That's a Lie ~Soukoku Lise Au~

On İkinci Bölüm; Verlaine Paul ve Karanlık Güçler

Keyifli Okumalar...🖤

Akşam olmasına bi hayli yakın olan bir vakitte, Dazai üzerini giyinmiş ve halen nemli olan saçlarıyla beraber kendisini serin havaya atmıştı. Bol siyah paltosunu omzundan salarken, palto en ufak esintide arkasında dalgalanıyordu.

Birkaç genç kızın gözüne "yakışıklı, havalı ve sert erkek" olarak yansırken, hiç birini umursamadan adımlarını hızlandırdı ve iç çekip dar sokağa girişini yaptı.

Ufak bir yokuşun ardından merdivenlerden indi ve Lupin barın tabelasına bakınıp zilli kapıyı açtı.

-Ben geldim.

Dazai evine girer gibi bara girişini yaptığında, barmen elindeki bardağı temiz bezle siliyordu ve gülümseyerek hoş geldin dileklerini diliyordu.

Esmer genç paltosunu çıkarıp askılığa astıktan sonra, etrafına bakındı ve her zamanki gibi sakin havasını koruyan barın sessizliğine bakındı.

-Yine kimse yok ha?

-Olmasını ister miydiniz?

Dazai tek kaşını kaldırarak kendisine bakmayan ama bir yandan da gülümsemesini kesmeyen barmene baktı.

-İstemezdim tabii, ama esas olarak düşündüğüm sizin paranız. Kazancınızı sağlayıp sağlamadığınızı merak ettim.

-Merak etmeyin ve rahatlayın lütfen.

Barmen elindeki bardağı tezgaha koyup "Dazai'e özel" olarak aldığı elma suyunu çıkardı ve bardağa boşaltıp birkaç küp buz koydu. Dazai önüne konan içeceğin tatlı aromasının kokusunu aldığında yüzüne bir tebessüm yerleştirirken, barmenin konuşmasıyla olan tebessümü de silmişti.

-Benim 1 aylık gelirimi siz üçünüz her gece karşılıyorsunuz.

Dazai düz bakışlarla barmenin memnun ifadesine bakarken, alaya alınmasıyla güldü ve bardağı alıp dudaklarına ilerletti. Ufak bir yudum içtikten sonra, alaydan çok daha öte bir şekilde ciddice mırıldanmaya devam etti.

-Eğer bizim sayemizde durumunuz iyiyse bu beni sevindirir.

Dazai yaşadığı ağır durumsuzluktan dolayı tanıdığı, sevdiği ve bir o kadarda değer verdiği kimselerin sıkıntı çekmesini istemiyordu.

Sırf bu yüzden kullanmadığı iki banka dolusu parayı onlara rahatça verebilirdi.

Yaklaşık olarak-

680 milyon dolar.

Belki de daha fazla?

Evet, kesinlikle yaşına göre uçuk bir miktardı.

Esmer gencin bu derece durgun haline barmen bir müddet bakındıktan sonra, gülümsedi ve ellerini kurulayıp bar tezgahından ayrılıp arka odaya adımladı. Dazai barın tekrardan sessizleşmesiyle iç çekerken, burukça gülümsedi.

Parmaklarını beğendiği sıvının bulunduğu kristal bardakta gezdirirken, merdivenden gelen adım sesleriyle duraksadı.

Başını yavaşça kaldırıp yan bir bakışla gelene baktığında daha önce hiç karşılaşmadığı birisiyle göz göze geldi. Ufak bir çekimin ardından Dazai önüne döndü ve içeceğini bitirmek adına başına dikti.

-Oh, kapalı mıydı? Barmeni göremiyorum.

Yabancı silüet mırıldandığında, Dazai başını iki yana salladı ve bardağın içindeki ufak buz parçalarını ağızına alıp dişleriyle kırmaya başladı.

-Hayır açık. Beklerseniz gelicektir.

-Ah, tamam tamam!

Sarışın genç uzun bedenini hareketlendirip Dazai'nin yanına oturdu ve ellerini tezgaha koyup parmaklarıyla oynamaya başladı. Dazai yanındaki yabancının bu rahat tavırlarıyla rahatsızlık hissederken, bir de yanına oturmasıyla ayaklandı ve 2 sandalye ötesine oturdu.