Woosan/Adonis

AdoSan

"Adonis" Cadı ona seslenen çocuğa baktı. Herkes yatmıştı. Adonis son kalan işlerini toparlamak için ayaktaydı ve San'da yatmak istememişti.

"Bebeğim, odana korunma büyüsü yaptım. Bugün kimse sana bulaşamaz" San oturduğu yerden kalkıp adama ilerledi. Adonis'in elinde tuttuğu kitabı kenara koydu. Cadı ise ne yaptığını izliyordu.

"Sorun o değil. Yarın son günümüz ve seni göremeyeceğim uzun bir süre. Seninle vakit geçirmek istiyorum. Ayrıca bu sabah kargaşada konuşamadım" Adonis gülümsedi ve tam arkasında ki koltuğa oturdu. O sırada parmaklarıyla oynadığı için San'da onunla ilerlemişti. Adonis'in tek bacağının üstüne oturmak zorunda kalmıştı.

"Ne hakkında güzelim"

"Hayatımı kurtardın Wooyoung. Hem de ikinci kez. Ve sana teşekkür etmek istiyorum. Benim yüzümden hayatını kaybediyordun. Bunu sözcüklerle ifade edemem. Sana nasıl teşekkür edebileceğimi bilmiyorum" Adonis gülümsedi. San ise utançtan gözlerine bakamıyordu. Adonis'in parmaklarıyla oynuyordu.

Adonis'e baktı sonra aniden. Teşekkürünü nasıl vereceğini bilmiyordu. Sadece bedenini takip etti. Yüzünü Adonis'e yaklaştırdı ve dudaklarını kapadı.

Adonis bununla oldukça şaşırmıştı. Beklemediği bir şey olduğu için ilk başta karşılık verememişti ve bu San'a yanlış bir şey yaptığınu düşündürmüştü. Bu onu çok korkutmuştu. Fakat daha sonra Adonis'te ona katılınca rahatlamış, ileri gitmek için cesaret almıştı.

Dudaklarını ayırmadan hafifçe ayağa kalkmıştı. Adonis ise ellerini beline koyarken San ellerini Adonis'in omzuna koymuştu. Omzundan destek alıp diğer ayağını diğer tarafa atmıştı.

Adonis kucağına oturan çocuğun iyice yerleşmesi için kalçalarından desteklemiş, aralarını iyice kapatmıştı.

Adonis burada devam edemeyeceklerini düşündü ve kalçalarından düşmemesi için destekleyip oturduğu yerden kalktı ve odasına ilerlemeye başladı.

San ise düşmemek için omuzlarından tutunmuştu. Bu süreçte ise dudaklarını ayrımamışlardı. Odaya girince Adonis yatağın üstüne çıkmış ve San'ın sırtını yavaşça bırakmıştı. San'ın bacakları arasında duruyordu.

      Sonunda dudaklarını ayırmışlardı. İkisi de dağılmış saçlarına, kızarmış dudaklarına baktı biribirinin. Gözler dönüp dolaşıp birbirini bulduğunda San yüzüyle beraber bütün bedeninin yandığını hissetti.

       "San?" Diğeri şaşkın gözlerle cadıya baktı. "Wooyoung?"

      "Bu teşekkür ediş şeklin miydi?" San düşündü. Eğer teşekkür etmesi gerekmeseydi bunu yapar mıydı? Muhtemelen hayır. Fakat bundan hoşlandığı gerçeğini görmezden gelemezdi. Ya da sadece onunla vakit mi geçirmek istiyordu? Belki de sadece bunu istemişti ve şimdi teşekkürü bahane ediyordu.

     San'ın kafası karışıktı ve ne hissettiğini bilmiyordu. Ne yaptığını, neden yaptığını. Adonis onun ayarlarıyla oynuyordu.

     Adonis sessizlikten cevabın almıştı. Yüzündeki bariz bozulma ile üzerinden kalkmıştı. San hemen bileğini yakalayıp durdurmuştu, böylece Adonis ona bakmıştı "Ama bundan zevk aldım. Devam etmeni istiyorum" Adonis kafasını iki yana salladı.

     "Bu yanlış San. Bunu yapamam. Daha sonra pişman olacağın bir şey yapamam. Üzgünüm. Kafan çok karışık" Adonis ayağa kalktığında San'da ayaklandı.

      "Gitme. Lütfen, sana ihtiyacım var. O anlamda değil. Sadece.." Adonis San'a döndü. Yatağa yanına uzandı.

     "İstersen burada uyuyabilirim ama bu gece" San kafasını salladı ve patpatladığı göğsüne yattı. Adonis ise saçını okşamaya başladı.

      San mayışmıştı. Bir süre sonra ikisi de uyuya kalmıştı...

____________

    
Hemen smut mu yazacağımı sandınız AHAHAHAH adam olana çok bile bu bölüm
Şimdi Benim canım Yeosang'ıma teşekkür edin arkadaşlar
Çünkü eğer o olmasa böyle bir Woosan bölümünü rüyanızda görürdünüz.

Bu arada 28 bölümdür ilk kez ikili ile ilgili bir ieyler yazdım. Kutlama yapacağım

Ama hoş oldu bence çok beğendim ben
Sizi de şöyle fırtına öncesi bi mutlu edeyim dedim

Derin konulara gireceğiz çünkü

Gereksiz bilgi;
San'ın bir anda böyle ilgisinin artma nedeni düş lanetinde rüyadayken onu görmesi
Yani San'ın aklı karışık ama yakında düzelecek