That's a Lie ~Soukoku Lise Au~

Yirmi Birinci Bölüm; Kalbimde Bir Sen, Bir de O

Keyifli Okumalar...🖤

-Benimle dalga mı geçiyorsun?

-Hm? Hayır! Gel gel!

Dazai elindeki çanta askısını sıkarken, boşta kalan eli kavrandığında gözlerini devirdi ve her köşesi kağıt toplardan oluşan sıraya oturtuldu.

-Bunlar da ne?

-Ah, şiir yazmaya çalışıyorum. Ama bunu beceremiyorum... Oh Tanrım! Bana yardım etmen lazım!

Chuuya son kelimelerinde Dazai'nin omzunu kavramış ve kendine çevirip bağırmıştı. Oluşan yakınlaşmayla beraber kahve gözler bu heyecanlı yüzle şaşkınlık geçirdi.

-Kime yazıyorsun?

-........

Chuuya suskunlaşıp ellerini çekti ve masaya kolunu koyup, koluna başını yasladı. Yatar bir şekilde kağıdı karalarken, Dazai tarafından süzülmekteydi.

-Anneme.

-Annen mi? Neden?

-O...

Chuuya bakışlarını kaçırdı ve gözlerini kısıp fısıldamaya devam etti.

-Hareket etti.

-Ha?

Dazai bu normal işe anlam veremezken dudaklarını büzdü ve yan bir şekilde Chuuya'nın buruk yüzünü süzmeye devam ederken mırıldandı.

-Annen, felçli mi?

Chuuya Dazai'nin nokta atışıyla durumu bilmesine şaşırırken, bakışlarını kahve gözlere dikip onayladı. Esmer genç gelen onaylamayla dirseklerini masaya yasladı ve çenesini eline yaslarken mırıldandı.

-Şiir konusunda berbatım. Ama sana yardımcı olabilecek birisini tanıyorum.

-B-bunu-

Chuuya yüzünün kızarmasıyla beraber duraksadı ve bakışlarını kaçırıp yüzünü koluna gömdü.

-Bunu cidden benim için yapıcak mısın?

-Senin için değil. Sadece annenin iyi hissetmesini isterim.

Dazai görmediği annesinin etkisiyle bakışlarını pencereye yöneltti ve bahçede top oynayan çocuklara bakındı.

-Kokusu.

Chuuya yüzündeki kızarıklıkla buruk bir gülümseme bırakırken, Dazai'nin konuşmasıyla da bakışlarını Dazai'nin yan profiline dikti.

-Kokusu nasıl? Sana... Güven veriyor mu?

Kızıl genç gelen soruyla duraksarken, hafifçe doğruldu ve Dazai'nin kısık gözlerine bakıp yanıtladı.

-Kokusu... C-cennet gibi. Güven meselesi ise, hayatta sadece onunla kalmak istiyorsun. Elini tuttuğunda oluşan sıcaklık bile kalbini rahatlatıyor. Üstelik onun nefes aldığını görmek seninde rahat nefes almanı sağlıyor. Ağh! Anlatamadım sanırım çok üzgü-

-Hayır. Gayet iyi açıkladın.

Chuuya ellerini sallayarak açıklamaya çalışırken, Dazai tarafından durdurulduğunda gözlerini kıstı ve burukça yutkunup düşündü.

"Annesi... Yok muydu?"

Dazai kısık olan gözleriyle bahçede bağıran çocuklara göz atarken, Akutagawa'nın Atsushi tarafından çekiştirildiğini farketti. Boş bakışlarla bir müddet ikiliyi süzdükten sonra iç çekti ve arkasına yaslanıp masada kendisine acırcasına bakan mavilere baktı.