Yaz dediğiniz için yazıyorum okumayanı si-severim
Diğer kurguyu okumanıza gerek yok. Oradaki bütün Yasin - Ozan sahnelerini buraya ekledim.
İlk bölümde kafa karışıklığınız olabilir, diğer kitaptan aldım burayı ama iki ve üç bölüme her şey kafanıza oturur.
~~~~
Ozan elinde gördüğü cüzdan ile şok olmuştu resmen. Mantıklı bir açıklama bulmaya çalışıyordu fakat asla bulamıyordu. İçinde Akın'ın fotoğrafı vardı ve cüzdan ona ait değildi çünkü Yasin'in kimliğini görmüştü.
Yanlış anladığını, belki bir şey için lazım olmuştur da koymuştur diye düşündü ama bu da pek aklına yatmadı. Arkasını çevirip baktığında çok eski bir tarih olduğunu ve küçük de bir kalp olduğunu görmüştü. Yanlış düşünüyor olamazdı.
O gece Ege'de kaldığında söylemeyi çok düşündü fakat Yasin'in ne kadar iyi niyetli, kötü biri olmadığını bildiği için saklamayı seçti. Ama arkadaşından böyle bir şey saklamak, vicdanını da rahatsız etmiyor değildi. Ama söyleyemezdi.
O gece asla uyuyamamış, cüzdanı ise çantasına saklamıştı Ege'nin görmemesi için. Yasin'e vermesi gerekiyordu. Ama nasıl?
~
Yasin bütün gün neredeyse her yere bakmış yine de cüzdanını bulamamıştı. Ya birinin eline geçmişse? O zaman ne yapardı?
İçinde ki parası, kimliği, ehliyeti ya da okul kartı umrunda değildi. Ama fotoğrafı birisi görürse ne yapacağını asla bilmiyordu. Hele Akın'ın eline geçmişse. Bunu düşünmek bile tüylerini ürpertmişti.
Gökhan ile Kerem'i aramış onların görmediğini duyunca rahatlamıştı. Son çare Akın'ı da arayıp sormak istemişti. Telefonunu eline alıp Akın'ın numarasına tıklamış aramayı başlatmıştı. Karşıdan 'alo' sesi geldiğinde kontrol etmek istemişti biraz öğrense sesi farklı çıkabilirdi belki.
"Akın cüzdanımı kaybettim sanırım, haberin var mı diye sormak istedim." Karşı taraftan bir süre ses gelmedi, korkmaya başlamıştı.
"Kusura bakma anneme cevap veriyordum, konuşamadım"
"Yok önemli değil. Gördün mü?" Tekrar, görmemesini umarak sormuştu.
"Yok kardeşim görmedim. Biliyorsun zaten kafa bir milyondu benim dün gece" Sarhoş olduğu için yeni yeni kendine gelmişti Akın. Ve bir şey görmediğine emindi. "İstersen çıkıp arayalım deponun oralardadır"
"Yok gerek yok, bakınırım ben biraz daha. Zaten mahallede düşmüşse biri getirir" En korktuğu şey de buydu ya.
"Tamam bulamazsan haber ver. Bende şimdi çıkacağım evden beraber ararız" Ege'nin okulunun önüne gidecekti. Dün geceden sonra nasıl konuşacağını bilemiyor, yüz yüze konuşmak istiyordu.
"Tamam olur, haber veririm" telefonu kapattıktan sonra rahat bir nefes vermişti. En azından onda değildi.
Ama içinde ki korkusu geçmemişti.
~
Ozan arkadaşları ile beraber okuldan çıkmıştı. Akından öğrendiği kadarıyla Yasin kahvehanedeydi. Gidip verecek ve bir şey belli etmeyecekti.
Kahvehaneye yaklaşınca önünde oturan Yasin'i görmüştü tek başınaydı. Üzerinde kot pantolonu siyah gömleği, elinde ise tesbihiyle oturmuş çay içiyordu. Daha kolay olur diye rahatladı.
Yasin'in masasının önüne gelince ne yapacağını bilemedi verip gitse miydi yoksa otursa mıydı? Düşüncelerine dalmışken Yasin'in onun geldiğini görüp göz kırpmıştı hayırdır anlamında.
"Buyur koçum bir şey mi vardı?"
"Abi şey diyecektim ben" Ozan resmen kekeliyordu, panik olmuştu. Kendi kendine küfür ediyordu içinden.
"Ney diyecektin Ozan?" Yasin bir derdi olduğunu anlamıştı onun. Genelde güler yüzlü olan çocuk gitmiş ruhsuz biri gelmişti. "Otur öyle söyle hadi, bir çay söyleyeyim ben sana."
