İMHACI -Texting-

4.9

Cihangir Karadağ'dan:

Sabah gözlerimi araladığımda Zeliha hala uyuyordu.

Uyku sersemliğiyle gözlerimi ovuşturdum ve hemen ardından ona bakmaya çalıştım.

Çalıştım çünkü beni öyle bir sarmıştı ki hareket dahi edemiyordum. Bu kız hep böyle deli mi uyuyordu? Çünkü şuan ahtapot gibi beni sarmalamıştı.

"Zeliha," diye seslendim sakince. "Güzelim."

"Hm?" gibi bir şey mırıldandıktan sonra koluyla beni daha çok sıktı. Bu kadar güçlü olması şuan hiç işime yaramamıştı çünkü beni boğuyordu.

"Güzelim uyan," dedim ve saate baktım. Bu kadar uyumamıza şaşırsam da, "Saat on bir olmuş bak." diye ekledim.

"Ya Ciho," dedi huysuzca. "Zaten dün tüm gün hastanede geçti, son bir pazar günüm var bırak da uyuyayım."

"Kızım uyumuyorsun ki resmen beni boğuyorsun şuan."

Gözleri hala kapalı olduğu halde, "Bunun daha romantik olması gerekiyordu," diye mırıldandı. "Senin beni önceden uyanıp izlemen gerekiyordu mesela. Sonra ben uyanıp sana 'ya şapşal!' diyecektim..."

"Şapşal mı?" dedim kaşlarımı çatarak. "Kalsın bence. Hem seni izlememe gerek yok ki Zeliha, tüm gün zaten senin yüzüne ezberleyecek kadar bakıyorum."

Zeliha gülmeye başladı. "Ya şapşal!"

Kaşlarımı daha da çattım. "Zeliha."

"Ciho?"

Başımı geriye doğru yasladım. Benimle uğraşmak gerçekten onu mutlu ediyordu. Kolunu yavaşça gevşetip benden ayrılınca hafiften gözlerini araladı.

Ela gözler görüş alanıma girince gülümsedim.

"Günaydın İmhacı," dedi ve hafiften bedenini gerdi. "Senin şimdi bana uzun zamandır uyuduğum en iyi uykuydu, senin kokun sayesinde çok kolay bir şekilde uykuya daldım demen lazım."

Derin bir nefes verdim. Her an saçmalayabiliyordu ve bu zamanlarda çok öpülesi olduğundan habersizdi.

"Evet güzel bir uyku çektim," diye itiraf ettim. "Ama genelde hemen uykuya dalma ve hemen uyanma gibi bir huyum var. Göreve gidince bulduğumuz ilk boşlukta hemen uyumamız gerekir çünkü uzun ve deliksiz uyku uyuyamazsın. Ve en küçük bir seste de uyanırsın. Bu yüzden senin sayende gece boyunca elli kere uyandım gülüm."

Zeliha kaşlarını çattı. "Vay odun," dedi. "Ben de ne hayaller kurmuştum dediğine bak. Hadi git yatağımdan. Gıcık."

Bir anda kafamın altındaki yastığı çekip suratıma vurdu. "Dursana kızım!"

Kaldırıp bir kez daha vurdu. "Yo."

Bir kez daha kaldırdığında bana vurmasına fırsat vermeden elindeki yastığı tutup kenara çektim ama Zeliha yastığı çok sıkı tutmuş olmalı ki bir anda yastıkla beraber o da yan tarafıma uçtu. Beklemeden üzerine doğru ilerledim.

"Sabah sabah bu ne enerji be Zeliha," dedim sitemle. "Yastıkla vuruyorsun bir de."

Zeliha cevap vermedi ve çipil çipil bakan gözleriyle bana bakmaya devam etti. Tam ne olduğunu soracaktım ki ne kadar yakın olduğumuzu fark ettim. Sonra da onun hızlanan nefeslerini.

Tek kaşımı havaya kaldırdım. "Öpeyim mi seni?"

"Ne?" Bir anda bağırmasıyla irkildim.

Gülerek yüzümü ona doğru yaklaştırdım ve ela gözlerine daha yakından baktım. "Diyorum ki..." dedim ağır ağır. "Bir sabah öpücüğü alsam?"