III.HIS FORTUITOUS WIFE

CHAPTER 27

Balak na talaga niyang umuwi ng araw na yun at nadagdagan pa ng dahilan para mas madaliin niya ang pag-uwi. Nakatanggap siya ng mensahe galing kay Josh na isusugod ang kanyang asawa sa ospital. Agad niya itong tinawagan at tinanong kung saang ospital ito dinala.

Doon na siya dumeretso at hindi na sa kanilang bahay.

Nagsisisi siya sa pasalos-dalos na desisyon, hindi niya naisip kung ano ang kalalabasan ng ginawa. Nananalangin siya na wala naman sanang hindi magandang nangyari sa asawa though hindi niya maiwasang mag-alala dahil sa pananalita ni Josh. Malapit na siya sa ospital ng makatanggap ng mensahe na malala na daw ang sakit ng asawa at dahil sa ilang araw na palagi itong umiinom hindi nakayanan ng katawan at lalong bumigay.

"K-kuya pakibilis pa po ng kaunti, pakiusap," umiiyak ng anya.

"Opo ma'am malapit na po,"

'Gosh bakit nangyayari to!'

Hindi pa naipaparada ng driver ng mabuti ang sasakyan lumabas na siya at basta na lamang nagbigay ng pera. Narinig pa niyang sobra daw binayad niya pero wala na siyang pakialam. Mas importanteng makita at makausap ang asawa.

Ang lakas ng kabog ng kanyang dibdib at halos nahihirapan na din siyang huminga. Hindi niya alam kung dahil ba sa katatakbo at pagmamadali o dahil sa sobrang kaba.

"Hello Miss, may I know the room of Mr. Carl Andrada?" Hinihingal na sabi niya ng makarating sa nurse station ng hospital.

"Kaano-ano niyo po ang pasyente Ma'am," magalang na tanong ng Nurse.

"I am his wife,"

"Second floor, room 401 po,"

"Thank you," aniya at mabilis na umalis.

Hindi naman siya nahirapang hanapin ang kwarto dahil nasa unahan lang ito malapit sa elevator at saktong lumabas si Josh. Ang kaibigan ng asawa."Hey Isla," bati nito sa malungkot na boses.

"K-kamusta na siya?" Kinakabahang tanong niya.

Napabuntong-hininga ang kausap na lalong nagpadagdag ng kaba niya.

"I know my friend is a jerk and on what situation he have now, for me he deserve it for hurting you. So don't worry to much. Carl deserve it at kung mamamatay man ang gagong yun, kagustuhan na ng panginoon,"

"Is h-he on that b-bad situation?" She said teary-eyed.

Josh look up and close his eyes like suppressing his tears, because of that she started to sob.

"B-bakit hindi siya nagsabi na may sakit pala siya? Na malala na--"

"Kapag sinabi ba niya mapapatawad mo pa ba siya? Do you still accept him as he is? Would you still believe in him? Mababago at mabubura ba lahat ng nangyari kapag nalaman mo na malubha na siya?" Seryosong tanong ni Josh sakanya.

Napatigil siya bigla.

'Can I?'

Josh tap her shoulder, she look at him and he smile sadly.

"Pwede niyo pang maayos yan, kahit sira ulo ang kaibigan ko alam kong kahit paano nabago mo na siya, after this nasa sayo na ang desisyon para sa kakabuti ng lahat," after that he left.

Hindi na siya makapag-isip pa ng tama ng makausap si Josh. Nagdarasal siya na sana hindi pa huli ang lahat. Hindi pa huli para sakanila ni Carl.

She take a deep breath before slowly opening the door. Her tears slowly fell when she saw Carl lying on the bed.

Marahan siyang umupo sa tabi nito at hinawakan ang mga kamay.

Naramdaman ni Carl na may pumasok at amoy pa lang kilala na niya kung sino. Parang mas lalong guminhawa ang pakiramdam niya dahil sa pagpunta niyo. Kung kayat ng hawakan nito ang kanyang kamay agad siyang napamulat.