III.HIS FORTUITOUS WIFE

CHAPTER 28

'Your the father'

'Your the father'

'Your the father'

Nabigla siya sa sinabi ni Laila at napabitiw sa pagkakahawak sa kamay ng asawa. Napatingin siya kay Laila na umiiyak at sa tiyan nito.

Napalunok siya.

"Y-your kidding, r-right," halos hindi siya nakapagsalita.

Malakas na iling ang ginawa ni Laila.

"C-carl mula noon hanggang ngayon ikaw lang ang lalaki sa buhay ko wala ng iba," anito at pinunasan ang sariling mga luha. "I am already five months pregnant when I know it. Naging maselan ang pagbubuntis ko. Dahil hindi ko pa noon alam na nagdadalang-tao na pala ako, after you break up with me I am always wasted. Akala ko noon normal lang noon na hangover ang nararamdamn ko kasi nag-susuka at nahihilo ako every morning. But when I realise I need to pull up my self together and try to move on. Naospital ako Carl! Imagine my shock when they told me that I am pregnant," And she started to cry again.

Hindi siya makapagsalita o makakilos man lang.

"I tried so many times calling you but you always decline. I almost lost our baby because I am so devastated that you left me and yet you don't want to answer!"

"H-hindi k-ko a-alam--"

"I told your wife! I try to call and message her," humahagulgol nitong sabi.

Napabaling siya sa asawa na walang imik at nakayuko lamang.

"Y-you knew all a-along?" Tanong niya dito.

Pinipigilan niya ang sarili na huwag magalit sa asawa. Gusto niyang intindihin ito. Pero masakit para sakanya na itago at magsinungaling ang asawa lalo pa sa mga ganitong bagay.

"How could you do that to me? How could you!" Singhal niya at kita niyang napapiksi ang asawa at nakarinig siya ng impit na paghikbi.

Pero wala siyang maramdaman na awa, not even a bit of sympathy.

"All I wanted is for you to know Carl," bumaling ulit siya kay Laila. "Oo alam ko naghiwalay na tayo at may asawa ka na. Kung hindi man tayo I am fine. I am learning to accept it already. Ang gusto ko lang ay maiparating sayo na may anak ka. Yun lang. Hindi ko din kasi alam ang gagawin ng sinabi ng doctor na pwedeng mawala ang bata sa tiyan ko. Kaya gusto kitang makausap para malaman mo. Ayaw Wala akong kailangan sayo. I just wanted you to know, because I know you always wanted this. To have a baby, to be a father,"

At sa hindi malamang kadahilanan, humakbang siya papalapit sa dating nobya. Nanginginig ang mga kamay. Gusto niyang hawakan ang tiyan nito. He wanted to touch so he can feel the baby inside. His baby!

"G-go on feel it," tinig ni Laila.

Huminga siya ng malalim bago inangat ang kamay at hinawakan ang tiyan nito. Sa pagdampi ng kanyang palad bigla siyang naiyak. He cry because of happiness. And finally he had a baby that he can call his mine.

"Like I said earlier. Muntik ng mawala ang anak natin. Kaya naman gusto ko ipaalam sayo bago pa man may mangyari ulit. Buti na lamang naging mas maingat ako at sa awa ng diyos bumuti ang lagay niya,"

"Kailan siya lalabas," aniya habang hinihimas pa din ang tiyan nito.

"Hopefully first week next month,"

"Malapit na," he said and smile.

"Yeah, nakita mo sana siya kung sinamahan mo akong magpaultrasound. But because of the selfishness of your wife hindi mo nagawa yun, pangarap mo noon na samahan ako sa lahat ng bagay kapag nagkaanak tayo,"