That's a Lie ~Soukoku Lise Au~

Kırk Yedinci Bölüm; İlişki İçin Yeni Şans

Keyifli Okumalar...🖤

Kızıl saçlı sevdiğinin yanından ayrılmasından henüz geçmemişti. Adımları köri dükkanına geldiğinde, Odasaku'nun da arabasının burada olduğunu gördü. Dükkana girmesiyle çalan zil, dükkanda bulunan ikilinin dikkatini çekerken, kendisini çoktan tabureye atmıştı.

-Ahh...

-İşler yoğun ha?

-Olması gerektiği gibi.

Dazai tezgaha sırtını vererek kolları açtı ve başını arkaya yaslayıp, kendisine gülümseyen amcaya baktı. Alnından sarkan perçemlerin ters istikâmete doğru hareketlenmesi, yüzünü ortaya çıkarmıştı. Sağ yüzünü saran bandaj ise gevşemişti ve hafif sarkıyordu.

Yara izi ufakta olsa görünüyordu.

-Yeraltı faresi Fyodor, Yokohama'nın gözü Francis Fitzgerald ve en büyük etken Nakahara Sato. O ve eşi sayesinde o kaçığı yakaladığımızda biraz daha rahat ederiz.

-Mafyada gizli bir ortağın olduğu söz ediliyor. Doğru mu?

Dazai bakışlarını tezgahta tabak hazırlayan amcadan çekip tavana dikti ve iç çekip gözlerini yumdu. Yarım saat öncesinde Chuuya ile olan yakınlaşması içinde bir dürtü oluştururken, kalbi tekrardan tekledi.

Ardından sertçe yutkunup hızla yerinden doğruldu ve taburesini döndürüp tezgaha kollarını yaslayarak önündeki tabağa odaklandı.

Eve gidene kadar bu hisleri kenara atmalıydı. Evet, sadece bunu yapmalıydı.

Odasaku'nun yanında bu tür duyguları hissetmesi normal sayılmazdı.

-Evet, bir de gizli müttefiğe sahibiz.

-Kim? Mafyadan mı?

-Cık.

Dazai kaşığı daldırdığı sıcak yemeği ağızına aldığında, her zamanki gibi boğazını kavuran acı tat, çığlık attırdı.

-Ah, amca! Bu tarifin gizli maddesi lav falan mı?

Dazai dili dışarda bir şekilde nefes alıp verirken, körici ile Odasaku kendisine bakıp sadece gülümsüyordu. Ortamın güzelleşmesiyle beraber başlayan sohbet, alınan soğuk içeceklerle beraber günü de ilerletti.

Dükkanın kapısı açıldığında gelen ufak kız, elindeki şiir kağıdını Odasaku'ya götürdü. Dazai Verlaine arbedesinden sonra kurtardığı bu minik çocukların, Odasaku'nun elinde iyileşmelerine sevindi.

Sonuçta kendisi de bir çocukken, onun elinde iyileşmişti değil mi?

-Odasaku, gizli mesleğin doktorluk mu?

-...Hmm?

Koyu kızıl saçlı adam kirli sakalının ardından anlamaz bir ifadeyle, içeceğini yudumlayarak konuşmasıyla sesi boğuk çıkan esmerin düşünceli gözlerini süzdü.

-Kim olursa olsun, öldürmek yerine sadece iyileştirmeye odaklanıyorsun. Bu bedenen olmasa bile manen gerçek oluyor.

Odasaku kabul etmeliydi ki, bu cümleleri ondan ilk defa duyuyordu. Şaşkınlığına engel olamayarak gözleri sonuna kadar açıldığında, kucağına yerleşen minik kızın yüzüne vurduğu kağıtla kendisine geldi.

-Bu ilk oluyor. Asla bu tür kelimeleri söylemezdin. Sadece "İlginçsin" der ve geçersin. Zamanla değişmeni görmek güzel.

Dazai yeni sayfaya yavaş yavaş geçtiğini düşündü. Dakikalardır dudaklarında tuttuğu bardağı tezgaha koyduğunda, minik kız kolunu dürterek kendisine şiir kağıdını gösterdi ve gülümsedi. Pembe saçları vardı ve gülüşü kendisine sevdiğini hatırlattı.