Merhaba nasılsınız? Bugün biraz boktan halliceyim beni takmayın yeni bir kurgu kurguladım onu paylaşmışımdır muhtemelen evet bu bölümü okuyorsanız dün paylaştım. O kurgu biraz kafamı dağıttı üstünde çalıştım falan şimdi efsaneyim :)
Diyet, regl ve depresyon üst üste tepeme bindiler çok sinir bozucu bir gündü. Neyse yorumlarınızla ortalığı şenlendirirseniz çok mutlu olurum.
***
5 Gün Sonra
"Eee eee eee eee uyu artık babasına düşman eee eee."Karanın kıvranmalarını duyarken kıkırdamama engel olamamıştım. Hızlıca yıkanıp çıktığımda üstümü değiştirmek için dolabın önüne geldim Karan gözlerini kapamış bir yandan mızıklayan oğlumuzu ayaklarıyla sallıyor bir yandan da mırıldanıyordu. "Eee diyorum eee diyorum zalımın oğlu eee uyusana eee!"
"Karan çocuğa laf sokarak ninni söylemeye çalışırsan uyumaz tabi."
"Sende üstünü çabuk giysen de çocuğu götürüp sünnet ettirsek artık daha eve geleceğiz mevlüt okutulacak falan filan."kafamı salladım ve iç çamaşırlarımı alıp giydim havluyla iyice kurulandığımda havluyu bir kenara atmıştım. Dolaptan diğer giyeceklerimi aldım altıma koyu lacivert bir pantolon giydim üstüme de uzun beyaz bir gömlek gömleğin üzerine gri ince ve kısa bir kazak giydim. Saçlarımı hızlıca kurutup taramaya başladım bitirdiğimde bebek çantasını hızlıca hazırladım ve geldim.
"Hazırım gidebiliriz."diye mırıldandığımda Karan artık sallamaktan bıktığı oğlumuzu kucakladı ve iyice battaniyesine sarıp pusetine yatırdı. Puseti eline aldığında birlikte odadan çıkmıştık annemlere çıktığımızı haber verip evden ayrıldık. Karan puseti arabanın koltuğuna sabitlediğinde bende öne geçip oturmuştum kemerimi taktığımda hafifçe gülümseyip oda sürücü koltuğuna geçti. Kemerini taktığında arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Kısa sürede doğum yaptığım hastaneye gelmiştik burada Afranın doktoruyla konuşup Sünnet için yatış yapmıştık.
Oğlumu güzelce hazırladığımda onu alacak hemşireleri beklemeye başlamıştık. Oğlumu kucağımda öpüp kokluyordum onunla oynuyordum. Hemşire geldiğinde oğlumu ona emanet etmiştim gidip gelmeleri uzun sürmemişti yarım saat sürmüştü sadece. Sağ salim oğluşumuz geri döndüğünde artık tam bir delikanlı olmuştu. "Oh benim oğlum sünnet mi olmuş? Aferin ona aferin benim Afranıma."anlına minik bir öpücük kondurdum. Hemşire bakımını anlattığında onu dikkatle dinlemiştim oğlumun canını yakmak istemiyordum. Saatler sonra her şeyin yolunda olduğuna emin olduktan sonra çıkmıştık hastaneden eve geldiğimizde mevlüt başlamıştı bile. Oğlumu odasına güzelce uyutup yatırmıştım kafama bir şal örttüğümde aşağıya indim.
Annemler kuran okuturlarken dağıtılan mevlüt tabaklarının götürülmesine yardım etmiştim. Küçük salonda kadınlar büyük salonda ağalar falan vardı. Mutfağa girdiğimde tabakları tepsiye koydum ve erkeklerin olduğu salona ilerledim kapıda tabakları Umut abiye verdiğimde o dağıtmıştı. Ben mutfağa dönerken dışarıdaki çocuklara da mevlüt yemekleri getirmek için çıkmıştım onlara da tabakları dağıttığımda tam içeriye dönecektim ki beni hastaneye götüren adamı görmüştüm.
"Ahh şey bey şey."dedim ve duraksadım. "Hah Macit Bey hoş geldiniz de siz niye geldiniz yani-"
"Aileyi tanıyor muyum diye soruyorsunuz sanırım? Tanıyorum tanıyorum Berwan Beyle güzel bir iş ilişkimiz var o davet etmişti beni hem de teşekkür etmek için malum hastaneye götürdüm ilgilendim falan."diye açıkladığında tekrar utanmıştım yanaklarm kızarırken hafifçe kafamı salladım ve elimle içeriyi işaret ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET BELİNAY +18 (Vedia Serisi -2-)
Novela Juvenil"Seninle gelmeyeceğim ben katilsin sende arkadaşlarında katil!"diye bağırdım bileğimi kurtarmaya çalışırken hızla bana döndüğünde bileğimi bıraktı ve öfkeyle konuşmaya başladı. "Şuan bu katil dediğin askerler sayesinde hayattasın anlamıyor musun? Se...
