İMHACI -Texting-

Özel Bölüm II

Ben geldim🥺❤️

Bugün 3 Eylül, güzel Zeliha'mın doğum günü :) Bu yüzden neden özel bölüm yazmayayım ki dedim...

İyi ki doğdun İmhacı'nın güzel Su Perisi!

Aklıma düştüğün için ve her zaman güçlü bir kadın olduğun için teşekkür ederim❤️

***

Zeliha Acar Karadağ'dan:

Uzun zaman sonra uyuduğum en tatlı uykudan beni uyandıran temaslar yüzünden yüzümü buruşturdum.

"Beni uykumdan uyandırmaya cüret eden insan evladı, bana adını bahşet."

Kelimeler ağzımdan huysuzca çıkarken yüzümün önüne gelen saçları kenara çektim.

"E-la!"

Gözlerimi açtım.

"Lan," dedim ve hemen ellerimle göbeğimi yokladım. "Doğmadan konuşmaya mı başladın kızım?"

O anda koltuğun hemen köşesinden bir kafa çıktı. Ardından peş peşe kıkırdamalar kulağıma doldu.

"Selim Emir," dedim hemen bir nefes vererek. "Gel buraya seni şakacı çocuk."

Paytak adımlarla yanıma geldi. "Geldim Zeliş."

Harfler ağzından o kadar peltek çıkıyordu ki gülmeden edemedim. "Ne zaman uyandın sen bakayım?"

Tüm parmaklarını bana gösterdi. "Bu kadar önce Zeliş."

Gülümseyip elimle saçlarını karıştırdım. Gözleri masmaviydi ve kumral saçları vardı. İki yaşını bitirmek üzereydi ve o çok güzel bir çocuk olmuştu.

Yerimden hafifçe doğrulmaya çalıştım. Hareketlerim tamamen sınırlanmıştı çünkü doğumuma yalnızca iki hafta kalmıştı ve karnım epey büyümüştü.

Ben nefes nefese bir halde koltukta geriye yaslanırken Selim Emir bir anda elini karnıma koydu. "Ela."

"Hm hm," dedim ellerimle saçlarını düzeltip. "İsmi çok güzel değil mi?"

Kafasını salladı ve minik eliyle karnımı sevmeye başladı. Gülerken aynı zamanda saate baktım. Akşam olmak üzereydi. Rana birazdan Selim Emir'i almak için burada olurdu, iş yerinde sabahlamak zorunda kaldığı için oğlunu bize bırakmıştı.

Ansızın karnımda hissettiğim tekmeyle yerimde kasıldım.

Selim Emir güldü. "Ela bana beşlik çaktı, Zeliş."

Yerdim ki ben bu çocuğu.

Üzerimdeki bol tişörtü hafifçe geriye sıyırdım. Bebeğimiz son zamanlarda çok hareketliydi ve bazen tekme attığında dışarıdan minik elinin gözükmesini seviyordum.

Tam da beklediğim gibi, bir anda Ela karnıma vurduğunda eli hafifçe karnımda belli oldu.

Selim Emir kocaman gülerek elini Ela'nın vurduğu yere bastırdı.

Kızımı daha şimdiden tavlamıştı çapkın çocuk.

Güldüm yine ve hemen sonra kapıdan bir ses duyuldu. "Kızımdan uzak dur seni velet."

Başımı o yöne çevirir çevirmez kocam görüş alanıma girdi ve ona gözlerimi devirdim.

"Hayır," dedi Selim Emir yine harfleri yuvarlayarak. "O benim. Benim arkadaşım."

Kendine gel Selim Emir sen bad boy değilsin.

"Nah," dedi Cihangir. Hemen öksürdüm. Deli miydi neydi bu adam? Kıskançlıkla bana baktı. "Ne var güzel karım? Kız babası olmak kolay mı sanıyorsun sen?"