EMANET BELİNAY +18 (Vedia Serisi -2-)

44.BÖLÜM

Merhaba bu bölüm baya güzel oldu umarım sizde beğenirsiniz gözyaşlarınız için mendil almayı unutmayınız ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum :)

***

Hala inanamıyordum yaşanan onca şeyin birer rüya oluşuna inanamıyordum. Yaptığımız kaza tıpkı gerçek gibiydi tabi sonrasında Afranın ağlamaları ve Karanın beni dürtüklemeleriyle kabusumdan uyanmıştım iyi ki de uyanmıştım bu kabustan sonra uzun bir süre uyuyabileceğimi sanmıyordum. Arka tarafa geçmiş ağlayan Afranın altını değiştirmiştim kucağımda emzirmeye devam ederken ilerdeki dinlenme tesisi çarpmıştı gözüme uzun zamandır yoldaydık normalde durmasak bir günde varırdık ama ben çok acıkmıştım.

"Karan ben çok acıktım."diye mırıldandığımda dikiz aynasından gözlerimiz birleşmişti.

"Tamam güzelim şurada duralım yemek yeriz karnımızı doyururuz hem uzun zamandır arabadayız biraz da nefes alırız."hafifçe tebessüm etmiştim. Arabayı park ettiğinde dinlenme tesisini dolaşmaya başlamıştık. Oldukça büyük bir tesisti hediyelik eşya dükkanı, küçük bir moteli, restoranı, benzinliği ve namaz kılmak için yerleri vardı.

Küçük bir oyun parkı bile vardı. Restorana girdiğimizde karnım o kadar açtı ki her şeyi yiyebilirdim kabus görmek bana baya efor sarf ettirmişti bende acıkmıştım. Hamburger tarzı bir şeyler söylemiştik Afranı da pusetiyle sandalyenin üzerine bırakmıştım oğluşum ağzındaki emziğiyle etrafa tuhaf bakışlar atıyordu. Şuan sessiz sakin oluşu benim en büyük şansımdı hızlıca karnımı doyurmaya bakmıştım Karan da acıkmış olmalı ki oda beklemeden yemeğe dadanmıştı. Karnımızı doyurduğumuzda birkaç bardak da çay içmiştik Karan hesabı ödeyip geldiğinde yandaki büfe tarzı şeyden atıştırmalık alıp öyle dönmüştük arabaya.

Ben ve Afran arkaya geçerken Karan arabayı sürmeye başlamıştı akşam olmadan Nevşehire vardığımızda Karanın rezervasyon yaptırdığı otele geçmiştik. Annemlerle konuşup iyi olduğumuzu geldiğimizi de haber vermiştim. Afranı odadaki beşiğe yatırırken bende eşyalarımızı dizmiştim rahat bir hafta buradaydık. Üstümü değiştirip sıcak bir duş almıştım benden sonra Karan girmişti bornozumla odada duruyordum oda servisini arayıp akşam yemeği söylemiş ve telefonu kapatmıştım. Oda servisi geldiğinde yemek arabasını kapıdan alıp kapıyı örtmüştüm Karan da banyodan bornozuyla çıktığında Afranın uyuması işimize gelmişti.

Karan belime sarıldığında bende kollarımı onun boynuna sarmıştım. "Kocacığım."diye mırıldandığımda burnunu burnuma sürttü.

"Söyle kurban olduğum"kıkırdadım.

"Afran hazır uyuyorken."

"Aynen güzelim hazır uyuyorken biz bir yatağa gidelim çünkü ben seni çok özledim."

"Aşkım yemek yiyelim diyecektim ama."suratında öyle bir ifade oluşmuştu ki gülmemek için dudaklarımı ısırmıştım.

"Gerçekten mi?"kafamı hafifçe salladım göz devirdiğinde ufak bir kahkaha atmıştım.

"Şaka yapmıştım bence yemekler biraz soğuya bilir bunda bir sakınca görmüyorum."beni kucağına çektiğinde bacaklarımı onun beline sarmıştım. Kollarımı da boynuna doladığımda dudaklarımı dudaklarına bastırdım ve öpüşmeye başlamıştık. Öpüşmelerimiz hızlanırken ellerimi yanaklarına koyup alt dudağını emzik emercesine emdim ve ısırıp çekiştirdim. Odaya gidemiyorduk Afran uyanır diye o yüzden beni geniş koltuğa bırakmıştı üstümdeki bornozun ipini çözdüğünde omuzlarımdan sıyırıp atmıştı.

Anlımı anlına yasladığımda onunda bornozunun ipini çözmüştüm hızlı bir şekilde üstüme çıktığında kendini bana sürtmüştü. Çırılçıplak oluşumuz işi daha işveli bir hale getirirken bu defa üzerimde hangi fanteziyi deneyeceğini düşünüyordum. Bornozun kuşağını çekip aldığında beni koltukta oturttu ve bileklerimi nazikçe arkamda birleştirip bağlamıştı. Canımı acıtmamaya özen gösterirken gözlerimi onun gözlerinden çekemiyordum. Tam şuanın ortasında eğer Afran uyanırsa gerçekten oturur ağlardım bu kadar yakınlaşmışken kalplerimizin atış hızı bile kulaklarımıza dolarken bunu bize reva göremezdi.