Keyifli Okumalar...🖤
20 Aralık, Saat 21:45
-Hey, Odasaku. Bugün ne yaptın?
-Sıradan ayak işleri Dazai. Sen?
-Ölmeyi ummuktan başka bir şey yapmadım...
İç çeken kahveliye karşılık, mavi gözler sadece susmasını söylemiş, elindeki bardağı yudumlamaktaydı.
-Ango geç kaldı.
-O hep böyle değil midir?
-Bilmem.
Odadaku barın kapısına bakarken, elindeki bardağı sıktı ve tekrardan önüne dönüp gözlerini kıstı.
-Ama böyle olmamasını isterdim...
23 Aralık, Saat 22;10
-Ango yine gelemeyecek ha?
-Hiç onun-
Dazai sandalyeye ellerini atıp dönmeye başladığında, duvar desenlerini izliyordu.
-Onun öldüğünü düşündün mü?
-......
-Hmm?
Dazai dönmeyi kesip yan bir bakışla arkadaşına baktığında, sadece elindeki bardağı sıktığını ve üzüldüğünü gördü.
-Düşündün mü?
-Dazai, ölümü bu kadar kolay ağızına almamanı istemiştim.
-Evet ama-
-Sus.
Odasaku kesin bir dille Dazai'i susturduğunda, zaten geç olan bir vakitte Dazai iç çekti ve ayaklanıp çıkışa ilerledi. Hesabı Oda'ya bırakmakla beraber onu yalnız bırakıcaktı.
Düşünmesi için vakit tanıyor da olabilirdi.
Çünkü bulundukları ortam ve yaptıkları işler kendilerini ölümün kucağına atıyordu.
-Beni her ne kadar sustursanda, Odasaku...
Dazai zilli kapıyı açtığında ve barın içerisine tiz bir ses iletirken, gözlerini yumdu ve soğuk havaya bedenini atmadan önce devam etti.
-Bir gün hepimiz öleceğiz ve birimizin diğerinden haberi bile olmayacak.
Bu sözler Odasaku'nun beynini kemirmeye başlamıştı.
Günler geçtikçe Odasaku bara geliyor ve ne Dazai'yle, ne de Ango'yla karşılaşıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
That's a Lie ~Soukoku Lise Au~
Fanfic-Hey, Odasaku! Bilir misin, bugün çok tuhaf bir şey oldu. -Ne oldu? -Bugün bedenim değil, duygularım patladı. -Hmm? -Kalbim ilk defa, birisi için çırpındı. Odasaku duyduğuyla ufak bir şaşkınlık geçirirken, elindeki bardağı bar tezgahına koydu ve ha...
