YENİ HAYAT

~AFFETTİRME OPERASYONU ~

Hayatımın bana şanslı olduğumu hissettirdiği o anlardan birindeydim. Arkamda muhtemelen beni sallayıp sallayıp Kuzey kutpuna göndermek isteyen delidana gibi peşimden koşan Uzay ve Yiğit varken kapı çalmıştı.

Onların insan olacağını varsayarak hemen kapıyı açtım.

Karşımda asla göremyi beklemediğim tuhaf görüntüye bakarken hızını alamayan Uzay açtığım kapıdan, yan yana  sıraya dizilmiş kuzenlerim ve abilerimin üzerine uçtu.

Evet karşımda sevgili kuzenlerim ve Ateşmenim hariç kahpe Abilerim vardı.

Doruk uzayın üzerlerine düşmesine hiç şaşırmadan kafasına şaplak atıp ensesinden tuttuğu gibi kenarıya attı.

Pardon kenarı demişim bahçedeki kocaman hoparlörün üzerine attı.

Anlamsız anlamsız etrafıma bakarken hiç kimse bir şey demeden Sarp abim elinde  gitarla ortaya çıkıp Savaşın getirdiği  banyo taburesinin üzerine oturdu.

Sarp abim bıkkın bir şekilde  kafasını iki yana sallayıp el mecbur o muhteşem tabureye oturdu.

Bunlar olurken sevgili Asiciğim, Kuzey abim ve Yiğitte kapının önüne gelmişti Ve onlar benim kadar şuan burada ne yaşanıyor kafasında değillerdi.

Yine benden gizli planlar yapılmıştı ve yine şaşkın tavuk yavrusuna dönen bendim.

Sarp abim  oturunca Doruk abim arkasından şu ses gelmesi için sallanan çıngırağa benzeyen müzik aletlerini çıkardı.

Ve sonra beni şoka uğratacak o olay gerçekleşti.

Aras abim namı değer ColdMean im elinde mikrofonla bir adım önce çıkıp Yalın küçücüğüm herşeyimi söylemeye başladı.

"Hiç özlemediğim kadar özlüyorum bu aralar seni
Niye bilmiyorum ama ben sadece senle mutluyum
Ah şu gönül gözünden görmek dedikleri var ya
Seni her hâlinle seviyorum
Beraber uyansak
Bütün gün sarılsak
Bana yetmez
O ana dünyaları değişmem,"

Neye uğradığıma şaşırmış bir halde bu duygusal anlara şuan hüngür hüngür ağlayacakken Ateş abim doblosuna kavuşmuş enişte  gibi alkışlayarak sırıtmaya başladı.

Tabi aynı anda benim bütün duygusallıkta uçup gitti.

Aras abim ondan beklemediğim bir ses tonuyla şarkıyı mükemmel okurken Savaş ve toprak'da kendi çaplarında müziğe uygun  dans ediyorlardı.

Bir anda nakarat girince hepsi birden bağırarak söylemeye başladı.

"Küçücüğüm, her şeyim
N'olur çok uzaklara gitme
Gidersen öleceğim
Karanlığa döneceğim, of

Küçücüğüm, her şeyim
N'olur çok uzaklara gitme
Gidersen öleceğim
Karanlığa döneceğim, of,"

Ortaya ne kadar şen şakrak görüntü çıkmış olsa da ben Ateş abim sayesinde duygusallığı attığımı sansam da  gözümden düşen bir iki yaşı durduramadım.

Resmen benim için 23 Nisan karografisi hazırlamışlardı.

Nakarat bitince şarkının da verdiği eğlenceyle toprak tuhaf dansını yapa yapa beni ortaya çekti. Artık hem ağlayarak hemde deli gibi kahkaha atarak ortalarında bende o tuhaf dansı yapıyordum.