İMHACI -Texting-

6.5

Geldimmmm

Sorum şu: En son ağladığınız en saçma ve en gereksiz şey neydi?

Annem bana çamaşırları katla deyince ağladım dün MXKDNXKDMXKDKJXLDKSJEKW

Bir de bölümde kanlı sahneler var. Sindire sindire okuyun olur mu?

***

Cihangir Karadağ'dan:

Savaş meydanında bir kere bile bulunmayan kişi buranın ne kadar korkunç bir yer olduğunu bilemezdi.

"Sivilleri koruma altına aldınız mı?" diye soran Fatih'i telsizden dinledim. Herkes gergindi. Mustafa bile dakikalardır konuşmuyordu.

"Aldık," dedim hemen. "Ama bir ağlama sesi duyuyorum."

"Destek gerekiyor mu abi?" diyen Selim'di. Elimdeki silahı daha sıkı kavradım ve etrafımı kontrol ettim.

"Şu anlık gerek yok."

Silahın dürbünüyle bir yandan uzaklara bakıyordum, bir yandan da etrafımı inceliyordum.

O esnada bulunduğumuz bu küçük köydeki yıkık dökük bir eve girdim. Şerefsizler nasıl da yağmalamıştı burayı.

Kulağıma dolan ağlama sesleri arttı. Sakince bir adım daha attım ve hemen sonra önümdeki kapıya bir tekme savurup açılmasını sağladım.

Çıkan gürültülü sesle birlikte bir çığlık sesi kulaklarıma doldu. Burada kesinlikle biri vardı.

"Hey," diye seslendim içeri doğru. "Kötü biri değilim, orada kim var?"

Ağlama sesi şimdi daha yakından geliyordu. Yüzümü kaplayan maskeyi indirip hızlı adımlarla soldaki odaya girdim.

Ve ağlama sesinin sahibini buldum.

Ufak bir çocuktu.

"Burada bir çocuğu unutmuşsunuz," dedim sinirle telsize doğru. Ardından çocuğa doğru ilerleyip tam önüne doğru oturdum. "Merhaba." dedim ve elimi ona doğru uzattım.

Küçük çocuk kolunu yüzüne siper etti. "Vurma bana."

Kalbimin sızladığını hissettim.

"Sana asla vurmam," dedim küçük çocuğa. "Ben sana yardım etmek için buradayım. Adın ne senin ufaklık?"

Çocuk dediklerimden sonra kolunu yavaşça yüzünden indirdi. İri mavi gözlerinden hala yaşlar akıyordu. "Adım Mehmet," dedi kekeleyerek. "Abi beni çıkar buradan, kardeşimi bulmam lazım. Benden başka kimsesi yok abi, çok korkmuştur o."

Derin bir nefes aldım, "Kardeşin iyi, tamam mı Mehmet?" dedim hemen. Sivilleri uzaklaştırırken abimi istiyorum diye ağlayan küçük çocuk onun kardeşi olmalıydı.

Başını sallayan çocuğa baktım. "Abi gitmek istiyorum, n'olur."

Başımı salladım ve telsize doğru durumu bildirdim. Ardından küçük çocuğu kucağıma almak için bir hareket yaptım.

Ama ellerim onun küçük bedenini kavrar kavramaz donup kaldı.

"Mehmet," dedim sakince. "Şimdi üzerindekini çıkaracağım tamam mı abim?"

Başını salladı küçük çocuk.

Beklemeden üzerindeki ona birkaç beden büyük gelen siyah ve eskimiş hırkayı yukarı doğru sıyırdım.

"Siktir," diye mırıldandım kendi kendime. Ardından telsize doğru tekrar eğildim. "Çocuğun üzerinde canlı bomba var, evden uzaklaşın."

"Hassiktir," diyen Mustafa'yı işittim. "Abi etki mesafesi ne?"