YUÁNFÈN|BXB

40-"İstemiyor Musun Yoksa?"

Bu bölüm mor ışık altında yazılmıştır.

Çok uğraştım bu bölüm için!!! Soluksuz okudum kabul etmiyorum çünkü aşırı merak ediyorum nasıl olduğunuuuuu

~~~~

Ozan'dan

"Hay sikeyim ne stresli gündü be."

Evden içeri girdiğimizde Yasin derin bir nefes alıp söylenere daha doğrusu küfrederek odaya girdiği gibi kendini koltuğa bıraktı.

Benim yanımda küfür etmemeye dikkat ederdi genellikle. Fazla stres ve sinir olduğunda ederdi sadece. O da çok gerilmişti bugün, ben de.

Gömleğinin ilk 3 düğmesini açıp kollarını koltuğun sırt kısmına dayadı. Başını da yeriye doğru yaslayınca esmer boynu gözlerimin önündeydi. Öpülesi duruyordu.

Kapının önünden ayrılıp ona doğru ilerledim. Tam önünde durduğumda beni farketmemişti. Ellerimi omzuna koyarak kucağına yerleştim tek hamlede. Başını kaldırmış bana bakıyordu şu an.

"Özür dilerim bebeğim. Küfür etmek istemedim ama çok gerildim bugün."

"Sorun değil. Aksine sen küfür edince gözüme daha bir değişik geliyorsun."

Tek kaşını kaldırıp bana baktı. Yan sırıtmasıyla ben de gülümsedim ona. Anlamıştı ima ettiğim şeyi. Çok fazla küfür sevmezdim fakat küfür ettiğinde gözüme daha bir çekici geliyordu. Hatta seksi.

"Nasıl geliyorum?" Dedi ellerini belime atarak. Üzerimde tam bel hizamda biten tişörtümden tenime değiyordu elleri. Yanmıştı sanki oralar.

"Çekici." Dedim gözlerimi kaçırarak. Çenemden tutup kendine bakmamı sağladı tekrardan. "Öyle mi?"

"Öyle."

Çenemdeki eliyle beni kendine yaklaştırıp dudaklarıma uzun bir öpücük kondurdu. Gözlerim anında kapandı. Her öpücüğünde gözlerim kendiliğinden kapanıyordu. Anın büyüsü fazla etkiliyordu beni.

Geri çekileceği sırada elimi ensesine atıp kendime çektim dudaklarını. Şimdi dudaklarını oynatmaya başlamıştı. Böyle öpüşmeyi daha çok seviyordum.

Belimdeki elleriyle beni daha da kendine çektiğinde artık göğüslerimiz birbirine temas ediyordu. Kucağında olmayı çok seviyordum. Benimle çok güzel ilgileniyordu.

Alt dudağımı iştahla emdiğinde aynısını bende onun üst dudağına yapmaya başladım. Biraz daha temas istiyordum şu an. Yetmiyordu sanki.

Başımı yana yatırdığımda daha çok alan açtım bize. Dilini hemen ağzımın içine gönderdiğinde boğukça inledim. Damağımaz dilime yanaklarıma temas eden diliyle aklımı kaçıracak gibi hissediyordum.

Kendimi biraz daha yaklaştırdım ona. Şimdi tam kasıklarının üstündeydim. Anlık olarak dudaklarımdan ayrılmıştı. Tekrar dudaklarına atılacağım sırada kafasını hafif geri çekmiş, belimdeki elleriyle kucağında ileriye götürmüştü bedenimi.

"Bence duralım güzelim."

"İstemiyor musun yoksa?"

"Ozan yeni atlattın o günleri. Benimle yakınlaştığında o anları hatırlarsan, ben bunu kaldıramam sevgilim."

Onun dokunuşları bile bana merhem bile gelirken böyle düşünmesi çok saçmaydı. Ben her şeyi onunla atlatmıştım. Onunlayken kendimi bile unutuyordum ki ben. Şimdi biraz daha ilerisini yaşamak bana sadece derin bir heyecan veriyordu.

"Yemin ederim sana, sen benim ilacımsın. Yanındayken adımı unutacak raddeye geliyorum. O iğrenç günleri asla hatırlamam. Sevgilimle sınırları aşmak, bir şeyleri korkusuzca yaşamak istiyorum."