YENİ HAYAT

~URFA~

'Ya yenge ne diyorsun Allah aşkına biz neyine yetmiyorduk!! bu kadar adamın küçük prensesimin etrafında dolaşması sence ne kadar mantıklı? "Ateş abimin boyum için değilde yaşım için küçük dediğini farz ederek onu mazur gördüm ve konuşmaya 10 saniye daha dahil olmadım.

Normalde 40 saniyede bir dahil olduğum için bu sabrımı içimden tebrik ettim.

Abim isminin hakkını verip gözlerinden Ateş saçıyor bu yüzden götüm tuttuştu demiyorda onu mazur gördüm diyor duyda inanma

İç sesime Savaş'ın beyni kadar hak verip kafamı salladım.

Bilenler bilirki Savaş'ın beyni sabah pastaneden alınan zeytinli poğaçada ki zeytin kadardı.

Ben İç sesimle küçük bir tartışma ortasındayken Ateş abim bu kafa sallamamı aleyhine kullanmaya çalıştı;

"Bak kız da memnun değil zaten biz bakar koruruz onu,sende çek şu adamları etrafımızdan." Betüş yengem bir bana bir Ateş abime birde korumalara baktı. Evet sizinde tahmin ettiğiniz gibi Ateş abim korumaları duyup küpleri testilere bindirmişti ve hemen Betüş yengeme bu konu hakkında ikna edici ama asla işe yaramayan uzun bir konuşma başlatmıştı.

Sinirini aurasından bile anlıyorduk ama o yengemin suyuna gitmek için sakin konuşmaya çalışıyordu.

"Siz korursunuz öyle mi ? " Yengem alayla gülüp cümlelerine devam etti. " Kız yanımızdan kaçırıldığında korusaydınız Ateş bey yada o aşağılık şerefsiz silah doğrulttuğunda korusaydınız! Bak ikisinde de bir işe yaramadınız ki şimdi neredeyiz. "Elleri ile hastaneyi gösterdi " O yüzden saçma sapan kıskançlıkları kesin ve biraz kardeşinizin iyiliğini düşünün. Ne senden ne de diğerlerinden bu konu hakkında tek söz duymak istemiyorum şimdi çekil yolumdan annemlerin yanına gideceğim."

Yengem yargı dağıttıktan sonra dünya yansa saçını taranmış gibi bir sakinlikle yanımızdan ayrılırken Ateş abimin kat kat artan bir sinirle çenesini ve ellerini sıktığını gördüm.

Üzgünüm kıvılcımlı kekim ama yengem yargı dağıtmış sonrada bütün asaleti ile seni bok gibi bırakıp gitmişti.

Bunun ne kadar ayıp olduğunu bilsemde bu hırçın kavgada içimden bir kapak çekmeyi de ihmal etmemiştim.

Sonuçta ben kaostan beslenen bir yaratıktım ve konunun benimle alakalı olması ya da abimin alfa yengem tarafından yerin 1000 kat dibine gömülmesi umrumda bile değildi.

Kaos kaostu.

Ateş abim en sonunda gözlerini kapatıp kendini uzun bir müddet sakinleştirdikten sonra bakışlarını bana çevirdi.

Tabi ben o sırada bir heykel gibi hareket etmeden hatta nefes dahi almadan yanlışlıkla öfkesini üzerime çekmemek için sessizce beklemiştim.

Mazallah bu öfkeyle beni tanıyamaz tokadı bir koyardı beyin loblarımdan biri uzayın üç mutasyon geçirmiş suratına yapışırdı o yüzden hiç ses çıkarmama gerek yoktu.

"Allah kahretmesin ki yengem haklı bi boka yaramıyoruz ama o koruma denen ibnelerin senden yüz adım uzakta olmalarını sağlayacağım. Koruma da olsa cinsiyetinin erkek olduğu ve sana yaklaşabileceği anlamına gelmiyorlar." diyip anlımdan küçük bir öpücük bıraktı.

Gerçekten ben bu kadar kıskanç bir abi insanı hak edecek ne yapmıştım ?

Üstelik zihimden geçen Asi fantezilerimi duysa muhtemelen kalp krizi geçirip ölür sonra böyle tek başıma ölemem diyip ilk masumuyet suyuna bandırılmış asiyi vurur sonra tam beni öldürecekken kıyamaz bir daha ölürdü.