•You Never Know • (MinSung) ¹

13 "Tavsiye"

_____________

•Jisung'dan•

Sınavlara az kalmıştı. Ve beni çalıştıran kişi ise Felix'di. Çünkü tek başıma çalışmam imkansız gibi birşeydi. Korece okuyamıyordum... Deftere aldığım notların yarısı İngilizce yarısı Malayca'ydı.

"Oku bakayım şurayı!"

Felix'in parmağı ile işaret ettiği yere baktım. Ve okumaya başladım. Arada takılsamda tamamını okumuştum.

"Bence 4 aya göre baya geliştin. Ve muhtemelen Korece dışı tüm derslerden yüksek alabilirsin. Ama Korece biraz sıkıntı sende."

Başımı salladım. Haklıydı.

Ha bu arada Felix'in evine nasıl geldiğimi merak ediyor olmalısınız . Ev hapsim tabiki devam ediyor. Ve bende buraya gizlice geliyorum. Annem şirkete gitdiği zamanlar evden çıkıyordum. Tabi Yujin abla ile çoktan anlaşmıştık. Kendisi hep benim tarafımda olduğu için ikna etmek zor olmamıştı.

.....

İki saate yakın ders çalıştıktan sonra çalışmayı bırakmıştık. Aslında ben yorulmasam devam edecektik. Ama bende beyin denen şey yok olmuştu.

"Minho ile yakınsınız galiba?"

"Yanii. Neden?"

"Hiç sordum sadece. Onu daha önce kimseyle bu kadar yakınken görmedim de. "

"Bence onun hakkında yanılıyorsunuz."

"Nasıl yani?"

"Onun soğuk olduğunu ve insanlarla iletişime girmeyi sevmediğini söylediniz. Ama öyle değil. Hatta durumun tam tersi. Konuşmak istiyor ama tepkilerden korkuyor."

"Ne tepkisinden?"

"Bilmiyorum. Ama bence böyle olmasında küçüklükten gelen bir etken var."

"Birşey mi söyledi sana?"

"Hayır. Söylemesine gerek de yok. Herşey ortada bence."

"Onu sınıfta seven tek kişi sensin galiba. Hatta okulda."

"Siz?"

"Bilmiyorum. Nefret etmiyorum. Ama seviyorum da diyemem galiba. Diğerlerini bilmiyorum ama."

Gözlerimi Felix'ten çekip tavana çevirdim. Ve ordan ayırmadan konuşmama devam ettim.

"Birşey diyeyim mi? İlerde onu hepiniz seveceksiniz. Nasıl olur bilmem ama gerçek yüzünü size gösterecek buna emin ol."

"Gerçek yüz?"

"Sadece bekle ve gör."

O ise bu sözüme gülümsemişti.

"Sana inanıyorum Jisung."

...........

Felix'in evinden çıkıp meydana doğru ilerlemiştim. Aslında direk eve gidecektim. Ama neredeyse 1,5 aydır Lee know hyungu görmüyordum. Onu orda bulurum düşüncesi ile her zaman olduğu yere gittim.

Yanılmamıştımda... Tam orda gitarını çalıyordu. Gülümseyerek yanına oturdum.

"Nasılsın?"