YUÁNFÈN|BXB

39-"Evet Çok Fazla Yakınız."

Ozan'dan

"Ee Ozan sen hangi üniversitedesin?" Bilmem kaçıncı sorusuyla göz devirmemek için zor tuttum kendimi. Arda çok fazla soru soruyordu ve şimdiden yorulmuştum.

"Üniversitede değilim. Lise son sınıfım." Dedim bıkkın ses tonuyla. Tatlı insanlardı fakat ikisi de zamanında sevgilimle ilgilenmişti. Hatta biri hâlâ ilgileniyordu.

Azra, Yasin onu reddetmesine rağmen hâlâ ona karşı bir şeyler hissediyordu. Bu çok açıktı. Yanımıza geldiğinde bizi farketmeden Yasin'e selam vermişti sadece. Ve bakışları bir arkadaşın bakışlarına asla benzemiyordu. Hâlâ onu seviyordu eminim.

"Ne düşünüyorsun peki? Burayı sevdin mi mesela? Yasin ile okuyabilirsin burda. Çok güzel olur bence." Dedi Arda aynasından rujuna bakarken. 5 dakikada bir yapıyordu bunu.

Aslında güzel düşünüyordu fakat ben şehir değiştirmek istiyordum. Ailemin baskısından kurtulmak istiyordum. Ama Yasin'i bırakamazdım.

"Bilmem. Hiç düşünmedim. Güzel olurdu ama."

"Yasin ile çok yakınsınız sanırım." Dedi Azra hevesle yüzüme bakarken. Bu bakışı sevmemiştim.

"Evet. Çok fazla yakınız." Hatta öpüşüyoruz bile. Belki ilerisi de olur. Ama en çok benimle yakın evet.

"Yasin sert duruyor biraz. Cidden öyle mi?" Kim Yasin mi? İnanmazdım buna asla. Benim sevgilim o kadar kibar, naif bir insandı ki, her seferinde daha çok aşık ediyordu beni kendine.

"Bilmem. Bana sert davranmaz. Aksine çok yumuşak bana karşı."

"Sana karşı demek. Peki sevgilisi, ona da mı öyle?" Ağzımdan laf almaya çalışıyordu belli ki. Yasin'in onu reddetmesinin sebebinin bu olduğunu düşünüyordu büyük ihtimalle. Ama biz sevgili olmadan önce de çok reddetmişti onu. Sebep ben değildim.

"Sevgilisi zaten-"

"Sevgilisi yok ki. Hayatında birisi yok evet." Dedim Arda'yı susturarak. Azra'nın niyetini anlamıştı ve dayanamayıp söylemeye kalkmıştı. Ama söyleyemezdi. Sonuçta bu konuda düşüncelerini bilmiyorduk ve Hâlâ Yasin'i seviyordu.

"Peki beni neden reddediyor sürekli?"

"Reddedilmenin sebebi, illa ki hayatında birisi olması değildir. Belki sana karşı bir şey hissetmiyordur. Belki ilişki istemiyordur. İlla hayatında biri olması gerekmez. Kalp kabul etmek istemezse olmuyor."

Arda konuşunca ona baktı kırgın gözlerle. Üzülüyordum ona. Sonuçta yıllarca tek başıma sevmiştim Yasin'i hem de kalbinde başkası varken. Onu anlıyordum. En iyi ben anlıyordum onu.

"Belki senin için uygun biri değildi. Olmaması hayırlıdır belki."

"Bilmiyorum. Çok çekici bir adam. Kimseyle fazla laubali olmuyor. Korumacı bir tip anlıyor musun? İster istemez ilgi çekiyor."

Tamam bence bu kadarı yeterliydi.

Sevgilimi böyle tanımlaması birazcık sinirimi bozmaya başlamıştı. Hafifçe gülümseyip konuyu kapatmaya çalıştım. Yoksa olası bir kıskançlık krizi kaçınılmazdı.

Ki burdan çıkınca o krizlerin hepsi Yasin'e patlayacaktı.

Aldığım koku ile bakışlarım Arda'ya döndüğünde eline oje sürdüğünü farkettim. Garip gelmişti aslında. Bunca insanın içinde bir erkeğin böyle rahat olması garibime gitmişti.

Ama ojelerin rengi çok güzeldi.

3 parmağında siyah, bir parmağında beyaz, diğer parmağında ise açık yeşil renk oje vardı. Çok hoş duruyordu.