38.Bölüm "Her Şey Çok Güzel Olacak"
Bölüm Şarkısı: Pera - Sensiz Olmaz
ARMİNA'DAN
Sabah gözlerimi güneşin yakıcı sıcağını yüzüme gelmesiyle uyandım.
Yüzümü buruşturarak yataktan kalktım. Bugün evde tektim. Gerçi 3 günlüğüne evde tektim. Gizem okuluyla birlikte geziye gitmişti.
Çağlayan'da, annesi ve babası burada olduğu için benimle değildi. Bugün onlara hastalığımdan bahsedeceğini söylemişti.
Yataktan kalktığımda kensimi fazla halsiz hissediyordum. Sanki kafama balyozla vuruyorlar gibiydim.
Bunu umursamadım.
Çünkü bugün yaza veda konseri var ve benim kesinlikle orda olmam lazım. İsterse ölsem bile.
Çünkü bu konser benim son konserim olacaktı.
Biliyorum durumum fazla iyi gitmiyordu. Çağlayan bu konsere hiç çıkmamızı istemiyordu. Dün birazcık fenalaşmış olabilirdim..
Ama her ne pahasına olsun bu son konserime, Çağlayan ile birlikte gidecektim.
Mutfağa girdim ama canım hiçbir şey istemiyordu.
Daha geçen hafta aç bir kurt gibi yemeklere saldıran Armina
nerede?Bir bardak su ve ilacımı içtim. Bahçedeki salıncaklı koltukta biraz kitap okuyup kendimi dinlendirebilirdim.
Ketıla su katıp odama geri gittim.
Kütüphaneme uzun uzun baktıktan sonra bir farklılık yapıp, macera kitabı yerine aşk dolu kitabı, Ahmet Batman'ın Bana İkimizi Anlat kitabını elime aldım.
Ah bu adamın kitaplarına hayrandım!
Kupa bardağıma sallama çayımı katıp sıcak su ekledim.
Telefonumu cebime atıp kitabim ve çayımla birlikte bahçeye çıkıp sallanan koltuğuma oturdum.
Derin bir nefes çekip çayımı yudumlayıp kitabı okumaya başladım.
"Her ne kadar kendi hikâyemizin kahramanı olsak da, hayat bize her zaman kendimiz olma şansını tanımaz. Hikâye bizimdir ama kontrol kaderin elindedir.."
"Aynı bizim hikâyemiz gibi"
Arkadan sarılan Çağlayan'a birden irkildim. Ne zamandır burdaydı ki?
"Korktun mu?" diye sordu usulca saçlarımı öperken.
Karnımda birleştirdiği ellerinin üstüne bende ellerimi katıp "Ödümü patlattın!" diye kızdım.
Burnuyla saçlarımı koklarken gözlerimi kapatıp bu anın tadını çıkardım.
Hafif hafif rüzgâr esintisi saçlarımı yüzümün önüne düşmesine izin verdim.
Şu an şu halimizi çekmeyi o kadar isterdim ki..
Şakaklarıma tüy kadar hafif öpücük bırakıp kollarını belimden sıyırdı ve önüme geçip dizlerinin üzerinde oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UYUZ -Tekrardan Yayınlandı!-
RomantizmArmina, annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş, dayısı ve yengesi ile yaşayan bir kızdı. Yaşadığı olaydan dolayı okulunun devamını İstanbul'da devam ettirmek için bir otobüs aracına binmişti. İşte her şey o anda başlamıştı.. Çağlayan, sessiz...