BEBİŞLERİM OY İSTİYORUM YORUM İSTİYORUM 😭 AYRICA BAZI BÖLÜMLERİN OY SAYILARI TUTARSIZ LÜTFEN YAPMAYIN BÖYLE 😭🥰
~~~~
"Bak şimdi cevabın doğru fakat çözüm yolun yanlış."
Ozan'a çözmesi için uzattığım soruda yanlış yaptığı yerleri göstermek için test kitabını kendime doğru çektim biraz. Benim hamlemle Ozan kendinden uzaklaşan test kitabına yaklaşmak için sandalyesini biraz daha bana yaklaştırdı.
Yine okul çıkışı hemen bana gelmişti. Ona ders çalıştırmaya başladığımdan beri eve uğramadan benim yanıma geliyordu. Bu hoşuma gidiyordu nedense.
Anlattıklarımı pür dikkatle dinliyor ve not alıyordu. Yapamadığı çoğu konuyu artık öğrenmişti. Aslında bana da pek ihtiyacı kalmamıştı fakat yine de derslere devam ediyorduk.
Bunu kesmek istemiyordum.
Sürekli bana gelsin, beni dinlesin ya da ben onu dinleyeyim istiyordum. Yanındayken huzurlu ve mutlu hissediyordum resmen. Kendine fazla bağlamıştı beni.
"Anladın mı şimdi?" Diye sordum. Anladığını belirtircesine kafasını sallayıp beni onayladı. Gülümseyip elimi saçlarına attım. Yumuşacıktı. Uzun ve sapsarıydı. Çok güzeldi.
Saçlarına benden başka dokunan olduğunda aşırı sinirleniyordu. Bunu yeni farketmiştim. Ben okşayınca gözünü bir anlık kapatıyordu. Her seferinde. Bana karşı olan bu hâlini seviyordum.
Dün ki Ruhe olarak attığı mesaj beni biraz şaşırtmıştı açıkçası. Sevgilisi olması, biriyle görüşmesi en doğal hakkıydı. Genç ve yakışıklıydı. Ama duyduğum anda kalbimde bir şey hissetmiştim. Bunun anlamını biliyordum fakat kondurmak çok zor geliyordu.
"Bu soruyu doğru yapmış mıyım peki?"
Ben ona dalıp gitmişken o başka bir soruya geçip çoktan çözmüştü bile. Uzun süredir mi izliyordum yani onu? Kitabı önüme çekmek yerine ona yaklaştım. Kokusu burnuma dolmaya başladı. Çok rahatlatıcı bir kokusu vardı.
"Doğru yapmışsın, aferin."
Ellerini birbirine çarpıp gülümseyerek yüzünü bana çevirdi. Fazlaca yakın olduğumuzu burunlarımız birbirine değince anladım. Çok yakınımdaydı. Gözlerinin güzelliğini daha net görüyordum. Teninin pürüzsüzlüğünü de öyle. Çok güzeldi.
İstemsizce elimi yanağına götürüp, baş parmağım ile elmacık kemiğini okşamaya başladım. Yine kızarmıştı oralar. Kesik kesik nefesler alıyordu.
Kalbim neden bu kadar hızlı atıyordu? Neden öpmek istiyordum onu?
"Ozan" dedim kalbimin hızının verdiği kadar alabildiğim nefesimle konuştum. "Efendim" dedi kekeleyerek. Nefes bile alamazken konuşmaya çalışıyordu.
"Seni öpmek istiyorum."
Gözleri olabildiğince fazla açılmaya başladı. Ben de söylediğime şaşırmıştım fakat şu an tek isteğim buydu. Dolgun pembe dudakları hemen önümde o kadar güzel duruyordu ki.
"Öp o zaman."
Fısıltısıyla yüzüme bir gülümseme yayıldı. Ben gülünce küçük bir tebessüm etti o da. Yanağındaki elimi kullanarak biraz daha kendime çektim onu, dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdım.
Çalan telefon sesiyle hızla gözlerimi açtım. Yerimden kalkıp hızla atan kalbime elimi götürdüm. Nasıl bir rüyaydı bu? Ben ne görmüştüm öyle?
Yüzümü sıvazlayıp, sakinleşmeye çalıştım ama çok zordu. Hâlâ aklıma geliyordu. Çok gerçek gibi hissetmiştim. Aynı kalp atışlarını şu an da yaşıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YUÁNFÈN|BXB
Storie brevi-TAMAMLANDI- Yasin geçmişin ve karşılıksız aşkının acısını yaşayan bir genç, Ozan geçmişin ve şimdiki zamanın acısını hâlâ derinlerde yaşayan bir çocuk. Aynı kader, aynı keder. Kalbim Ege'de Kaldı Yasin-Ozan çiftinin kitabıdır. Diğer kitabı okumanı...