76

2.2K 127 14
                                    

Herkese merhaba!

Söz verdiğim gibi yeni bölüm geldi.

Günlük hayatımın hızından dolayı benim aylarca bölüm yüklemediğim, istikrarsızlığın dibine vurduğum bir hikaye Bence Biz. Yine de, 300k olmuşuz!

Okuyan, destekleyen herkese çok teşekkür ederim. 💜

Keyifli okumalar 🌸

'Kararımın doğru olup olmadığından emin değilim, ilerde pişman da olabilirim ama istiyorum.'

Sesli dile getirmesini istediğim için meydan okuyan bir ifadeye büründüm. 'Neyi?'

Sude, kat kat sürdüğü rimelin etkisiyle iyice belirginleşen gözlerini devirdi. Dünyası başına yıkılsa bile, kenar köşede bir ayna bulup rimelini sürerdi kesin. 'Anne olmak istiyorum, bebeğimi aldırmayacağım.'

Kaşlarım çatıldı. 'Ama Mert'ten ayrılıyorsun?'

Daha dün gece, babasından dolayı bir bebeği isteyebileceğimi düşünmüştüm. Oysa Sude, Mert'i değil, Mert'ten olan bebeği istiyordu.

Çok fazla şeyi kaçırmıştım. Kendime kızarak saçlarımı karıştırdım. 'Üzgünüm, sizden çok uzak kalmış gibi hissediyorum.'

Sude hafifçe gülümseyip omuz silkti. 'Mert seninle konuşacaktı ama ben engel oldum.' Neden? 'Bu defa, onun kardeşi olmak yerine benim arkadaşım ol istedim.'

Aynı anda ikisi de olabilirdim ama bunun bir önemi yoktu, şu an Sude'nin arkadaşıydım.

'Neden ayrıldınız peki? Ona karşı bir şeyler hissetmiyor musun?'

Duygusal olarak hoşlanmadığı, bağ kurmadığı bir adamın çocuğunu nasıl isterdi ki? Halasını çok sevdiği için?

'Hissediyorum, çok hoşlanıyorum hemde. Bana kendimi iyi hissettiriyor, güvendeymişim gibi. Ama birlikte aile olmak için bunlar yeterli değil.'

Dudaklarımı ısırdım, derdini anlamıştım. 'Sırf hamilesin diye onunla birlikte olmuş olmak istemiyorsun, değil mi? Mecburmuşsun gibi göründüğü için?'

Usulca başını salladı. 'Yine de, bebeğimi istiyorum Eylül. Hayatım boyunca, başkalarının yönlendirmesi olmadan istediğim ilk şey bu, anne olmak.'

Gülümsemeye çalıştım, onunla çoktan bağ kurmuştu. Zaten zannımca yasal olarak kürtaj süresini geçmişti, bebek büyümüştü.

Sude anne olacaktı, hemde abimin bebeğinin annesi.

'Mert baba olmak istiyor mu, emin değilim. Beni kırmamak için kırk takla atıyor, gerçekte ne düşündüğünü kestiremiyorum.'

Mert, biz lisedeyken bile Sude'den hoşlanıyordu. Onun annesi olacağı bir bebeği elbette isterdi. 'Korkuyordur eminim ama onun sana olan duyguları daha net, sırf bunun için bile istiyordur.'

Kararsızca yüzüme baktı, her zaman alaycı ve şımarık tavırları bugün yoktu. 'Sen ne düşünüyorsun? Bana destek olacak mısın? Özellikle baban bu işten hiç hoşlanmayacak.'

Gülümseyip omuz silktim. Bir süreliğine onun yerine ben sürtük gibi davranabilirdim! Böylesi Sude'nin de moralini düzeltirdi. 'Bu neden umrumda olsun? Sadece senin arkadaşın olmamı istememiş miydin?'

Yüzündeki tereddüt silindi. Ben yine de devam ettim. 'Hem hala hemde teyze olacağım, ama daha çok teyze. Sana en başından beri alacağın her kararı destekleyeceğimi söylemiştim. Doğuma kadarki dersleri geçmende de yardımcı olurum. Durumuna göre ikinci dönemi dondurabilirsin tabi, süreç içinde buna karar veririz..'

Bence BizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin