25.Bölüm "İLK ÖPÜCÜK"
GIZEM'DEN
Şok... Evet eğer şu anki durumumu soracak olursak şok içerisindeyim.. Neler oluyor bu çocuğa!. Neden böyle bir şey yaptığını anlayamadım. Evet ilk gördüğümde gerçekten fiziği olsun yakışıklılığı olsun çok hoşuma gitmişti ama şimdi. Ne yapacağım şimdi?
Ellerimi Egemen'in göğsüne katıp onu ittirdim. Bir kaç adım geri gitti ve ne yaptım ben dercesine saçlarını çekiştirdi. Ona anlamaz bir ifadeyle bakıp "se-sen ne-ne yaptığını sa-sanıyorsun? '' dedim. Sesimin sert çıkmasını isterdim ama ağlayacak gibi çıkmıştı. Alt dudağım titriyordu ki bu ağlayacağımın ifadesidir.
Egemen bir adım daha geri gidip elleri ile yüzünü sıvazladıktan sonra "Özür dilerim Ahh!!" Dedi ve alnına vurdu. Ben ise onu orada bırakıp koşarak tekrar odama girdim. Kapımı arkamdan kapatıp kilitledim ve kapıya yaslanarak yere çömeldim.
Yanağımdan bir yaş süzülmesine engel olamadım. İlk öpücüğüm Egemen tarafından gitmişti. Bu tür şeyler benim için çok önemli. Çünkü benim her zaman istediğim şey sevdiğim biri olursa onunla her şeyi ilk kez yaşamak istiyordum.
Evet daha önce kimseyle sevgili olmadım. Bir çok teklif alsamda ben hep o masallardaki gibi beyaz atlı prensimi bekledim. İlkimi hep onunla yaşamak için bunca zaman bekledim. Ama şimdi bütün dileklerinin hepsi suya düşmüştü.
Kapımın çalınmasıyla hemen gözümden akan yaşları elimin tersi ile silip omuzlarımı dikleştirdim ve ayağa kalktım. Kapıyı açmadan "kim o?" Dedim sesimin ifadesiz çıkmasını sağlayarak.
"Benim Gizem ne oldu çok geç kaldın? "
"Sorun yok Armi. Geliyorum" dedim ve kapının kilidini açtıktan sonra odadan çıktım. Armina'na ile aşağıya indiğimizde herkes koltuklarında oturmuş sohbet ediyorlardı. Egemen hariç..
"Aa çok geciktiniz ya" dedi Berfin. Ben de onlara burukça gülümseyerek " Geldik işte" dedim. Berfin bana biraz düşünceli bir ifadeyle baktıktan sonra "sana ne olmuş gözlerin kızarmış" dedi. Ben ise refleks olarak elimle gözlerimi öfeledikten sonra
"Ah hayır sadece.... toz! Toz kaçtı da gözüme. Neyse hadi film izlemeye devam edelim." Dedim. Kızlar başlarını olumlu anlamda salladıkların da erkeklere baktım. Onlar da zaten bana bakıyorlardı ama daha çok giydiğim kırmızı askılıma. Ben onlara 'ne var?' Dercesine baktığımda Çağlayan başını sağa sola sallayıp "Kahretsin.." dedi.
Hiçbir şey anlamadan önüme döndüm ve açılan komedi filmini izlemeye başladım. Gerçi izlemiyordum sadece boş boş ekrana bakıyordum. Bedenim burada ama aklım bir karış havadaydı.
'' Sen iyi misin Gizem''
Armina'nın sesiyle yüzümü baktığım televizyondan Armina'ya çevirdim.
'' Ah iyiyim. Yol yorgunluğunu üstümden atamadım sanırım uyusam kendimi daha iyi hissedebilirim.''
'' Gizem senin için o kadar komedi filmi açtık ne olur biraz otursan''
'' teşekkür ederim tatlım ama zorlama lütfen'' dedim ve yavaşça koltuktan kalktım. Odama çıkmadan önce herkese karşı dönüp
'' Üzgünüm sanırım çok yorgunum ve.. kendimi pek iyi hissetmiyorum. Biraz uyusam iyi olacak size iyi akşamlar'' dedim ve kimsenin bir şey demesine izin vermeden merdivenleri tırmanıp odama girdim. Kapımın arkasına yaslanıp derin bir nefes aldıktan sonra bavulumdan pijama takımımı çıkarttım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UYUZ -Tekrardan Yayınlandı!-
Lãng mạnArmina, annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş, dayısı ve yengesi ile yaşayan bir kızdı. Yaşadığı olaydan dolayı okulunun devamını İstanbul'da devam ettirmek için bir otobüs aracına binmişti. İşte her şey o anda başlamıştı.. Çağlayan, sessiz...