İMHACI -Texting-

FİNAL

Evet... Her güzel şeyin bir sonu vardır :)

Olsun ya, her son yeni bir baslangıçtır...

Edebiyat yapma yazar smwjwkjxlws

Neyse bölüm sorusu sonda, hadi iyi okumalar bombalı keklerim🥺❤️

Tüm okurlara ithafen...

***

Zeliha Acar Karadağ'dan:

Bir hayal kurdum ve şimdi onu yaşıyorum.

"Cihangir..."

Anında gözlerini açtı. Galiba en büyük şanslarımdan biri asker bir kocaya sahip olmamdı. En ufak bir seste uyanıyor ve anında elimi tutup bana bakıyordu. "Efendim güzelim?"

Pencereden yansıyan ay ışığı duvardaki saate yansırken saatin gecenin üç buçuğu olduğunu gördüm.

"Şey diyecektim," dedim utana sıkıla. "Benim canım pasta istiyor, böyle çikolatalı olanından."

Bir anda bakışları yumuşayan adama baktım. Hamileliğimin ikinci ayı bitmek üzereydi. Sürekli bana destek olup dikkat eden bir kocam vardı ve bu çok hoşuma gidiyordu. Çünkü en ufak bir şeye bile ağlar olmuştum ve o bana böyle davranmasa her dakika ağlayabilirdim.

"Bir tanem benim," dedi sabırla ve hemen yatağımızdan kalktı. "Bu saatte pastane açık değildir ama açık bir market bulup malzemeleri alır sana yaparım."

Ben bu adama bir günde aşık olmadım ya.

"Ben de seninle geleyim," dedim çabucak. "Uykum da kaçtı zaten."

Başını salladı ve ikimiz de üzerimize rahat kıyafetler geçirdik. Üzerime uzun bir tişört geçireceğim sırada omuzumdan öpen eşime gülümsedim. "Aman, hiçbir fırsatı kaçırma İmhacı."

"Asla." dedi muzipçe ve son kez boynumdan öpüp tişörtü giyinmemi izledi. Ardından Duman'ı kontrol edip evden ayrıldık.

Arabaya binmeden önce Cihangir telefondan ufak bir araştırma yaptı ve, "En yakın markete kırk dakika uzaklıktayız," dedi. "Gel hadi."

"Ya," dedim hemen. "Sabah alırız sevgilim, gel geri gidelim uğraşma."

Cihangir kaşlarını çattı. "Tabi ki uğraşacağım kızım," dedi. "Bebeğimizi taşıyorsun sen, bu kadarını da yapayım."

"Yerim seni ki." dedim mutlu mutlu.

"Ben pasta değilim," dedi ve arabaya bindi. Ben de hemen yanındaki yerimi alırken, "Kemerini bağla güzelim." deyip beni uyardı.

Dediğini yapıp kemerimi bağladım ve başımı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım.

Hamile olduğum öğrenildiğinde aldığım tepkiler geldi aklıma. Babam ve annem anında ağlamaya başlamış, Hacer teyze mutlulukla birçok kez bizi tebrik etmişti. Serra şaşırmış ve Ekin ile Kadir karşılıklı erik dalı oynamıştı.

Mustafa ve Fatih öğrendiğinde ise Fatih ben neden sapım, kaderim bu benim kaderim bu, diye söylenmişti. Mustafa ise marketten gidip bir ayva almış ve her ay çocuğunun yüzlerce para ödediğin bezlere sıçmasını iyi izle demişti.

Kendi kızı doğduğu için tecrübeliydi tabi.

Kendi kendime gülerken Cihangir'in dediklerini hatırladım. "Sağlıklı doğsun da isterse yüzüme de sıçabilir." demişti.

Ve sonra aklıma Selim geldi. Aramızdan erken ayrılmıştı ama Cihangir ile beraber onun mezarına gidip İmhacı'mın, "Ben baba oluyorum be oğlum." deyişini aşamıyordum.