İMHACI -Texting-

Özel Bölüm I

Ben geldim, ben geldim 🥺❤️

Veee 1 Milyon olduk benim bombalı keklerim❤️

İyi ki varsınız!

***

Zeliha Acar Karadağ'dan:

"Ciho!"

"Efendim güzelim?"

"Evde çikolata var mı?"

İmhacı'm mutfak kapısından kafasını uzattı. "Zeliha bugün zaten üç tane yemedin mi?"

Dudaklarımı büktüm. "Yediklerimi mi sayıyorsun bir de sen Cihangir?" dedim. "Yemeyeyim mi? Bu çocuğu tek mi yaptım ben, canım istiyor işte."

Elindeki fırın eldivenini çıkarıp yanıma geldi ve dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu. Ardından da ellerini artık iyice belirgin olan karnıma koydu.

"Kızım," dedi karnıma doğru. "Anneni neden bu kadar duygusallaştırdın?"

Omuzlarımı silktim. "Çikolata istiyoruz."

Bana baktı. "Sevgilim çok fazla yemen sağlıklı değil ki," dedi ve başını karnıma yasladı hafifçe. "Yarın yersin, şimdi sana meyve tabağı yapacağım."

"Çikolata." dedim huysuzca.

"Meyve." dedi karnımı öperken.

"Ama çikolata..." dedim ellerimle karnıma dökülen saçlarını okşarken.

"Ama meyve..." dedi aynı benim gibi.

Pes ettim. İyiliğimizi düşünüyordu ve onu zor durumda bırakmak istemiyordum. "İyi madem," dedim. Cihangir ise beni duymuyor gibiydi çünkü karnıma sarılmış bir haldeyken gözlerini de kapatmıştı. "Daha doğmadan nasıl da seviyorsun onu." dedim gülümseyerek.

"Hm hm," diye mırıldandı. "Çok seviyorum ikinizi de."

"Biz de seni seviyoruz."

Bir süre öyle kaldık. Ardından İmhacı'm sakince başını kaldırıp bana baktı. "Aklımda bir isim var Zeliha."

Heyecanla sırtımı dikleştirdim. "Söyle hemen."

Kızımız tam olarak altı aylıktı. Hareketlerim iyice kısıtlanmıştı ve karnımdaki hareketlerini daha çok hisseder olmuştum. Çoğu gece tekmeleyerek beni uyandırıyordu da. Buna rağmen hepimiz çok mutluyduk ama hala ona bir isim koyamamıştık.

Kadir bebeğimizin isminin Kadiriye olmasını istediğini söylemişti.

Ardından Cihangir'den de muhteşem bir yumruk kazanmıştı.

Ekin ise Çilek ya da Kiraz olsun demişti. Kadir ise onunla "Yok Kivi!" diyerek dalga geçmişti bir süre.

Ben bunları düşünürken Cihangir bir elini yanağıma koyup hafifçe okşadı ve derince gözlerime bakmaya başladı. "Ela olsun ismi," dedi. "Ona her seslendiğimde gözlerin gelsin aklıma."

Mutlulukla gülümserken bir şey demek için ağzımı açtım ama tam o sırada karnıma yediğim tekme beni şoka soktu. "Çüş kızım ya!" dedim hemen. "Delseydin karnımı."

Cihangir gülmeye başladı ve eliyle karnımı okşamaya devam etti. "Babası gibi güçlü olacak, bak görürsün." dedi hemen. "Ona dövüşmeyi, güzel yemek yapmayı ve penguen dansını ben öğreteceğim."

Güldüm. O harika bir eşti. Aynı zamanda mükemmel bir baba.

"Ela..." dedim bir nefes vererek. "Çok güzel, çok naif bir isim sevgilim, neden olmasın? Hem galiba kızımız da beğendi."