"Seninle gelmeyeceğim ben katilsin sende arkadaşlarında katil!"diye bağırdım bileğimi kurtarmaya çalışırken hızla bana döndüğünde bileğimi bıraktı ve öfkeyle konuşmaya başladı.
"Şuan bu katil dediğin askerler sayesinde hayattasın anlamıyor musun? Se...
Kaos sever yazar iş başında size güzel kaoslu bir bölümle geldim iyi okumalar lütfen yorum yapmayı unutmayınız :)
***
KARACA
İhanetin her türlüsü can yakıyormuş ama en çok canını yakan seni seviyormuş gibi yanına yanaşıp aileni bitirmek için bir kurt misali içini gizlice yiyip bitirenmiş. Sesime döndüğünde elindeki telefonu hızlıca kapatmıştı her şeyi duyduğumun farkındaydı telaşından ve endişesi bunu gayet ele veriyordu o Belinayı öldürsünler diye o teröristleri hastaneye sokmuştu o kadar korumaya tedbire rağmen yoğun bakım katına sızmayı Hakan sayesinde başarmışlardı tek sebebi ise babama yapılacak komplodaki ajanı tanımaması içindi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Karaca bak saçma sapan şeyler kurma kafanda açıklaya bilirim."kafamı olumsuzca salladım arkamı dönüp koridordan çıkacakken sertçe kolumdan tutup beni çektiğinde ayaklarım birbirine yalpalamıştı dizlerimin üzerine düştüğümde acıyla ufak bir çığlık attım ayağa kalkmaya çalıştığımda beni bir kez daha çekiştirmişti dengemi kaybedip yerden sürüklendiğimde beni camın önüne itti. Sırtım cama çarparken göğsüm korkuyla inip kalkıyordu babamı öldüreceklerdi onun bana engel olmasına izin veremezdim babamın hayatı tehlikedeydi! Ayağa kalkmak istediğimde karnıma sert bir tekme atmıştı üzerime çıktığında iki elimle engel olmaya çalışmıştım karnıma otururken bir kolumu diziyle ezmişti canım yanarken tek elimle ona engel olmak istiyordum boğazıma yapıştığında eline vurdum.
Nefesim kesilirken çırpınıyordum. "Çok sıkılmıştım zaten senden de o işimi zorlaştırmaya ant içmiş gerizekalı ikizinden de iyi oldu bir taşta iki kuş senden de kurtulurum senin o gereksiz nazından da!"gözlerimden yaşlar süzülürken öksürdüm boğazım sıkışıyordu ve beynim patlayacakmış gibi hissediyordum bacaklarımla çırpındım ama bir işe yaramıyordu. Keşke babam bize kendimizi korumayı öğretirken daha fazla kafamı verseydim. "Ahh!"çığlık atmaya çalışmıştım ama boğazımı sıktığı için sesim çok kısık çıkmıştı gözlerim kararırken elimle yüzüne vurmaya çalıştım kızardığıma emindim aklıma vurulduğu kolu gelmişti.
Kolunu son gücümle tuttuğumda vurulduğu yeri tırnaklarımı geçirerek sıkmaya başladım yüzü acıyla kasılırken elini boynumdan çekmişti askıdaki koluna sarılırken onu üzerimden zorla ittim. Öksürük krizine girerken geriye doğru sürünmüştüm sırtım duvara değerken nefes nefese kalmıştım birkaç dakika daha bunu akıl edemeseydim şimdi ölmüş olacaktım. Bana doğru atılacakken yerden kalkmıştım yalpalayarak geri gittiğimde oda yerden kalktı. Çığlık attığımda koridora fırlayıp koşmaya başladım. Arkamdan geldiğini hissedebiliyordum kalabalık polikilinik koridoruna daldığımda ona doğru döndüm yüzümdeki korku sonuna kadar okunuyordu ve onun da öyle. Kalabalığın içinde bana bir şey yapamayacağını biliyordu hızlı bir şekilde koridorun diğer ucundan çıkmıştım cebimdeki telefonumu çıkartırken annemi aradım.
