Keyifli Okumalar...🖤
Yokohama'nın ılımlı ama yine de soğuk günleriydi. Şubat ayına yeni girilmiş ve 2. dönemle beraber okula adımlayan bir çok okullu genç vardı.
Mori'nin bakışları ise binasının önünden geçen bir grubun üzerindeydi.
-Adadadadah!! Hayır, yaaa!!! Ağh! Şimdi geçicem seni!!
Mori karanlığı andıran bakışlarını arkasındaki koltukta sadece oyun oynayan ve sanki yaşarcasına tepkiler veren gençte gezdirdiğinde, burukça güldü ve yakınına adımlayıp kendisini tekli koltuğa attı. Önündeki sehpanın üzerinden çay fincanını eline almış ve gülümsemesini silmeden içmeye başlamıştı.
Genç, yaptığı atik davranışlarla beraber koltuğa ters bir şekilde oturduğunda, dalgalı kahve saçları aynı şekilde yeri öptü ve tek gözüyle oyununu oynamaya devam etti.
Mori arada gözlerini aralayıp, gencin çocuksu hallerine bakınırken, genç uzun ince ayaklarını salladı. Bununla beraber koltuktan yere baş üstü düşmüş ve sehpayı da beraberinde düşürmüştü.
-AĞĞH!!! HADİ AMA!
-Dazai-kun.
-APTAL OYUN! Tch!!!
Mori karşısında dizleri üzerine gelen ve elindeki ateriyi sinirle sıkan çikolata gözlü gence boş bakışlar atarken, genç ayaklandı ve iç çekip elindeki ateriyi koltuğa attı.
-Dazai-kun, yapacağın başka aktivite yok mu?
-Maalesef(!). Üzgünüm ama dediğin kişileri gebertmek haricinde başka işim yok, Mori-san.
Mori, Dazai'nin söylenmesiyle sırıtırken, fincanını bitirdi ve koltuğunun yanındaki uzun sehpaya fincanı koyup, beyaz eldiveninin hakim olduğu parmaklarını birbirine geçirip ellerini yüzüne yasladı. Yan bir şekilde uzun, ince ve fit bir bedene sahip olan gence bakınırken, aynı şekilde ince parmakların kahve saçlarda gezinip, ne kadar düzenlemeye çalışsa da beceremediği saçlara kaydı.
-Dazai-kun, yönetici ve benim sağ kolum olmanla beraber, şuan tatildesin. Ayrıca sana uzun bir süre iş vermeyeceğim. Çünkü son mesailerin baya yoğun geçti.
Mori yüzündeki gülümsemeyi silmeden alaycı bir edâyla mırıldandı ve gencin bakışlarıyla karşı karşıya geldi. Dazai alnını ve yanaklarını kaplayan kahve saçlarının arasından gözlerini Mori'ye diktiğinde, sağ yüzünü kapsayan bandajı da çıkarmış ve koltuğa oturup sarmaya başlamıştı.
O bandajın ardındaki büyük yarayı...
Sarmaya başlamıştı.
Pek çok kez kullanılan bandaj ile.
-O sağlıklı değil.
-Umurum da mı?
-Olmalı. Sağlıklı yaşaman-
-Yaşamak kimin umurunda?
Ard arda gelen inkârlı cümlelerin ardından Mori iç çekip ayaklandı ve Dazai'nin elinden rengi griye dönmüş olan bandajı alıp kenara attı. Ardından Dazai'nin yanına oturup sağ yanağına elini koydu. Çok geçmeden de esmerin ifadesiz yüzüne bakındı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
That's a Lie ~Soukoku Lise Au~
Fanfiction-Hey, Odasaku! Bilir misin, bugün çok tuhaf bir şey oldu. -Ne oldu? -Bugün bedenim değil, duygularım patladı. -Hmm? -Kalbim ilk defa, birisi için çırpındı. Odasaku duyduğuyla ufak bir şaşkınlık geçirirken, elindeki bardağı bar tezgahına koydu ve ha...
