3.Bölüm "BÖCEK"
Multimedya da Uyuzumuz ÇAĞLAYAN
Gözlerimi yavaşça araladığımda sert bir vücuda kafamı katmış gibiydim. Gözlerimi tam açıp kalkmaya çalıştığımda kafamda bir ağırlık hissettim. Gözlerimi yukarıya doğru çevirdiğimde anında çığlık attım. Otobüsteki bütün insanlar bana bakarken hızla göğsüne yaslandığım, adını bilmediğim uyuzdan ayrıldım. Gerçekten çok aptaldım. Uyurken onun göğsünün üstünde uyumuştum ve oda benim kafamın üstüne kendi kafasını katarak uyumuştu. Bana gözleri kısık bir şekilde bakarken;
"Aptal!"
Dedi. Allah'ım ben ne yaptım da bu uyuzla aynı otobüse düşürttün! Diye içimde homurdanırken;
"Ah pardon! üstünde uyumuşum ama bakıyorum da sen de fırsattan istifade kafamın üstüne kurulmuşsun mübarek hayvan gibi kafan var başım çatladı. "
Bana kaşları çatık bir şekilde bakarken yanımıza bir görevli geldi. Bize sandivinç ve portakal suyu bırakıp gülümseyerek "Afiyet Olsun" dedi ve gitti.
Görevli gittikten sonra sandivinçimi yemeye başladım. Portakal suyumuda içip önümdekileri bitirdikten sonra camdan dışarıya bakmaya başladım.
Uyuza şöyle bir baktığımda gözlerimiz birbiriyle karşılaştı. Meğersem ona bağırdığımdan bellidir aynı pozisyonda -kaşları çatık halde- beni izliyormuş.
Hemen gözümü kaçırıp siyah zemine bakmaya başladım. Ellerim titriyordu ve buz gibiydi. Niye böyleyim bilmiyorum ama hem sinirlenmiş hem de heyecanlanmış gibiydım. Beni hala izlemeye devam ederken sinirle ona döndüm.
"Ne var?.. Neden bana dik dik bakıyorsun ?"
Dedim. O da bana bakmaya devam ederek;
" Bir şey yok sadece saçındaki böceğin ne kadar tatlı olduğuna bakıyordum."
Dediği an otobüste tekrar dikkat çekmeyi umursamadan çığlığı bastım. Saçımda böcek mi vardı?! Böceklerden çok ama çok korkardım. Elimle saçımı böceği atmak istermiş gibi bozarak "Saçımda ne var!!" Diye yine çığlık attım.
O ise önce beni gözleriyle süzüp sonra kahkaha atmaya başladı. Artık o kadar çok gülüyordu gözleri sulanmaya başlamıştı.
"Böceklerden korktuğunu bilseydim bu şakayı daha önce yapardım" dedi.
Ona ölümcül bakışlar atarak "UYUZ! Gerizekalı! Aptal! Lanet olsun! Beyinsiz beni nasıl korkuttuğunun farkında mısın?! Sen ne düşüncesiz uyuz kılıbık bir şeysin!" Dedim.
Vücudum resmen korkudan tir tir titremeye başlamıştı. Hatta yanağımdan bir damla korkudan yaş bile süzülmüştü.. Düşüncesiz aptal! Uyuz.
O ise bana şaşkın bir ifadeyle bakmaya başlamıştı. Bende sinirle önüme dönüp bir kaç damla yaş daha yanağımdan süzülürken ağlamamı ve korkumu durdurmaya çalıştım. Halen titremeye devam ediyordum. Eski sevgilim Yiğit bile bana böyle şakalar yapmazdı aksine yaptırmazdı.
Sinirle çantamdan telefonumu aldıktan sonar arayan soran var mi diye bakarken 12 cevapsız arama gördüm. 2 tanesi dayımdan 4 tanesi Derya'dan 6 tanesi.. ne! Gördüğüm şaka değil, değil mi?!
yiğit -yani eski sevgilim olacak hayvan- beni aramıştı. Içimden sıkıntılı bir küfür ettikten sonra dayimla ve deryayla mesajlastiktan sonra telefonumu çantama atıp yanımdaki uyuzu umursamadan yolu izlemeye başladım.
****
1 saat sonra yolculuk nihayet bitmişti. Çantamı alıp hızla görevlilere gidip bavulumu aldım ve otogar dışına yürümeye başladım.
Aniden kolumun birden çekilmesiyle durdum. Arkamı döndüğümde yanımda oturan namı diyer UYUZ olduğunu gördüm. Adını sormak aklima hiç gelmediği için ona hep uyuz diye sesleniyorum. Ama tabiki de bu sadece içimden.
" Bak benim hakkımda ne düşünüyorsun bilmiyorum ve umrumda da değil. Sadece seni ağlattığım için üzgünüm. "
"Hatanı anlaman beni hem şaşırttı hemde sevindim. Senin gibi bir uyuzun hatasını anlaması ve böyle anlayışlı davranması göz doldurucu. Her neyse sana uyuz olarak hitap etmekten sıkıldım adım Armina"
diyerek elimi uzattım. Elimi umursamadan "Çağlayan" diye mırıldanıp beni öylece bırakıp bavulunu çekerek yürümeye başladı. Sinirle ayağımı yere vurarak "Hiç memnun olmadım Uyuz Çağlayan!"
Diye arkasından bağırdım.Onun ise tek yaptığı şey bana bile dönemden elinikaldırıp bana sallamasıydı...
♡
BU BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR..
VOTE VE YORUM VERMEDEN GEÇMEYİN..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UYUZ -Tekrardan Yayınlandı!-
RomanceArmina, annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş, dayısı ve yengesi ile yaşayan bir kızdı. Yaşadığı olaydan dolayı okulunun devamını İstanbul'da devam ettirmek için bir otobüs aracına binmişti. İşte her şey o anda başlamıştı.. Çağlayan, sessiz...