YUÁNFÈN|BXB

45-"Aferin Benim sevgilime."

44.7K olmuşuz ayol 💅

Yorumlarınıza gelen bildirimler yüzünden hepinizden özür dilerim. Aptalın teki dadandı işte. Kusura bakmayın lütfen.

İyi okumalar.

~~~~

"Aşkım çok heyecanlıyım. Ya yapamazsam, ya sürem yetmezse, ya hiçbir şey hatırlamazsam. Bittim ben. Kesin kazanamayacağım. Geri dönelim boşver."

Gerginlikten ellerini yumruk yapan Ozan uzun cümleler kurmaya başlamıştı bile. Bugün sınav günüydü ve çok heyecanlıydı. Sakinleştirmeye çalışıyordum fakat çok zordu.

"Bebeğim saçmalama, geri dön Ozan. Sakinleş lütfen."

"Ama aşkım çok gerginim ben. Bak ellerim titriyor. Ya kalem elimden düşerse, ya heyecandan bayılırsam. Eyvah dün gece uyuyamadım zaten, sınavda uyuyakalırsam. Yasin eve dönelim."

Tekrar geri dönmeye çalıştığında omzuna ellerimi yerleştirdim ve yönünü okula doğru çevirdim.

"Ne kadar çok çalıştığını ben biliyorum. Yapacaksın eminim buna."

Etrafa göz ucuyla baktığında tekrar bana dönüp kolumu tutup çekiştirmeye başladı. Ona ayak uydurduğumda ne yapacağını merak ediyordum.

Mahalledeki çıkmaz sokağa geldiğinde kolumu bırakıp, yanaklarımı kavrayarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Kısa bir şok geçirdikten sonra ellerime beline sarıp yüzüne eğildim.

Sıkı bir öpücük bıraktıktan sonra geri çekilip yüzüme baktı. "Bu ne içindi?" Dedim kısık sesle dudaklarına doğru. Tekrardan küçük bir öpücük bıraktı. "Sakinleşmem için seni öpmem gerekiyordu."

"Sakinleştin mi peki?"

"Hayır." Dediğinde yine dudaklarıma kapandı. Alt dudağımı öpüp, çekiştirirken ona izin veriyordum. Karşılık vermediğimde geri çekilip yüzüme baktı. "Karşılık ver." 

Nefes nefese konuşmasına gülüp, karşılık vermeye başladım. Kollarını boynuma daha sıkı sardı. Alt dudağımı dudaklarım arasında ezerken, kollarımı belinde dolaştırıyordum.

Nefeslenmek için benden ayrıldığında yüzünü boynuma gömdü. Çok fazla stresliydi. Bu sınav için çok çalışmıştı. Yapacağına emindim.

"İyi misin biraz daha?"

"Hm, iyiyim aşkım."

Saçına küçük bir öpücük bıraktığımda daha sakindi artık. Korkuları normaldi ama yapacaktı. "Sıkma kendini bu kadar. Yapacaksın eminim."

"Keşke ben de inansam kendime. Babam bile yapamayacağımı düşünüyor. Olmazsa iş bul, çalış dedi."

"Olmayacak öyle bir şey. Olmazsa bile oturup tekrar çalışacaksın. Oldurana kadar vazgeçmek yok." Parmak uçlarında yükselip yanağımı öpüp, geri çekildi. Bu teşekkür ederim demekti.

"Geç kalmayalım hadi."

Sokaktan çıkıp, mahallenin çıkışına yöneldiğimizde elini belli ettirmeden elime sürtüyordu. Ona gülümseyip baş parmağını tuttum. Endişeyle geri çekip koluma vurdu.

"Biri görecek."

"Sokak ortasında sevişmiyoruz ya. Görseler ne olacak?" Dediğimde yanakları kızardı. Bakışlarını benden çekip, önüne dikti. Utangaç davranıyordu bazı zamanlar.

"Deme öyle ya. Utanıyorum."

"Sevişirken utanmıyorsun?"

"Yasin!"