"Seninle gelmeyeceğim ben katilsin sende arkadaşlarında katil!"diye bağırdım bileğimi kurtarmaya çalışırken hızla bana döndüğünde bileğimi bıraktı ve öfkeyle konuşmaya başladı.
"Şuan bu katil dediğin askerler sayesinde hayattasın anlamıyor musun? Se...
Hello nasılsınız iyisinizdir inşallah ben çok iyiyim bu bölüm çok heyecanlı geçti yazarken çok mutlu bir bölümdü :) Neyse yorum yaparsanız çok mutlu olurum aşkolar.
***
3 Gün Sonra
Karan hala doğum günümü hatırlayamamıştı artık bir yerden sonra yaptıkları çok komik olmaya başlamıştı. Karacanın kolundan tutup birlikte evlendirme dairesine götürmüş ve Karaca sayesinde arşive girip bizim nikah dosyamızı aramış saatlerce. Şans eseri o kadar çok dosya varmış ki bulamamış o yüzden bugün tekrar gitmişti oraya benim öküzdeki azim hiç kimsede yoktu. Hele ki dün onu koltuğa kovduğumda paşa paşa gitmek zorunda kalmıştı canım kocam bir geceyi daha koltukta geçirmemek için canla başla uğraşıyordu.
Saat epey geç oluyordu hala gelmediğinde kıllanmıştım. Merakla odamdan pijamalarımla çıkmıştım herkes yatmış olmalıydı ki in cin top oynuyordu. Karanlık koridorda ışığı ararken birisi sinsice arkamdan yaklaşıp eliyle ağzımı kapatmıştı yerimde sıçrarken korku tüm iliklerime yayılmıştı. "Sakin ol güzelim benim kocan."göz devirirken ona dönüp vurmaya başladım. İnsana böyle yaklaşılır mıydı hele hamile bir kadına bu adam gerçekten öküzdü!
"Ne yapıyorsun sen ya bir şey olsaydı?"
"Özür dilerim tamam?"elimi tuttuğunda bir şey dememe izin vermeden arkasından çekiştirdi. Üst kata çıkmıştık orada da çatıya çıktık. Çatıdaki terasa geçmeden evvel elleriyle gözlerimi kapatmıştı ne olduğunu anlamazken içimde tarifi olmayan bir merak kaplamıştı. Birlikte terasa geçtiğimizde durduk birkaç saniye sonra ellerini gözlerimden çektiğinde gözlerim dolu dolu olmuştu. Her yer renk renk mumlarla ve renk renk küçük ışıklarla süslenmişti. Karan belimden tutup beni terasın ucuna yönlendirdiğinde bir robot misali ilerledim.
Dilim tutulmuştu çünkü bir şey söyleyemiyordum. Terastan aşağıya bakmamı istediğinde bakışlarımı aşağıya çevirmiştim. Yerde ateş yakılmıştı ve yanan harflerle benimle evlenir misin yazıyordu. Gülmeye başladığımda sarılmak için Karana dönmüştüm ki önümde diz çökmüş ve yüzük kutusunu açmış beni bekliyordu. "Önce söyle benimle evlenecek misin?"dudaklarımı ısırırken ellerimle yüzümü örtmüştüm utançtan kıpkırmızı olurken kafamdan aşağıya renk renk gül yaprakları dökülmeye başlamıştı. Heyecanla kafamı kaldırdığımda çatının ucunda bir kova çiçek yaprağını döken Azat abiyi görmüştüm.
"Kabul etsene kız öleceğim şimdi buradan düşüp bari değsin."diye sitem ettiğinde kafamı salladım ve Karana döndüm.
"Evet!"diye bağırdığımda beni kucaklamıştı. Terasın ortasında beni kucağında döndürürken sıkıca kollarımı ona sarmıştım. Heyecandan nefesim kesilirken beni yere indirmişti kutunun içindeki yüzüğü parmağıma taktığında ancak inceleme fırsatım olabilmişti. Heyecanla yüzüğe baktığımda dudaklarımı yaladım ve gülümsedim. O kadar güzel bir yüzüktü ki ne gösterişi vardı nede öyle kafam gibi pırlantası. Düz bir alyans gibiydi üzerindeki dekorlar çok güzeldi pembe beyaz küçük çiçek dekorları ortalarındaki küçük pırlantalar ve yeşil yaprak dekorları tam benlik bir yüzüktü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
