YENİ HAYAT

~PİKNİK~

FİNALE SON BİR BÖLÜM.

"KALK kızım artık kalk! yüzüncü gelişim seni uyandırmaya vallahi yengemi zor tutuyoruz ölüm makinası gibi gelecek terlikle uyandıracak seni." Savaş'ın duymak istemediğim sesi tekrardan rüyamla aram a girince sinirle tek gözümü açtım. 

"Of be savaş şurada zevkten dört köşe olduğum bir rüya görüyorum gelip gidip bölüyorsun sal beni ya sal!" Ayıptır söylemesi rüyamda Asi ile düğünümü görüyordum.  "Biraz sonra terlik yiyince de zevkten dört köşe olursun " dayak yemeyeceğim küçüklükte bir çığlık atarak yerimde tepindim. "Niye ya niye karga bokunu yemeden uyanıyoruz biz!" Savaş bezgin bir nefes bırakıp başını sabır çekmek için havaya kaldırdı.

"Bir tanem, meleğim, bebeğim, yavrum, en sevdiğim kuzenim sabahtan beri anlatıyorum ya Urfa'ya gideceğiz herkes aşağıda arabalar gelmek üzere bir sen kaldın daha ne kadar anlatmam lazım. " doğru ya Urfa'ya bugün gidiyorduk. dün gece valizimi hazırlayıp iyi ki erkenden yatmıştım. uykum olduğu için tek gözüm ile hazırlamıştım ama önemli değildi. 

"Tamam tamam kalktım. " yataktan kalkıp gerinirken Savaş'ta şükür eder gibi bir bakış attı. çocuğu usandırdıysam demek! valizime bakmak için komidinin üzerine baktım. Durdum bir daha baktım. Savaş'a bakıp bir daha baktım. İnşallah gözlerime elli beş buçuk miyop inmiştir de benim baktığım yer boş değildir.  Çünkü yoktu,

VALİZİM YOKTU!

yoksa dün valizi rüyamda mı hazırlamıştım. 

"Savaş ," savaş bana bakıp yine ne oldu bakışı attı. parmağım ile komidini gösterdim " orada ne görüyorsun?" Savaş komidine uzun uzun baktı. "kaybolan yıllarımı!" sertçe koluna bir tane geçirdim. şu an şakanın sırası kesinlikle değildi! "lan acıdı! ne göreceğim kızım düzgün komidin var işte." 

dehşetle yerimden kalktım. " Savaş sana hiçbir konuda katılmak istemem ama bende aynısını görüyorum, lan nerede  benim valizim!" Savaş kollarını silkeledi. Onu pek dikkate almayıp hemen dolabı açıp valize baktım. Eğer düşündüğüm gibi rüyamda valiz hazırladıysam boş valizin dolabımda olması gerekiyordu ve benim ümidim abilerimden birinim alıp götürmesinden taraftaydı. yoksa bu alttakiler beni valize koyar uçurumdan yuvarlardı maazallah. Ama sanki yüz yıllık cünüp insanmışım gibi bu isteğim de yerine gelmiyordu. 

BOŞTU VE BURADAYDI.

RESMEN VALİZİ RÜYAMDA HAZIRLAMIŞTIM!

"helvam fındıklı olsun olur mu?" Savaş yanıma yaklaşıp valizime benim gibi bir bakış attı. o benden daha zeki olacak ki durumu hemen kapmıştı. hüzünlü hüzünlü bana bakıp kafasını salladı. "Sıçtık değil mi?" bende kafamı salladım. kesinlikle sıçmıştım. o kadar bal yersem sonumun Yiğitlere benzeyeceğini biliyordum zaten.

"Umudumuzu kaybetmeyelim ben valizini hazırlarken sende hazırlan hadi aslanım yapabiliriz." Savaş bana umut dolu gözlerle bakarken kafamı salladım. ya bu işi çözecektim ya da mezarımda dua okurdunuz. 

hızlıca koyulacak kıyafetlerden rastgele seçip Savaşın eline tutuşturdum. kombin konusunda ona kesinlikle güvenemezdim çünkü altında ki turuncu eşofman üzerinde ki cırtlak sarı tişört ve mor karpuzlu çorapları benim tarzımı yansıtmıyordu. 

Her şeyden emin olunca kendime yolculuk kombini hazırlayıp  banyoya girdim.  yolculuk uzundu ve muhtemelen yol boyunca yarım kalan uykuma devam edecektim. o yüzden rahat bir şeyler seçtim. bu aralar havaların maşallahı vardı. buranın bu kadar sıcak olduğunu düşünürsek Urfa bundan daha sıcak olacağı içinde ona uygun kombin hazırladım. Beyaz cropumu ve gri bez şortumu giyinip üzerine de her ihtimale karşılık sarılı beyazlı ceketimi aldım. uyurken üşümek istemezdim.