III.HIS FORTUITOUS WIFE

PROLONGUE

Ang lakas ng kabog ng kanyang dibdib at halos nahihirapan na din siyang huminga. Hindi niya alam kung dahil ba sa katatakbo at pagmamadali o dahil sa sobrang kaba.

"Hello Miss, may I know the room of Mr. Carl Andrada?" Hinihingal na sabi niya ng makarating sa nurse station ng hospital.

"Kaano-ano niyo po ang pasyente Ma'am," magalang na tanong ng Nurse.

"I am his wife,"

"Second floor, room 401 po,"

"Thank you," aniya at mabilis na umalis.

Hindi naman siya nahirapang hanapin ang kwarto dahil nasa unahan lang ito malapit sa elevator at saktong lumabas si Josh. Ang kaibigan ng asawa.

"Hey Isla," bati nito sa malungkot na boses.

"K-kamusta na siya?" Kinakabahang tanong niya.

Napabuntong-hininga ang kausap na lalong nagpadagdag ng kaba niya.

"I know my friend is a jerk and on what situation he have now, for me he deserve it for hurting you. So don't worry to much. Carl deserve it at kung mamamatay man ang gagong yun, kagustuhan na ng panginoon,"

"Is h-he on that b-bad situation?" She said teary-eyed.

Josh look up and close his eyes like suppressing his tears, because of that she started to sob.

"B-bakit hindi siya nagsabi na may sakit pala siya? Na malala na--"

"Kapag sinabi ba niya mapapatawad mo pa ba siya? Do you still accept him as he is? Would you still believe in him? Mababago at mabubura ba lahat ng nangyari kapag nalaman mo na malubha na siya?" Seryosong tanong ni Josh sakanya.

Napatigil siya bigla.

'Can I?'

Josh tap her shoulder, she look at him and he smile sadly.

"Pwede niyo pang maayos yan, kahit sira ulo ang kaibigan ko alam kong kahit paano nabago mo na siya, after this nasa sayo na ang desisyon para sa kakabuti ng lahat," after that he left.

She take a deep breath before slowly opening the door. Her tears slowly fell when she saw Carl lying on the bed.

Marahan siyang umupo sa tabi nito at hinawakan ang mga kamay.

Naramdaman ni Carl na may pumasok at amoy pa lang kilala na niya kung sino. Parang mas lalong guminhawa ang pakiramdam niya dahil sa pagpunta niyo. Kung kayat ng hawakan nito ang kanyang kamay agad siyang napamulat.

"I am glad you came," he said with a smile on his face.

Kiming ngumiti lang naman ang kanyang asawa.

"Sorry naistorbo ko ba ang pagpapahinga mo?"

Umiling siya.

"Not at all,"

"H-how are you? May masakit ba sayo?" There is a anxiousness on her voice that's make him felt loved. But instead of being happy he feel sad. Pakiramdam niya kasi hindi siya karapat-dapat sa pagmamahal nito. Pero nangako siya sa sarili na babawi siya.

"I am fine, masakit lang sa bandang tiyan," mahinang sagot niya.

Tumango si Isla.

"No," aniya ng akmang bibitawan na nito ang kanyang kamay. "C-can you just continue holding m-me, please,"

Tumango ulit ito.

"I am sorry, I know it is not enough but," nilingon niya ito. "I hope I am not late yet. Sana bigyan mo pa ako ng pagkakataon para maitama ang lahat. Huwag ka sana sumuko. Please hold on to me. I know I am getting there. So please hold on love," he is teary-eyed.

Walang imik ang asawa pero dahil sa pagtawag niya ng endearment nila may kung anong emosyon ang saglit niyang nakita sa mga mata nito.

Siya na ngayon ang humawak sa kamay ng asawa at hinalikan ito.

"Ikaw na ang buhay ko Isla, pakiramdam ko noong umalis ka wala ng ako kung walang ikaw," madamdaming anya habang pilit inabot at hinaplos ang mukha ng kanyang sinisinta. "Ang puso ko, kaluluwa ko at buong pagkatao ko, tingin ko nasa sayo na. Lagi mong tatandaan, ang buhay ko mawawalan na ng saysay kung ikaw na mismo ang bibitaw, so please love hold on, please,"

Seeing her husband in tears makes her heart melts. She close her eyes and tears from her fell also but aside from it she wanted to feel how Carl caressed and how he is showing finally that she is important, that finally he realise her worth and love for him.

"Please, love," he plead again.

She open her eyes and look passionately to her husband who immediately close his eyes when she touch his cheeks.

He took her hands and kiss it again. His eyes is pleading so she just nod and he smile.

"Thank you love, thank you!" He exclaimed. "I will not going to waste the chance that you give me,"

She is happy that he is happy. Yun naman kasi dapat hindi ba? Kapag masaya ang mahal mo magiging masaya din lahat.

'Pero mapapanindigan mo pa kaya lahat ng sinabi mo ngayon kung ang babaeng una mong minahal, pinangarap at hiniling sa panginoon na maging habang buhay mong kapiling ay buntis na?'

Gusto niya sanang ibigkas at sabihin sa asawa pero hindi niya nagawa, isang hikbi na lamang ang kumawala sakanya at napapikit ng maramdaman ang mainit na halik na ginawad nito sakanya.

'Bakit ba ang hirap magmahal!'