UYUZ -Tekrardan Yayınlandı!-

37.Bölüm/ Part 2 - "Ailemize Hoşgeldin"

37.Bölüm / Part 2 "Ailemize Hoşgeldin"

Bölüm Şarkısı: Candan Erçetin - Sensizlik

ARMİNA'DAN

"Anne..?"

Kadın koşarak Çağlayan'a gitti ve sımsıkı sarıldı.

"Kuzumm.. yavrum nasıl özledim seni!"

Kadın, Çağlayan'ı o kadar sıkı sarıyordu ki Çağlayan kadının kollarından çıkmaya çalışıyordu.

"Anne boğuluyorum.."

"Canım oğlum benim!"

Adam, kadına doğru yaklaşıp onu Çağlayan'dan ayırdı.

"Bi dur be Didem! Boğdun çocuğu!"

"Ne yapayim özlemişim oğlumu! Kolay değil ki ayrı kalmak!"

Adam, adının Didem olduğunu öğrendiğim kadının yanından sıyrılıp Çağlayan ile kısaca sarıldı.

"Koçum nasılsın bakim."

"İyiyim baba"

Baba oğul birbirlerine sarılırken, Didem hanım ın gözleri beni buldu ve kaşlarını çattı.

"Çağlayan!"

Çağlayan, babası ile konuşmasını bitirdi ve annesine döndü.

"Efendim anne"

Kadın beni göstererek konuştu.

"Bu kız kim -sonra tekrar Çağlayan'a döndü- ah be oğlum. Hani senin sevgilin vardı. Ay yoksa ayrıldınızmı. Püü! Yoksa kızı mı aldattın! -bana tekrar döndü- bu kızla mı aldatacaksın! Hani ciddi bir ilişkin vardı?! Gerçi pekte masum bir şeye benziyor bu kız-"

"Anne!"

Kadın yerinde sıçradı ve oğluna döndü.

"Ne bağırıyorsun oğlum!"

"Anne benim kimseyi aldattığım yok. Bu sevgilim Armina!"

Kadın tekrar bana döndü ve eliyle şaşkınca ağzını kapattı.

"Ayy! Çok özür dilerim kızım. -elini ağzından çekip tükürmeye başladı- tü tü tü maşallah!"

Didem Hanım bana gülümsedi. Bende ona samimiyetle gülümsedim.

Didem Hanım ve adını öğrenemediğim adamla birlikte hepimiz koltuklara oturduk.

Ben ile Çağlayan yan yana, Didem hanım ve adam da bizim karşımıza oturdu.

İlk söze Didem Hanım başladı.

"Demek sen şu meşhur Armina'sın."

Kızaran yanaklarımla yere baktığımda adam güldü.

"Eh be Didem! Kızı utandırdın"

"Sen karışma Yağız! Ben gerçekleri söylüyorum. Ay pekte güzel nasıl hanım hanımcık ya!"

Bu sözler beni daha çok utandırırken, Didem Hanıma en içten gülümsememi yolladım.

"Teşekkür ederim, Didem Hanım."

Didem Hanım kaşlarını çattı.

"Hanım yok! Anne diyeceksin. Didem anne. Annene, nasıl anne diyorsan bana da anne diyeceksin!"

Tüylerim diken diken oldu o an. Gözlerim doldu, damlalar gözümden firar etmesin siye çabaladım. Burnum sızladı. Kalbim acıdı.

Ben anneme, 3 yıldır anne diyemiyordum ki..