1. Bölüm - "İSTANBUL"

2.2K 57 18
                                    

Kitabın bütün bölümleri düzenlenmiştir. Yazım hatası pek yok şu an. Bir iki tane gözümden kaçtığım olmuştur mazur görün.

Umarım beğenirsiniz.. İYİ OKUMALAR ♡

1.Bölüm "İSTANBUL"

"Hadi ama Armina artık uyu yarın erken kalkacaksın." Dedi yengem bana en tatlı sesiyle.

Yarın bu şehirden bu evden bütün hayatımı alt üst eden şehirden kurtulacağım gündü. En yakın arkadaşım, dostumun yanına taşınıyordum. Ah! Yine aklıma kötü anıları getirdim. Ben.. Ben isminin anlamını taşıyamayan Armina. 2 ay önce hayatımda belki de annem ve babamdan sonra en çok güvendiğim sevgilim, pardon eski sevgilim.. bana hayatıma geri getiremeyeceğim iğrenç şeyi yapacaktı . Evet aslında bir kaç kez yakınlaşmıştık ama o gün beni zorlayarak döverek o iğrenç şeyi yaptırmaya çalışan adını bile söyleyemeyeceğim o iğrenç hareketi yapacaktı...

"Tamam yenge hemen odama gidiyorum!." Diyerek yengemi ve koltukta uyuya kalan canımın içi dayımı öptüm ve hızlı adımlarla odama geçtim.

Yarın benim için çok önemli bir gündü. Hayatımda yepyeni bembeyaz bir sayfa açacağım gün..

Dolabıma yönelip pijamalarımı giydim ve kendimi yatağa attım.

'Yarın her şey çok güzel olacak'

diyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.

******
Sabah alarmın sesiyle koşarak yataktan kalktım ve banyoya geçerek soğuk bir duş aldım. Bornozumu giyip dolabımın karşısına geçtim.

Dar streç bir pantolonunu alıp üstüne siyah puantiyeli bluzumu üstüme geçirdim saçımı da sımsıkı bir atkuyruğu yaptım. Bavulumu da alıp son kez odaya bakıp çıktım.

Yengem hemen gelip beni sımsıkı sardı ve saçlarımı öptü.

" Seni çok özleyeceğim Armina beni sık sık ara tamam mı?" Dedi yengem ağlamaklı sesle, bende onun yanağına bir öpücük kondurarak "Benim için endişelenme sizi bende çok özleyeceğim yengeciğim sizi her zaman arayacağım" dedim.


"Hadi Armina'cım otobüsün kalkmasına yarım saat kaldı yetişmemiş lazım"


"Tamam dayı hadi gidelim. Hoşçakal yenge her şey için teşekkürler."


" Aaa! Yapma böyle Armina sana kırk defa söyledim bana böyle şeyler deme diye.. sen benim kıymetlimsin canım benim"


"Seni arayacağım hoşçakal." Dedim ve spor ayakkabımı ayağıma geçirip dayımla arabaya bindik.

10 dakika sonra nihayet otogara gelmiştik. Biraz korkuyordum çünkü otobüs bazen beni tutuyor ve kendimi kötü hissettiriyordu ama umarım bu yolculuğumda böyle şeyler yaşanmaz.

Dayım bavulumu görevliye verdi ve bana sımsıkı sarılarak " Vardığın zaman beni mutlaka ara. Armina lütfen istanbul'da kendine iyi bak Ankara ile İstanbul çok farklı dikkatli ol canımın içi"


"Tamam dayı çok dikkatli olacağım" dedim.

Dayımda bana son kez bakıp saçlarımı öptükten sonra bavulumu görevliye verip otobüse bindim.


Umarım sizi çok özlemem dayı...

---

VOTE VE YORUM YAPMADAN GEÇMEYİN LÜTFEN..


UYUZ -Tekrardan Yayınlandı!-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin