İMHACI -Texting-

5.4

330k❤️

Bir şey diyeceğim bu satıra "benim dışımda bunu yapan başka bir olduğunu sanmıyorum" diye düşündüğünüz şeyleri yazar mısınız?

NSJSKXJWLJXWLJXLWJXLD eğlenesim tuttu da.

Ben başlıyorum.

Bence benden başka kimse her gün takıntılı gibi tüm kitaplığının tozunu almıyordur skxjwmxjwljxlwjxlw

***

Zeliha Acar'dan:

"Allah'ın emri, peygamberin kavliyle kızınız Zeliha'yı oğlumuz Cihangir'e istiyoruz."

Heyecanla Hacer teyzenin sözünü bitirmesini beklerken İmhacı'm ile göz göze geldik. Kalbim hızlı hızlı çarparken babamın ağzından çıkacakları bekliyordum.

Kadir yandan kulağıma eğildi. "Babanın Acun olma ihtimali?"

Gülmemek için dudaklarımı ısırdım ve sonra babamın sakince konuşmasını dinledim.

"Evet gençler birbirini sevmiş beğenmiş," dedi babam. Sonra kaşlarını çattı ve sinirle konuştu. "Ama bende size verecek kız falan yok!"

Gözlerimi açıp babama baktım inanamazca. "Baba!"

Annem de babama şaşkınca bakarken Cihangir'in gözlerindeki hayal kırıklığına baktım. Herkes gerilmişti. Babam neden böyle yapıyordu?

"Musa bey siz ne diyorsunuz?" dedi Hacer teyze. "Oldu mu şimdi bu?"

Kalbim sertçe göğüs kafesime çarparken yutkundum. Gözlerim dolu dolu olmuştu.

O esnada dışarıdan bir ses zihnimde yankılandı. "Zeliha uyansana! Beni değil seni istemeye gelecekler kızım!"

Gözlerimi araladım.

Enseme terden yapışan saçlarım beni rahatsız ederken, "Göreceğim rüyaya sıçayım," dedim. "Sevgili bilinçaltım boş yapmayı keser misin?"

İki gündür saçma rüyalar görüyordum ve cidden sinir bozucuydu.

Beklemeden yataktan kalkıp annemin yanına gittim. "Bak anne," deyiverdim. "Beni vermezseniz ben kaçarım he."

"Kız o nasıl laf sabah sabah?" dedi annem şaşkınca. "Biz geri kafalı mıyız Zeliha, sevdiğinle neden kavuşmanı engelleyelim?"

Başımı iki yana salladım. "Öyle işte."

Ardından saate baktım. Sabah dokuzdu. Akşam beni istemeye geliyorlardı ve benim cidden içim içime sığmıyordu. Her şeyi almış ve halletmiştik. Şimdi ise annemle erkenden hazırlıklara başlamamız gerekiyordu.

"Babam nerede?" dedim kahvaltıdan sonra bulaşıkları makineye dizerken.

"Evin eksiklerini almaya ve faturaları ödemeye gitti," dedi annem. "Zeliha adam cidden bir haftadır kendinde değil, utanmasa seni dizinin dibinden ayıramayacak kızım."

"Beni Ciho'ma versin de," dedim. "Hep ziyarete gelirim sizi."

Ardından tüm evi süpürüp sildik, tozları aldık ve akşam için birkaç çeşit yemek yaptık. Yorulmuştum ama tatlı bir yorgunluktu.

Akşama doğru, "Kızım hadi sen elbiseni giyin," dedi annem. "Kalan ufak işleri de ben halledeyim."

Heyecanla kafamı sallayıp odama geçtim ve buraya gelmeden evvel aldığım söz elbisemi elime aldım. Zarif ve hoştu.