YUÁNFÈN|BXB

41-"Farklı Şeyler Denemek İstiyorum."

Ozan'dan

Kollarının arasında olduğum sevgilimle rahatım çok yerindeydi. Çıplak bacağımı bacağının üstüne atıp, kollarımı beline doladım. Başım göğsündeydi.

Dün geceki sevişmemizden -o şekilde bir sevişme olmamıştı maalesef- sonra duşumuzu almıştık. Bedenim ağır orgazmdan yorgun düştüğü için üşenip sabah yapacağımı söylemiştim ama birlikte alacağımızı söyleyince kabul ettim.

Nedense ona daha çok bağlandığımı hissediyordum. Sanki her şeyi aşmıştık artık. En özelimi görmüştü. Daha rahattım artık.

"Kalkmak istemiyor musun?"

İstemiyordum aslında. Bütün gün kollarında olabilirdim, hiç sıkılmadan. Ama halletmem gereken işlerim vardı. Güzel ve gizli.

"Biraz daha kokunu içime çekeyim kalkalım aşkım."

Yan dönerek başımı boynuna sokmuş, kollarını sıkıca çıplak belime sarmıştı. Bende sıkıca sarıldım ona. Kokusunu çektim içime derince.

Çok mutlu, huzurluydum onunla. Geçirdiğim o iğrenç günlerde yanımda sadece o vardı. Beni bir saat bile yalnız bırakmadı. Okuluna bile gidemedi benim yüzümden. Ama bugün dersi vardı ve gitmeliydi.

"Hadi kalkalım. Dersine geç kalma."

"Gitmeyeceğim bebeğim uyumaya devam edebiliriz."

"Hayır gideceksin. Bu hafta benim okulum bitiyor zaten okula gitmeme gerek yok ama sen gideceksin. Hemen kalk."

İtiraz etmesine fırsat vermeden yataktan çıktım. Üzerimde sadece baksırım vardı ama utanmak yerine daha rahat olmaya çalışıyordum. O da ayaklandığında üzerimi giyinmeye başladım.

Bir süre sonra ensemde hissettiğim nefesle kalakaldım öylece. Sadece pantolonumlaydım. Elimdeki tişörtü sıkmaya başladım refleksle. Neden böyle olmuştu ki şimdi?

"Utanıyor musun?" Diye sordu kulağıma yaklaşarak. Nefesi kulak mememi es geçerken içim titremişti. "Dün gece senin için bacaklarımı açarken utanmadığımı gösterdiğimi sanıyordum."

Sıcak nefesi kesildiğinde şok olduğunu anlamıştım. Açıkçası ben bile nasıl söylediğimi bilmiyordum bunu. Birden ağzımdan kaçmıştı ama bozuntuya vermemeye çalışıyordum.

"Sen çok fena bir şey olmaya başladın."

"Sadece sevgilime böyleyim."

"Sevgilin seni yiyip bitirecek bu gidişle."

Ah sevgilim benim için sorun değil ki bu. İstediğim şey tam olarak bu zaten. Ama şu an değil. Her şeyin mükemmel olması gerek.

"Sevgilim bırakırsa giyineceğim. Ve duruma bakacak olursam onu da giyinmesi gerek diye düşünüyorum" üzerinde hâlâ baksırı varken bana yaslanıyordu. Rahatsız değildim fakat zamanını bekliyordum. Mükemmel olmalıydı. Aklını kaçırmalıydım onun.

"Peki giyinirim ama önce seni izlesem fena olmaz bence." Dedikten sonra yanağıma küçük bir öpücük kondurdu. Geri çekildiğinde yatağa oturmuş kollarını geriye yaslayarak beni izlemeye başladı.

Üzerime tişörtümü geçirdikten sonra saçlarımı düzelttim aynada kendime bakarak. Arada gözleriyle beni süzüyordu. Kalçamı.

Aynadan ona bakmaya devam ederken göz göze geldik.

"Ne düşünüyorsun bebeğim?"

"Bütün günü evde geçirmeyi. Gitmek istemiyorum."

Dolabına yönelip ona mavi renk bir gömlek ve siyah kot pantolon çıkardım. Ona doğru döndüğümde şaşkınca bana bakıyordu. Sevgilimi giydirmek istemiştim.