Günlük bilgilendirme:
Oy atanlar ak partili olmuyor.
Günlük bilgilendirme bitti.
Umarım bu bölümle 9k olabiliriz.
~~~~
Ozan'dan
Kapısının önünde durduğum bu yerde heyecandan bayılmamak için dualar ediyordum. Her zaman geldiğim yerdi fakat artık amacım farklıydı.
Yasin ile yakınlaşmak.
Nasıl yapacağım hakkında tek bir fikrim bile yoktu ama Kerem ve Gökhan abinin söylediklerini aklımda tutarak hareket edecektim. Küçük temaslar ve abi yok.
Birden abi demeyi nasıl kesebilirdim ki ama? Yıllardır diyordum, şimdi neden demiyorsun derse açıklamam ne olacaktı ki? Kafam çok karışıktı ama kararımdan dönmeyecektim.
Yasin'in beni sevmesini istiyordum.
Başkasına aşıktı fakat üzücü olsa da aşık olduğu kişi başkasına aşıktı. Çok garip bir paradoksun içine çekilmişim gibi hissediyordum. Aşık olduğum adam başkasına aşıktı ama o kişi de başka birine aşıktı.
Göz önünde bulunmaktan, aptal aşk ilişkilerinin içinde kendimi bulmaktan korkarken başıma gelmişti. Yine de Yasin'i sevmek çok güzeldi. Yasin çok güzeldi.
Kalbi o kadar güzel bir insandı ki, ona her baktığımda kalbinin güzelliğini görebiliyordum. Mahalle çocuğu gibi gözükebilirdi fakat çok kibar birisiydi.
Gün geçtikçe daha çok bağlanıyordum ona. Kalbim onunla dolup taşıyordu zamanla. Vazgeçmem imkansız hâle geliyordu. Vüduduna dokunmak değil, kalbine dokunmak istiyordum. Temaslar ile beni sevmesini istemiyordum.
Derin bir nefes alıp zile bastım. Kaçışım yoktu. Eninde sonunda yanına gitmem gerekecekti. Tekrar bastım ama açan olmadı. Evde değil miydi? Ama hep bu saatte buluşurduk, geleceğimi biliyordu. Belki okulda işi uzamıştı bilmiyorum.
Bir süre daha bekledim ama yine de ses yoktu. Daha fazla beklememin bir faydası olmayacağını anladığımda evin önünden uzaklaştım. Mesaj atmak istemiştim ama yapamamıştım. Önemli bir işi olmasa haber verirdi zaten bana.
Kahvehanenin olduğu taraftan gitmeye başladım. Aslında her okul çıkışı ordan geçerdim ama bugün eve uğrayıp gitmek istemiştim yanına. Belki de oradaydı. Adımlarımı o yöne doğru yönlendirdiğimde karşıdan onun geldiğini gördüm.
Yanımda bir kız ile.
Bu kimdi şimdi?
Yasin, elinde kitapları ile kendinden kısa olan kızla gülüşerek yürüyordu. Kız da gülümsüyordu ona. Elini saçına atıp kulağının arkasına attı utangaç gülümsemesi ile. Kalbimde bir sızı hissettim. Acıtmıştı bu görüntü canımı. Gözlerimin dolduğunu hissediyordum.
Beni görmemesini fırsat bilerek arkamı dönüp hızlı hızlı yürümeye başladım. Bugün onu görmek istemiyordum. Hakkım yoktu ama kıskanmıştım. Ona gülümsemesini, yanında birinin olmasını kıskanmıştım.
"Ozan!"
Yasin'in sesiydi. Görmüştü işte beni. Ama karşısına çıkmak istemiyordum yoksa ağlayabilirdim.
"Ozan!" Duymamış gibi yapmak çok zordu. En sonunda adımlarımı durdurup ona döndüm. Bana yaklaşmıştı bile. Yanındaki kızla.
"Sesleniyorum neden bakmıyorsun?"
"Duymamışım, özür dilerim." Dedim gülümsemeye çalışarak. Gözlerimin yandığını hissediyordum. "nereye gidiyorsun? Ders çalışmayacak mıyız?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YUÁNFÈN|BXB
Short Story-TAMAMLANDI- Yasin geçmişin ve karşılıksız aşkının acısını yaşayan bir genç, Ozan geçmişin ve şimdiki zamanın acısını hâlâ derinlerde yaşayan bir çocuk. Aynı kader, aynı keder. Kalbim Ege'de Kaldı Yasin-Ozan çiftinin kitabıdır. Diğer kitabı okumanı...
