That's a Lie ~Soukoku Lise Au~

Otuz Beşinci Bölüm; Seni Seviyorum Chuuya'm

Keyifli Okumalar...🖤

-Ah ahh!! Sıcak sıcak!

Chuuya ağızına dalgınlıkla aldığı yemeği diliyle çevirerek ve nefesler verip alarak soğutmaya çalışırken, Atsushi de ayaklanıp üflüyordu.

Chuuya'nın dili yandığında sert bir küfür etmiş ve masaya yumruk atıp alnını masaya vurarak gözlerini yummuştu. Atsushi ise onun bu haline gülmeye başlamıştı.

Akşam vaktinin gelmesiyle ve havanın çoktan kararmasıyla beraber, Sato da eve geç geleceğini söyleyerek Atsushi'ye bu gecelik Chuuya'nın yanında kalmasını rica etmişti. Atsushi ailesinden sadece akşam yemeklik izin aldığından ilk başta karamsarlığa düşse de, kısa sürede toparlanıp arkadaşının yanında kalmaya karar verdi.

Bütün kilitleri tekrardan kontrol ederek...

-Ahahaha! Sana demiştim ama sürekli karıştırman gerekiyor diye. İnatla alt kısmı karıştırmadan yersen yanarsın Chuuya'm.

Atsushi alayla konuşmasından sonra suyunu içti ve boş tabakları toplayıp masanın bir köşesine özenle koydu. Ardından Chuuya'ya bakıp saçlarını okşadı ve tabakları alıp ayaklandı. Bulaşıkları halletmeye başladığında ise Chuuya başını diğer tarafa çevirip Atsushi'nin beline bağlanan önlüğe baktı.

Chuuya'm...

Onun ağızından ne kadar güzel olurdu?

Chuuya bir anlığına onu düşünmeye başladı. Bu düşünme özleme ve özlemden sonra kalp hızlılığına doğru ilerledi.

Kızıl genç elini göğüsüne koyup gülümsediğinde onu görmek istedi. Fakat bunu nasıl yapacağını bilmiyordu, bilemiyordu.

Pekâla numarası kendisindeydi ama açıpta "Evime gel, özledim..." yazamazdı.

Onlar ne oluyorlardı da "özledim" kelimesini rahatlıkla söyleyebilirdi?

-Chuuya! Bulaşık yaparken benimle konuş! Sıkılıyorum!

-Uğh...

Chuuya baygınca Atsushi'ye bakıp mutfağa ilerledi ve temiz bir bezle masayı silmek için masaya ilerledi. Masayı sildikten sonra tekrardan mutfağa girdi ve yıkanması gereken kirli bezi Atsushi'nin koluna asıp gülümseyerek yan tezgaha oturdu. Ayaklarını sallarken de mırıldandı.

-Pekâla bay sohbet sever. Aku-chan ile aranız nasıl?

-Aku-chan mı?

Atsushi gülmek ile gülmemek arasında kalırken bu ismin zihnine kazınmasıyla da iç çekti. Bu kelimeyi eğer onun yanında söylerse kesin ölümü olurdu.

Ama Atsushi sadece işin eğlencesine bakıp kıkırdamış ve elindeki tabağı sabunla yıkarken cevaplamıştı.

-Ahahaha! Pek bir şey diyemem ama havalı olduğunu söyleyebilirim.

-Hoşlantı?

-Az?

-Çok.

-Biraz?

-Cık, çok.

Chuuya gözlerini kısarak devam ettirdiğinde Atsushi kızardı ve kabullenip başını salladı.

-Evet çok. Ama bu konuda ondan karşılık bekleyemiyorum, çünkü çok hissiz.

-Hmm...

Chuuya ayaklarını sallayıp alt kapaklara vururken, ellerini tezgaha koyup arkasına yaslandı ve ufak mırıltılar eşliğinde memnun bir ifadeyle mırıldandı.