EJDERHA ATEŞİ

39-Final

Merhabaa, evet final. Bekliyor muydunuz? 😍

Bölüm sonu açıklamam var. Final bölümüne özel yorumlarınızı bekliyorum. Hepinize keyifli okumalar. 🤗🥰

***

Lavlar toprağı parçalayarak gökyüzüne sıçrıyor, Kara Ejderhanın kükremesi herkesi titretiyordu. Mermi gibi inen yağmur ateşten nasibini alıyordu. Damlalar toprağa değdiği gibi buhar oluyordu. Yılanlar kaçmak için toprağın derinliklerine indiklerinde külden iskelete dönüşüyorlardı.

Oniks'in birden gelişen bedenini saran gri şeritler göz alıyordu. Gri gözleri alev almış, önüne çıkan herkesi yakmak istiyordu. Annesine bir kez daha bakamamıştı. Hedefin de kalkanı aşmaya çalışsan yılan ve cadı vardı. Özellikle de onlar yakmak istiyordu. Öyle ki küllerinin bile kalmasını istemiyordu.

Keskin gözleri hedefinden ayrılmadan, kuyruğu ile yerde kımıldamadan duran adamı kendine getirmeye çalıştı. Fakat adam hiç bir tepki vermedi. Oniks hırıltılarla kuyruğunu adamın boynuna doladı ve hızla onu sarstı.

Ahon kolları arasında solan kadını daha fazla sardı. Sıcaklığını an be an yitiren kadın hariç hiçbir şey umurun da değildi. O da tam şu an da son nefesini vermeliydi. Sadece güzel gözlü eşinin değil, kendisinin de kanı toprağı ıslatmalıydı. Kendini, kalbinde büyüyen boşlukta öyle kaybetmişti ki savaşta olduğunu dahi unutmuştu. İntikam, hırs, öfke hepsi yok olmuştu. Geriye kollarında ki kadın ve sonsuz bir acı kalmıştı. 

Boynunu sertçe kavrayan ve onu sarsan kuyrukla kaybolduğu boşluktan çıkabilmişti. 
Odaksız gözleri kayarak Oniks'e sabitlenmeye çalıştı.

''Onu kaybetmek istemiyorum. Buna hazır değilim.'' Kısık ve ıstırap dolu sesi ile Oniks onu sarsmayı bıraktı. Başını yana eğerek Ahon'un gözlerine baktı.

İki çift göz. Biri acı, biri intikam doluydu.

''Kendine gel Lider! Şifa'ya bir şey olmayacak.'' Umur, Ahon'un yüzünü tutarak kendisine çevirdi.

''Şimdi savaşmamız lazım. Oniks dönüşüm geçirdi. Kazanabiliriz.'' Ahon başını sertçe iki yana sallayarak Umur'un ellerinden kurtuldu.

Şifa'yı iyice göğsüne çekti.

''Hayır! Onu bırakamam. Bırakamam.''

''Bırakacaksın! O iyi olacak. Fejin ve Max onu İnci Klanlığına götürsün.'' Merjen'in sert sözleri az da olsa Ahon'u kendine getirdi.

''İyi olacak mı?'' diye sordu umutla.

''Elbette. Eşini sararak onu kurtaramazsın. İzin ver Fejin ona bir baksın.'' 

Ahon hızla başını sallarken Fejin'e baktı.

Genç kadın dizlerinin üstüne çökerek Şifa'nın elini kavradı. Boşta kalan eli ile de incisinden parlak bir damla çıkardı. Yavaşça Şifa'nın yarasına damlayı bıraktı. Uğursuz kanın arasında parlayan damla yavaşça kayarak kana karıştı. Fejin bir kere daha denediğinde yine aynı sonuçla karşılaştı. Fejin derin bir nefes alarak titreyen elleri ile aldığı damlayı bu sefer kadının dudaklarının arasına bıraktı.

''Ne oluyor? Bir damla nasıl yetmez?'' Ahon'un haykırması ile Fejin tereddütle Merjen'e baktı.

''Cevap verin!'' Ahon bağırmaya devam ederken Merjen hızla Ahon'un omuzlarını kavrayarak onu Şifa'dan kopardı ve ayağa dikti.

''Kendine geleceksin! Savaşın ortasındayız. Acını da öfkeni de sonra yaşayacaksın.''

Ahon sertçe Merjen'i itti.