EMANET BELİNAY +18 (Vedia Serisi -2-)

30.BÖLÜM

Hello bu bölüm bizimkilerin mıçmıçları fanfinifonları var :) hepinizin bu anı beklediğini biliyorum aha ikincisi geldi iyi okumalar yorum yapın bahh! aspdfşlşss Bu gece kafam acayip iyi ateşim varda biraz kafa yaptı galiba :)

***

KARACA

Parmaklarım arasından sızıp zemine damlayan kan damlaları odanın içindeki tüm sesi bastırmıştı sanki. Göz göre göre bebeğimin ölümüne sebep oluyorlardı ağrım çoğalırken ağlamaya başlamıştım bir yandan dişimi sıkıp dayanmaya çalışıyordum ama kan kaybediyordum. "Ha-hastane!"diye zorlukla fısıldadığımda Hakan Adelaya ufak bir baş işareti yapmıştı. Adela beni yattığım yerden koltuk altlarımdan tutup kaldırdığında ağzımdan acı dolu bir inleme kaçmıştı. Beni çekiştirerek kaçtığım odaya sokup yatağın üzerine yatırdığında acıdan sesimi çıkartamıyordum.

Çok sancım vardı beni yatırıp altımdaki her şeyi çıkarttığında üstümü yorganla örtmüştü. Ne yapmaya çalıştıklarını anlayamıyordum Hakan yanında doktor olduğunu düşündüğüm orta yaşlı bir kadınla gelmişti. Hepsi odada kalırken kadın derin nefesler almamı tembihleyip yorganı kaldırmış ve kanamamın olduğu yere bir şeyler yapmıştı. Kafamı yastığa bastırırken anlımdan akan terleri hissedebiliyordum bir nevi ecel terleri döküyordum. "Ne oldu?"diye merakla sordu Hakan bu sorunun cevabını bende çok merak ediyordum.

"Bilmiyorum kanamayı azalttım durduracağım ama ultrason cihazı olmadan bebeğin yaşayıp yaşamadığını bilemem."demişti kadın. Demek ki en başından beri oda buradaydı allahın cezası kadın insanlıktan nasibini almamış pislik insan bir yardım çağırırdı! "Çok kan kaybetmiş ikisinin de durumu iyi değil acilen hastaneye gitmesi gerekiyor."demişti kadın kulaklarım az çok uğulduyordu ama zor da olsa duyabiliyordum.

Terliyordum sanırım kan kaybındandı. Kadının yanında duran örtünün ve bezlerin tamamı kan içinde kalmıştı. Canım acısı kendini uyuşukluğa doğru bırakmıştı onlara yapacak başka bir şey kalmıyordu şimdi karar sırası Hakanın vicdanına kalmıştı tabi eğer varsa? Madem bebeğini bu kadar önemsiyordu ya beni bırakacaktı ya da ikimizin de ölüşünü izleyecekti. Bilincim kapanmak üzereyken Adelayla kavga ettiklerini duymuştum en sonunda Hakan galip gelmiş olacak ki beni kucaklamıştı.

Son hatırladığım ise dışarının yüzümü yalayıp geçen soğuğuydu. Gözlerimi araladığımda acilde yatıyordum annem, babam, Murat, Karan, Belinay, amcam, yengem vs vs herkes başımdaydı. Bir an rüya görüp görmediğimi sorgulamıştım ama değişen hastaneden farklı bir yerde olduğumu anlamıştım yüreğimi müthiş bir korku kaplarken kekelediğimi hissettim.

"Be-bebek!"diye mırıldandığımda annem hafifçe tebessüm ettim.

"İyi oda iyi merak etme bir tanem kızın çok güçlü."diye fısıldadı annem içime su serpilmişti. Kafamı yastığa yaslarken rahat bir nefes almıştım ikimizde kurtulmuştuk.

BELİNAY

Karacanın bulunduğunu öğrendiğimizde dünyalar bizim olmuştu bir araba onu acilin kapısına atıp kaçmıştı bu sayede oda bebek de kurtulmuşlardı. Acilde beklerken ölüp ölüp dirilmiştik bizimkiler bu defa doktorların hastayı yalnız bırakın komutunu iplememişlerdi her altı saatte bir nöbetleşerek başında dikileceklerdi en iyisi de buydu zaten. Karacanın iyi olduğunu öğrendiğimizde rahatlamıştık ama en çok Sima anne rahatlamıştı. Bebeğin durumuna gelirsek de kalbi hala atıyordu hala yaşıyordu ama doktorların yaptığı fazlalık testlerden sonra endişelenmemiz gerektiğini anlamıştık.

Karaca hala ayılmamışken test sonuçları çıkmıştı birkaç profesör doğum uzmanı ve çocuk doktorları aralarında istişare ettiklerinde bize bir açıklama yapma teşrifinde de buluna bilmişlerdi. Merakla onları beklemiştik tüm gün en sonunda bizi toparladıklarında hepimizin içinde bir endişe tohumu filizlenmişti bile. "Karaca hanım gayet iyi bunu söylemiştik zaten ama bir önceki tetkik dosyasına göre bebekte idrar yolları tıkalı görülmüştü. Şimdi ki tetkiklerde bebeğin dördüncü ayına girmesiyle birlikte gördük ki böbreklerde genişleme var bebeğimizin böbrekleri hala çalışır durumda ama bir yere kadar ilerleyecektir. İdrar yolları tıkalı olduğu için böbrekler genişliyor ve yakın zamanda böbrekleri iflas ettirmeye kadar götürür bebek henüz daha çok küçük olduğu için alamayız artı olarak ciğerlerinin gelişmesini de beklememiz gerekiyor bizim önerimiz yedinci aya kadar beklemek. Tabi bebek ne kadar dayanır orası meçhul henüz hastaya söyleyip söylememek size kalmış."Karacanın bebeği hastaydı böbrekleri iflas edebilirdi ve biz böyle bir şeyi dört gözle bebeğini bekleyen bir anneye nasıl söylerdik?