"Yok abi gerek yok" Ozan itiraza geçecekken, Yasin'in ısrar istemeyen bakışlarını görünce susmuş masaya oturmuştu.
Ozan hâlâ konuya nasıl gireceğini bilmiyordu. O yüzden cüzdanı çıkarmış masaya bırakmıştı bir hışımla. Yasin dünden beri aradığı cüzdanını Ozan'da görünce şaşırmıştı. Ama başkasının eline geçmesindense onun eline geçmesi iyi diyordu bir yandan da.
"Abi dün düşürmüşsün bunu, arkandan gelecektim ama gitmişsin çoktan. Senin olduğunu da kimlikten anladım ama karıştırmadım yemin ederim" Ozan tek nefeste söylemişti bunları, bir şey belli etmek istemiyordu ama pek başaramıyordu.
Yasin içindekini gördüğünü anlamıştı. Karşısında ki çocuk çok fazla gözünü kaçırıyordu ondan. Ve her zaman paniklediğinde yaptığı gibi elleriyle oynuyordu.
"Gördün değil mi?" İnkar edemezdi her şey ortadaydı sonuçta. "Abi istemeden gördüm özür dilerim" Ozan'ın sesi kısık ve üzgün çıkıyordu birinin sırrını bu şekilde öğrenmiş olması üzmüştü onu. Karşısında ki kişinin de üzüldüğünü görebiliyordu.
"Özür dilemene gerek yok, sıkma canını" Yasin bir gün bunun olacağını biliyordu. Biri öğrenecekti yıllardır içinde tuttuğu gizli, saklı aşkını. Şimdi olmasını beklemiyordu sadece, ben gittikten sonra olsun ne olacaksa diyordu. Zaten bu acıyla daha fazla kalamazdı.
"Yemin ederim kimseye söylemedim, Ege asla söylemedim" kendinı açıklamak zorunda hissetmişti Ozan. Çok utanıyordu şu an da, yüzüne bile bakamıyordu.
"Anladım aslanım, güveniyorum sana söylememişsindir," Yasin derin bir nefes alıp "sadece bundan sonra da kimse bilmesin olur mu? Yıllardır tek başıma yüklendiğim bu sırrı sende biliyorsun artık. Sır ortağım olarak kal" diyerek tamamladı.
Ozan hızlı hızlı başını sallayıp onayladı onu, zaten söyleyemezdi hâddi değildi bir kere. Sevmişti sadece Yasin ve içinde yaşamıştı yıllarca. Yasin'in hep olgun ve sakin hallerinin nedenini şimdi daha da anlıyordu, sevdiği adam çocukluk arkadaşıydı ve başkasına aşıktı. Bunun çok ağır geldiğini anlamıştı.
"Söylemem abi aramızda."
"Sağol koçum."
Ozan daha fazla duracağını düşünmüyordu orda, ağır gelmişti birden Yasin'in yüz hâli ona. Üzüldüğünü ve korktuğunu görmüştü.
"Abi gideyim ben artık. Görüşürüz."
"Görüşürüz gülüm."
Ozan ordan ayrıldığında göğsünde bir ağrı hissetmişti. Yasin'in yaşadıklarını düşününce, kendi sevgisinin hiç olduğunu düşündü. Yasin ise masadan ayrılan çocuğun arkasından üzüntüyle bakmıştı. Yıllardır tek başına omuzlandığı aşkı, sırrı artık onda saklı değildi.
Ozan'a güvenmek istiyordu. Başka çaresi de yoktu zaten.
~~~~
Selaam
Umarım bu bebeklerimi de seversiniz ben çok seviyorum çünkü.
Diğeri kadar komik ve soft ilerlemeyebilir başlarda uyarıyorum ama Yasin'in mutlu olmasını istiyorum o yüzden zamanla çok tatlı bir aşk yaşatacağım ona.
İlerki bölümler de ya Ozan'ın ağzından ya da Yasin'in ağzından okuyacağız bende bilmiyorum kim
Çok uzattım gidiyorum.
Aşkla kalın 💐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YUÁNFÈN|BXB
Short Story-TAMAMLANDI- Yasin geçmişin ve karşılıksız aşkının acısını yaşayan bir genç, Ozan geçmişin ve şimdiki zamanın acısını hâlâ derinlerde yaşayan bir çocuk. Aynı kader, aynı keder. Kalbim Ege'de Kaldı Yasin-Ozan çiftinin kitabıdır. Diğer kitabı okumanı...
