The Happiness Of Pain

Chapter 20~

Athena pov:

"Athena...Ganda...Kailangan ka nila"

"Athena...Ganda..Kailangan ka nila"

Yan ang paulit ulit na naririnig ko.Boses ni tito leo.Hinanap ko ito pero wala akong makitang tao.

"Wag mong hayaang mawala ka agad sa mundo anak...Kailangan ka ng anak anakan mo.Ng kuya mo,Lalo na ang kapatid mong bunso at ang pamangkin mo."

"Gising na athena,Kaya mo yan.Madami kapang naiwan sa mundo.Wag mong hayaang mag luksa dahil sayo."

"Mulat na anak..Mahal na mahal ka ng mga naghihintay sayo"

Unti unti kong binuksan ang mga mata ko.Puti.Puti ang bumungad saken.Ramdam ko din ang hapdi ng likod ko.Isang kamay ang nakapatong sa kamay kong may....Swero?

Muli akong pumikit para maalala lahat.Humarang ako kay samantha nung akmang babarilin na sya.Tama!Yun nga ang nangyari.Sinagip ko sila ni kuya.

Muli akong tumingin sa gwapo nyang mukha na mahimbing ang tulog.Gamit ang isang kamay ko ay hinawakan ko ang pisngi nya dahilan para umungol sya ng mahina.

Unti unti nyang imunulat ang mata nya at kumurap kurap pa ng makita ako.Ngumiti ako sa kanya.

"I miss you"halos pabulong na saad ko.

"A-Am i d-dreaming?"

"No your not darling."natatawang saad ko.Hinawakan ko ang kamay nya."The athena infront of you is real.Thank you for caring me when i was sleeping"sabi ko.

Halos mapadaing ako ng yakapin nya ko ngunit hindi ko iyon pinahalata dahil sa sobrang pagka-miss ko sa kanya.

"God!I thought your gonna leave me."saad nya at paulit-ulit na hinahalikan ang noo ko.Ngumiti akong muli.

"That's not gonna happen."sabi ko na ikinangiti nya.

"Promise me that you will never gonna do it again"mahinahong saad nya.

"Sorry.Promise"hinalikan nya uli ako sa noo.

Ng pumasok dito kanina ang mga doctor na tinawag ni arthur ay tinanong lang ako kung anong masakit pa sa akin.Tanging likod ko na lang naman ang masakit.Muli nila akong pinagpahinga.

"Omyghad!Gising na si athena?"rinig kong mahinang tili ni sanya.Hindi ko muna iminulat ang mga mata ko at nakinig muna sa usapan nila.

"Yeah,But she need a more rest."sagot ni arthur.

"It's been a week,When the bloody day passed."biglang sabi ni ate rhich.Kung hindi lang ako nakapikit ay nanlaki na ang mata ko.Gosh!isang linggo nakong natutulog.

Hindi ko na natiis at imulat na ang mga mata.Lahat sila ay napatingin sa simpleng pag-galaw ko at nanlaki lahat ng mata.

"Ate...."nakaramdam ako ng awa ng umiiyak na lumapit saken si sam.Niyakap ko ito at pilit pinatahan.

"Ate sorry.Kung hindi sana ako naging pasaway wala ka sana dito.Sorry ate,Hindi ko lang talaga kaya.Hindi kinaya ng konsensya ko na iwan kayo nila kuya alden don."hagulgol nya.