FİLİSTİNLİ MÜCAHİDE (TAMAMLANDI)

23. BÖLÜM:BİRİNCİ YIL ÖZEL BÖLÜM PART 2

ÖZEL BÖLÜM: Part 2

Esselamu aleyküm canlarım.

Keyifli okumalar oy ve bol bol yorumlar istiyorum.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Bora'dan

Suskunluk derin bir acı gibi devam ederken yanan gözlerimi zorlayıp uykumdan uyandım. Derin nefesler verirken yanıma baktım, Meryem hâlâ uyuyordu. Kendimi sıkarak yavaşça odadan ayrılıp banyoya gittim, aynadaki aksime bakıp ağlamaya başladım. Bu rüyanın anlamı neydi? Önce kız kardeşlerim, sonra şehit düşen kadın ve onun çocukları, halamın başımız sağ olsun deyişi, en sonunda Filistinin kurtuluşuna gidenler, gördüğüm savaş. Aklıma üç seçenek geliyordu, ya kız kardeşlerim Kudüs'e gelin gidecek biri şehit düşecekti Allah korusun ya da...

Hayır hayır olmazdı Meryem değildi o, bırakmazdı ki beni. Hem bu bir rüyaydı gerçek değildi. Anlamını bilmesem de hayra yormam gerekiyordu. Evet evet hayra yormalıydım başka elimden gelen bir şey yoktu. Düşüncesi bile kalbimi sıkıştırdı ne sevdiğim kadın, ne de canımı vereceğim bacılarımı kaybetmek istemezdim. Onlar benim kıymetlilerim canımın parçasıydı. Yüzüme su çarpıp bu rüyayı anlatmayıp kendime saklamayı tercih ettim.

Yatağıma geçip yattığımda uyuyan güzelime baktım. Meryem ne güzeldi öyle? Nasıl da masum görünüyordu uyurken. Yeni çıkan saçları ona umut verirken bana da mutluluk oluyordu. Onun ufacık sevincinde nasıl da mutlu oluyordum. Bir çocuk gibiydim, oyuncağına kavuşmuş ve bütün dünya onun olmuş gibi. Onu izlerken uyanmaya başladığını fark edip uyuyormuş gibi numara yaptım.

Meryem uyanıp banyoya doğru adımlarken ben onu gizlice izledim. Banyodan çıkıp yanıma vardığında hâlâ uyuyor gibi numaraya devam ettim. Beni izlediğine emindim ve bu oldukça hoşuma gidiyordu. Eğildiğini anladığımda beklemeden onun kolundan tutup çekip yatağa attım. Şaşkınlıkla büyüyen gözleri bana dönerken dudakları aralandı.

" Bora ne oluyor ya bıraksana beni?"

Gülümsedim, kollarını gevşetip onu serbest bıraktım. Yatağın diğer köşesine geçip onun utangaç halini izlemeye koyuldum. Çarpıkca sırıtırken kırmızıya dönmüş yanakları beni deli ediyordu.

" Şey yani ben..." dedi ve çok geçmeden tekrar konuştu.

" Karnında bir iz görünce ondan eğildim yani. Özür dilerim uyuyorsun sandım yoksa..."

Gülümseyip cıkladım. Onu utandırmak en büyük keyfim oluyordu. "Uyanmıştım ama beni seyretme keyfinden seni mahrum etmek istemedim."

Derin bir nefes alıp utangaçlığını saklamaya çalışsa da başaramıyordu. Karnımdaki ize parmağıyla dokundu. " Bu iz ne Bora, eskiden de var mıydı?"

Gülüşüm solmuş olsa da elini tutup öptüm, mücahidemi kendime çekip kucağıma oturttum. Meryem yine kızarırken ben yanağına sıcak bir öpücük bıraktım. Gerçekleri anlatmanın tam da vaktiydi. " Meryem, söyleyeceğim ama bu aramızda kalacak başka kimse bilmeyecek oldu mu?"

Başını sallarken yeni yeni çıkan saçlarıyla oynamaya başladım. Sanırım saçlarına iyi gelecek bir şeyler bulup onu sevindirmeliydim. Cümlelerime başlarken beni anlamasını adına içten içe dua ettim. "Ben Amerika'dayken Buse ile aynı okuldaydık aramızda arkadaşlıktan başka bir şey yoktu yani sadece merhaba merhaba fazlası olmadı konuşmazdık bile. Sonra artık dönüşüme üç ay kadar kala oradaki evime gideceğim sırada biri karşıma çıkıp beni bıçakladı ne oldu nasıl oldu anlayamadım bile."