarmıştı. Uzay daha şiddetli ağlamaya başlayınca tekrardan bana sarılan kollar ile birlikte kafamı kaldırdım. Gelen şaşkınlık içindeki Asi'ydi.

Kafasını sağa sola sallayıp yanıma çöktü.

"İyisin, babanda iyi olacak güçlü kal." İyisem neden boşlukta hissediyordum ki.

"Ambulans nerede kaldı lannn, babam ölüyor bir şey yapın. " Uzay bağırırken gelen siren sesleri, babamın ambulansa alınması, ve Uzay ile birlikte binip gitmeleri bir olmuştu.

Ben hala daha oturduğum yerde boş boş yere bakarken birinin beni kucaklaması ile kendime geldim.

"Bebeğim sakin ol tamam mı? Amcam iyi olacak o bir Sargın sonuçta, ben abimlere haber verdim bizimde ambulansa yetişmemiz lazım." Yiğit hem beni kucağında taşırken hemde ağlıyordu, muhtemelen ağladığının farkında bile değildi.

"Kardeşim bizde arkanızdan geliyoruz." Kuzey abi bağırınca Yiğit kafasını sallayıp beni arabaya bindirdi. Oda binince bu bok gibi yolculuk başladı.

~.~.~.~.~~.~.~.~~.~

Beklediğim gibi DNA testinin yapıldığı hastaneye gelmiştik,  ve Ali Hocanın bize bir kaç soru sorup içeri girmesi bir olmuştu.

Ben hastane duvarına yaşlanmış yere otururken Uzay ve yiğit sandalyelerde oturuyorlardı. Kuzey abim onların başındaydı ve Asi tamda ona yakışır bir şekilde benim yanımda diz çökmüş bir şekilde oturuyordu.

"Uzayy, babam nerede ne oldu lan!! " koridorun başında beliren Ateş abim bağıra bağıra bize doğru gelirken aynı zamanda gözleri ile tarama yapıyordu.