Isla Marsielle Series 1: ZEV | ✓

Chapter 48

Kanina pa niya pinagmamasdan si Zev. Panaka-naka ang sulyap nito sa kanya saka iiwas na tingin na tila may iniisip. Nakahalukipkip siya sa kama na nakaupo. Kaharap niya ang binatang palakad-lakad na parang hindi makaire.

"Kanina pa ako nahihilo sayo, Zev. Ano ba kasing sasabihin mo at dinala mo pa ako rito sa kwarto?" Basag niya sa katahimikan, tinaasan niya ito ng kilay ng magtama ang paningin nila.

She heard him sighed heavily. He looks like someone or something is bothering him. Tumigil ito sa kakalakad saka siya hinarap. Pinag-aral muna ni Zev ang mukha niya saka iti umupo sa tabi niya.

"Ano bang ibig sabihin ng papa mo? Anong kasal? Anong mana ang pinagsasabi niya? Naguguluhan na ako Zev. Sumasakit ang ulo ko sa kakaisip kung ano nga ba ang totoo sa sinabi ni Señior Yhuan" napasentido ako ng makaramdam ng pananakit ng ulo.

Kanina pa ako ginuguluhan sa nga salitang narinig ko. Hanggang sa nadagdagan pa iyon ng pabalik-balik na lakad ni Zev na tila hindi mapakali.

Maraming katanungan ang narito sa isip ko na kahit isa ay walang kasagutan. At kay Zev ko lang mahahanap ang sagot ng lahat ng yon.

Lalo kong kinainis ang pag-iwas ni Zev sa tanong ko.

Kasing lalim ng balon ang pagbugtong-hininga nito na parang may pinaghuhugutan ng lakas ng loob. Namamalikmata yata ako ng pumula ang pisngi nito ng magtama ang aming paningin.

"I-i love you, Ynah." he uttered nerviously. I can actually seeing him blush while saying those words.

Ilang segundo akong nakatanga sa kanya. Pinoproseso ang mga salitang binitawan nito na tila biro sa aking isipan.

Masasabi kong hindi iyon klaseng biro dahil sa seryosong mukha niya.

I cannot help my self but laugh on what he had said.

"HAHHAHA! Ang funny mo naman, Zev."

Napahawak pa ako sa tyan sa kakatawa. Binalot ng tawa ang buong silid. Sound proof itong kwarto ni Zev kaya kahit anong ingay rito sa loob ay walang maririnig mula sa labas. Pwedeng pwede kang sumigaw ng malakas dito kung kailangan.

His face darken, I saw how his haw clench in gorgeously way. "Why are you laughing, Ynah?"

Napatakip ako ng bibig ng makita ang reaksyon nito. Pinahid ko ang luha sa gilid ng aking mata. Sumakit yata ang tiyan ko sa kakatawa. Ngunit walang epekto iyon kay Zev.

Husko! Napakaseryoso ng lalaking ito.

"Sorry! Sorry" Napahagikhik ako ng mahina ng irapan ako ni Zev. Nagmumukha itong batang paslit na suplado sa paningin ko. Ang cute niyang tingnan. "Ikaw naman kasi eh!"

He raise his brows. "What? Ikaw itong tawa ng tawa. I'm being serious here, Ynah"

Tumigil lang ako sa kakatawa ng makitang seryoso nga siya. I pouted my lips that makes his eye drop on my lips.

Umigting ang perpektong panga nito. He even lick his lips seductively. Naramdaman ko ang pagkabasa ng aking pagkababae sa kanyang ginawa.

"Sorry, akala ko naman kasi eh nagbibiro ka kaya ako natawa" pinungay ko ang aking mata kasabay ng pag-igting lalo ng kanyang panga.

"I'm not joking sweetheart and I'll prove it to you"

Bago pa siya makahuma sa mga sinabi nito ay kinabig na siya palapit ni Zev saka siya siniil ng halik. Nabitin sa ere ang kamay ko ng akma ko siyang ilalayo. He grip my hands on the top of the bed and kiss my torridly.

Sandali akong hindi nakakilos. Napaawang ang labi ko sa gulat dahilan para mas naging mapusok ang pag-angkin ni Zev sa labi ko. I didn't expect him to kiss me. Mas hindi ko inaasahan ang mga sinabi nito kanina.