Vedia Serisi -2- kitabıdır. Birinci kitapta bu kitapta olan baş rollerin anne babasını göstermektedir. Karan karakterinin ailesini içermektedir yani ikinci kitabı okuyacaksanız ille de birinciyi okumanıza gerek yoktur.
Yorum yaparsanız çok mutlu olurum :)
***
"Men seniň bilen gelmerin sen ganhor, dostlaryňam ganhor."diye bağırdım bileğimi kurtarmaya çalışırken hızla bana döndüğünde bileğimi bıraktı ve öfkeyle konuşmaya başladı.
"Hakan ne diyor bu kız çevir şunun dediklerini bana deli olacağım yoksa!"
"Çevireyim komutanım."dedi ve duraksadı. "Seninle gelmeyeceğim sen katilsin sende arkadaşlarında katil diyor komutanım."
"Bu kız Türkçe anlıyordu değil mi?"diye sormuştu evet anlıyordum ama konuşacak kadar çok bilmiyordum.
"Hawa."
"Evet diyor komutanım."
"İyi o halde aç kulağına dinle şuan bu katil dediğin askerler sayesinde hayattasın anlamıyor musun? Senin köyünü basanlar Türk askeri değildi. Benim arkadaşlarım öldü bu sınırda yanı başımda öldüler. Senin köyün ve savundukların yüzünden. Seni orada Tahranda buldum Türkmenistan dan seni oraya getirmişlerdi o köyden geriye kalan tek kişiydin sen. Ben seni o teröristlerin elinden almasaydım şimdi kim bilir kime satmış olacaklardı seni yada bir terörist olarak yetiştireceklerdi o yüzden yat kalk bana dua et."
"Meni terk et."dediğimde kaşları çatıldı.
"Ne saçmalıyorsun?"dediğinde diğer asker araya girdi.
"Kız bırakın beni diyor komutanım."eliyle yüzünü sıvazladı komutan beni anlamadığı için daha çok sinirleniyordu.
"Allahını seviyorsan git şu kıza bir Türkçe öğretmeni ayarla yoksa ben kafayı yiyeceğim."diye bağırdı sakalları hafif uzun olan komutan Türkçe anlıyordum ama çok konuşamıyordum ben Türkmendim ana dilimi konuşuyordum doğal olarak onlar anlamıyorsa bu benim sorunum değildi.
"Doňuz!"diye bağırdım sinirle.
"Sinan domuz mu dedi o bana?"
"Yok komutanım öküz dedi."adam ona türkçesine çevirince sinirden kızarmıştı hafifçe dudağımı ısırdığımda yavru kedi bakışları atıyordum.
"Ahh neyse kızmayacağım daha fazla. Ailen nerede hala Türkmenistan da mı?"diye sorduğunda gözlerim dolmuştu.
"Maşgalam öldi."dediğimde gözlerini yumdum bu defa ne demek istediğimi anlamıştı sonuçta son kelimem Türkçeye yakın bir kelimeydi ama teyit etmek için arkasındaki askere döndü.
"Ailem öldü dedi komutanım."kafasını salladı sadece ve bana döndü.
"Kampta şahit olduğun şeylerde sonra seni sağ bırakacaklarını sanmıyorum görmemen gereken yüzlere şahit olmuşsun yarbay seni koruma görevini bana verdi."dedi ve duraksadı. "Malesef! İstesem de seni salamam yani artık benimle eve geleceksin dil mevzunu nasıl idare edeceğiz bilmiyorum ama sana bir öğretmen tutacağım sen ne kadar Türkçe konuşabiliyorsun?"diye sorduğunda elimi aşağı yukarı salladım.
"Az biliyor."dedim ve duraksadım biraz düşündüm ama söyleyeceğim şeyin gerisini hatırlayamadım mecburen Türkmence bitirdim. "Köp zada düşünýär."
"Çok anlıyorum dedi komutanım."
"Tamam Sinan bir süre sende bizle kal en azından anlaşa bileceğimiz zamana kadar."
- 2.kitabın başlangıcına hoş geldiniz gene bir emanetlenme olayı bilirsiniz Yaman ailesi baba oğul emanetlere kalpleri gibi bakar lşsdfdskadkffls neyse karakterlere karar verdim hele Karanın karakterini ilk gördüğüm an bir Karan diye bağırmadığım kaldı o kadar!
- Karan Yaman -
- Belinay Açel -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET BELİNAY +18 (Vedia Serisi -2-)
Teen Fiction"Seninle gelmeyeceğim ben katilsin sende arkadaşlarında katil!"diye bağırdım bileğimi kurtarmaya çalışırken hızla bana döndüğünde bileğimi bıraktı ve öfkeyle konuşmaya başladı. "Şuan bu katil dediğin askerler sayesinde hayattasın anlamıyor musun? Se...