Chapter 31 (Uni)

1K 41 24
                                    

ဇေ ဟိန်းတို့ဆီရောက်နေသည်မှာ သုံးလပင်ရှိလေပြီ။ သို့သော်လည်း ဟိန်း၏ အခြေအနေမှာ ခုထိမတိုးတက်သေး။ သူ့ကို ခုချိန်ထိမမှတ်မိသေးပေ။ သူမှတ်မိလောက်မယ့် အရာမားကို ပြောပါများ၍ အက်ကြောင်းများပင် ထပ်နေလေသည်။ သူကေတာ့ အသစ်အတိုင်းနားထောင်နေစဲပင်။

"ဇေ..."

"ဟင် ပြောလေ ဟိန်း..."

"ငါ့ကို အရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်ပြောပြဦးလေ..."

"ငါပြောတာလည်းများနေပြီလေကွာ..."

"ငါသိပါတယ် မင်းပြောတာတွေ မှတ်မိပါတယ်... ဒါပေမယ့် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ငါလုံး၀မမှတ်မိဘူး..."

"အင်းပါ... တအားမကြိုးစားပါနဲ့..."

"ဟိတ်ကောင်တွေ တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ ဘာတွေပြော..."

"ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူးကွာ... ဒီလိုပါပဲ..."

"ဒီမွာ ကိုနောင်ပါလာတယ်..."

"သြော်... ကိုနောင် ထိုင်ပါဦး... "

"မင်းတို့ကြည့်လိုက်ရင် အားလုံးတက်ကြွနေကြတာပဲနော်..."

"ဟဲ ဟဲ ဒါကေတာ့ ကိုနောင်ရယ် စိတ်ပျိုကိုယ်နုတဲ့..."

"ဘာဆိုင်လို့လဲ..."

"မဆိုင်ဘူးလား... ဟဲ ဟဲ ငါလည်း မသိဘူးလေ ပါးစပ်ထဲရှိတာပြောကြည့်တာ..."

"ဖြစ်ရလေ..."

"ကိုနောင် ဆေးခန်းမဖွင့်ဘူးလား..."

"အင်း ဒီညနေပိတ်ထားတယ်... နည်းနည်း နားချင်လို့လေ..."

"ကိုနောင်လည်း ဆေးရုံတစ်ဖက် ဆေးခန်းတစ်ဖက်ဆိုတော့ ပင်ပန်းမှာပေါ့..."

"ပင်ပန်းတယ်ရယ်လို့လည်း မဟုတ်ပါဘူးကွာ အကို့အလုပ်ကိုက ကောင်းတဲ့အရာပဲ စေတနာထားတတ်ရင် မြတ်ပါတယ်..."

"ဟုတ်တာပေါ့..."

"ကိုနောင် ညေန အိမ်ထမင်းလာစားပါလား..."

ဇေက နောင့်ကိုပြောလိုက်သည်။ သူတို့စကား၀ိုင်းထဲ ခုမွ ၀င်ပြောသော ဇေကြောင့် အားလုံး၏ အကြည့်တွေက သူ့ဆီရောက်ကုန်လေသည်။

"ရပါတယ် ညီရယ်..."

"ရှိုင်း ဒီနေ့ ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား..."

A Romantic Love Story (ဝင်ကပါဆန်တဲ့ အချစ်ပုံပြင် ) [Complete]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora